ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2019

Οι Δήμοι και οι Περιφέρειες αποτελούν τμήμα της διοίκησης του αστικού κράτους, δηλαδή τμήμα του μηχανισμού καταπίεσης της εργατικής τάξης από τους καπιταλιστές. Η λειτουργία αυτή εντάθηκε όχι μόνο μέσα από τον «Καλλικράτη», και ακόμα περισσότερο μέσα από τον «Κλεισθένη Ι», αλλά κυρίως μέσα από τις διαδικασίες της κρίσης και της επίθεσης που εξαπέλυσε η αστική τάξη εναντίων των εργατών και των φτωχότερων εργαζόμενων στρωμάτων της κοινωνίας, επίθεση που κωδικοποιήθηκε με τον όρο «μνημόνια». Οι Δήμοι και οι Περιφέρειες πλέον ελέγχονται πολύ πιο ασφυκτικά όχι μόνο από το ελληνικό αστικό κράτος (μέσα από το Παρατηρητήριο Οικονομικής Αυτοτέλειας των ΟΤΑ, την Αποκεντρωμένη Διοίκηση, κτλ) αλλά και από την ίδια την ΕΕ. Οι λειτουργίες τους, ιδιαίτερα οι κοινωνικές, αλλά και τα έργα ανάπτυξης προϋποθέτουν τη συμμετοχή σε ευρωπαϊκά προγράμματα. Επιπλέον, οι λειτουργίες ειδικά των Δήμων απαιτούν την όλο και μεγαλύτερη φορολογική αφαίμαξη των δημοτών, ενώ η Αυτοδιοίκηση συνολικά αναδεικνύεται σε πρωταθλητή στην αποσάθρωση των εργασιακών σχέσεων μέσω των συμβάσεων ορισμένου χρόνου και τις ελαστικές σχέσεις εργασίας.

Από την άλλη, οι Δήμοι και οι Περιφέρειες έχουν αποκτήσει πολύ περισσότερες αρμοδιότητες και εξουσίες: οι Δήμαρχοι, όπως και οι Περιφερειάρχες, μπορούν να προσλαμβάνουν εργαζόμενους –με συμβάσεις ορισμένου χρόνου– να μοιράζουν συμβάσεις και χρήματα δεξιά και αριστερά για έργα, αναγκαία ή κατ’ επίφαση, να επηρεάζουν την οικονομική και κοινωνική ζωή μιας πόλης ή περιφέρειας σε σημαντικό βαθμό [για παράδειγμα, αποφασίζοντας πού θα γίνουν πεζόδρομοι, αναπλάσεις, μεγάλα έργα, και ασκώντας κοινωνική πολιτική (παιδικοί σταθμοί, ΚΑΠΗ, κτλ)]. Το πιο σημαντικό: σε αντίθεση με την υπόλοιπη κρατική διοίκηση, ο προϊστάμενος της τοπικής αυτοδιοίκησης εκλέγεται άμεσα από τους πολίτες και βρίσκεται πολύ πιο κοντά τους για να τον ελέγξουν.

Αυτός ο διττός χαρακτήρας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης υπογραμμίζει την ανάγκη να μην αντιμετωπίσει η Αριστερά τις αυτοδιοικητικές εκλογές με αδιαφορία ή με την παραδοσιακή στάση της καταγραφής των δυνάμεών της και της γενικόλογης καταγγελίας.

Η Αριστερά θα έπρεπε να πάρει μέρος στις εκλογές όσο γίνεται πιο ενωμένη με σκοπό να αποσπάσει Δήμους και Περιφέρειες από τις αστικές και μνημονιακές δυνάμεις και να εφαρμόσει τη δική της πολιτική ενάντια ακριβώς σε όλα αυτά τα δεσμά που χαλκεύονται για τους εργαζόμενους.

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2019

Έξοδος από την ΕΕ των μονοπωλίων και διάλυσή της η μόνη εργατική προοπτική

Η ολοένα και μεγαλύτερη διασύνδεση του ελληνικού μονοπωλιακού κεφαλαίου με την παγκόσμια αγορά και η συμμετοχή της χώρας στον ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό, υπαγόρευσαν τη συμμετοχή της Ελλάδας στις διαδικασίες της ευρωπαϊκής ενοποίησης.

Η ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ –μετέπειτα ΕΕ– ήταν μια οικονομική αναγκαιότητα για τον ελληνικό καπιταλισμό και όχι μια απλή πολιτική επιλογή. Η ανάγκη για την ένταξη δημιουργήθηκε από το άνοιγμα του ελληνικού καπιταλισμού στη διεθνή αγορά που εντάθηκε τη δεκαετία του ’70. Ήταν ο δρόμος συμμετοχής του στο διεθνή καταμερισμό εργασίας, σε μια εποχή διαρκούς αύξησης του παγκόσμιου εμπορίου και της διαπλοκής του μονοπωλιακού κεφαλαίου. Η ένταξη στην ΕΕ ήταν ο μοναδικός δρόμος για τον ελληνικό καπιταλισμό.

Η ένταξη ήταν προς όφελος του ελληνικού κεφαλαίου και όχι κάτι που του επιβλήθηκε «έξωθεν» ή που παραχώρησε η «ξενόδουλη» αστική τάξη της χώρας στο ευρωπαϊκό κεφάλαιο. Οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας διατηρήθηκαν και, μετά την ένταξη, αυξήθηκε η συσσώρευση κεφαλαίου και οι εξαγωγές βιομηχανικών προϊόντων. Το ελληνικό κεφάλαιο με την ένταξή του στον υπερεθνικό ιμπεριαλιστικό οργανισμό, εξασφαλίζει τη συμμετοχή του στον ευρωπαϊκό καταμερισμό εργασίας μέσα από την κατεύθυνση μεγάλου μέρους των εξαγωγών προς την ευρωπαϊκή αγορά, μέσα από το μερίδιο από το υπερκέρδος που διανέμεται με τα ευρωπαϊκά προγράμματα, μέσα από τη συμμετοχή του στις μεγάλες επενδύσεις και την αλληλοδιαπλοκή του με το ευρωπαϊκό κεφάλαιο. Το κυριότερο, όμως, όφελος το εξασφαλίζει τώρα, από την επιβολή του πλαισίου «οικονομικής σύγκλισης» της ΕΕ, που στοχεύει στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας του μέσω της νέο-συντηρητικής αναδιάρθρωσης.

ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!
ΑΙΩΝΙΑ ΤΙΜΗ ΣΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ!

Η φετινή Πρωτομαγιά σκιάζεται από την κορύφωση του εκφυλισμού στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, όπως αυτή εκδηλώθηκε με την αναβολή του συνεδρίου της ΓΣΕΕ. Η νοθεία στις αρχαιρεσίες, τα σωματεία-φαντάσματα, η ανοιχτή και καλυμμένη παρέμβαση της εργοδοσίας στις διαδικασίες των σωματείων αποτελούν μια χρόνια κατάσταση με ευθύνη σχεδόν όλων των δυνάμεων που δρουν στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Απέναντι σε αυτή την εκφυλιστική κατάσταση σήψης και παρακμής σαν αποτέλεσμα της αστικής παρέμβασης και επιρροής στο κίνημα, απαιτείται άμεσα η αλλαγή πολιτικής στα Συνδικάτα και τις Ομοσπονδίες. Μέσα από το ενιαίο εργατικό μέτωπο, οι εργαζόμενοι πρέπει να παλέψουμε για τον εκδημοκρατισμό του κινήματος, την υπεράσπιση και διεύρυνση των κατακτήσεων μας, για την απόκρουση και ανατροπή της επίθεσης που δεχόμαστε.

Ταξικός συνδικαλισμός με τις πλάτες του κράτους; Η απάντηση στη νοθεία, στον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, είναι η προσφυγή στα δικαστήρια;

Το 37ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ δεν πραγματοποιήθηκε τελικά στην καθορισμένη ημερομηνία. Η κινητοποίηση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ, η είσοδος τους στο χώρο του Συνεδρίου και οι διαδηλώσεις στο χώρο που θα διεξάγονταν, οδήγησαν στη ματαίωσή του.

Η δικαιολογία για αυτήν την παρέμβαση του ΠΑΜΕ ήταν οι νόθοι αντιπρόσωποι, τους οποίους προσδιόρισε το ίδιο σε 53 τον αριθμό (αριθμός που αντιστοιχεί σε περίπου 53.000 ψηφίσαντες), και η απαίτησή του ήταν να μην γίνουν δεκτοί στο Συνέδριο.

Φυσικά και σε αυτό το Συνέδριο-παρωδία υπήρχαν νόθοι αντιπρόσωποι, όπως υπήρχαν και πολλοί κατασκευασμένοι αντιπρόσωποι οι οποίοι αποτελούν μέρος της μεγάλης βιομηχανίας παραγωγής αντιπροσώπων από σωματεία-φαντάσματα, από ανύπαρκτα σωματεία-σφραγίδες τα οποία υπάρχουν μόνο στα χαρτιά, μόνο και μόνο για να παράγουν αντιπροσώπους για τα Εργατικά Κέντρα και τις Ομοσπονδίες, οι οποίες με τη σειρά τους παράγουν αντιπροσώπους για τη ΓΣΕΕ. Το φαινόμενο αυτό δεν είναι τωρινό. Πολλά χρόνια τώρα συμβαίνει και αφορά σε όλες τις δυνάμεις που συμμετέχουν στη Διοίκηση της ΓΣΕΕ. Όπως για πολλά χρόνια τώρα τα Συνέδρια της ΓΣΕΕ γίνονται σε 5στερα ξενοδοχεία.

Στεκόμαστε στο πλευρό του σ. Αλέξη Λιοσάτου στην Πτολεμαΐδα, ο οποίος έχει στοχοποιηθεί από εθνικιστές, πατριδοκάπηλους και φασίστες

Σε άρθρο του Θόδωρου Kουτσουμπού στην ιστοσελίδα του ΕΕΚ, με τίτλο «H OKΔE, TO EEK KAI H TETAPTH ΔΙΕΘΝΗΣ», με το οποίο επιχειρεί να απαντήσει στην ΟΚΔΕ σε μια μεταξύ τους διαμάχη που δημιουργήθηκε με αφορμή το ζήτημα της εργατικής κυβέρνησης που ανέδειξε από το 2010 η… κομμουνιστική οργάνωση Ανασύνταξη, διαβάσαμε το κατηγορητήριο προς την κ.ο Ανασύνταξη!

Σάββατο 2 Φλεβάρη, 6:00 μμ

Πλατεια Ρηγίλλης

Ακυρώνουμε τις φασιστικές φιέστες

Θάνατος στο φασισμό και στον καπιταλισμό που τον γεννά