Την Κυριακή, στις 20/12/09, πραγματοποιήθηκε η πρώτη ημέρα των εκλογών- παρωδία του ανωτέρω σωματείου στο ξενοδοχείο President! Την είσοδο φυλούσαν μπράβοι και αστυνομία, οι οποίοι μάλιστα δεν επέτρεπαν ελεύθερη πρόσβαση στις κάλπες σε όσους δεν ανήκαν στην προκατασκευασμένη λίστα ψηφοφόρων των εργοδοτών.

Με πρόφαση ανύπαρκτα σεμινάρια, ενημέρωση για πιθανή κατάργηση της επάρκειας, με έμμεσες απειλές για απόλυση και με σφετερισμό της επωνυμίας του πραγματικού σωματείου εργαζομένων πιέζουν τους εργαζόμενους να τους ενισχύσουν. Το σωματείο αυτό είναι των εργοδοτών, δεν είναι των εργαζομένων. Δεν εκπροσωπεί τα συμφέροντα των εργαζομένων, όπως ευαγγελίζεται. Αντίθετα προωθεί την κατάπτυστη συλλογική σύμβαση εργασίας που μειώνει τις αποδοχές των καθηγητών ξένων γλωσσών κατά 40% και συρρικνώνει όλες τις κατακτήσεις του κλάδου.

Ενωτική Πρωτοβουλία του Συλλόγου Εργαζομένων στην Ιδιωτική Εκπαίδευση Νομού Αττικής «ο Βύρων», Εργατικό Κέντρο Αθήνας, 3ης Σεπτεμβρίου 48Β, τηλ. 2108218982, 6974473969

Ένα χρόνο μετά…..

Επαναστατική πάλη η μόνη απάντηση στο σύστημα που δολοφονεί

Η δολοφονία από την αστυνομία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και το ξέσπασμα οργής που προκάλεσε συγκλονίζοντας όλες τις πόλεις της Ελλάδας, έδειξε το μέγεθος της συσσωρευμένης κοινωνικής οργής. Έδειξε ακόμα, τα όρια και τις αδυναμίες της αστικής τάξης και του πολιτικού της συστήματος. Η συζήτηση για κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης – δηλαδή δικτατορίας με κοινοβουλευτικό μανδύα – τις μέρες εκείνες, αποκάλυψε τον τρόμο των αστών απέναντι σε ένα ξέσπασμα που δεν κατάφερε να ξεπεράσει τα όρια της καταγγελίας της αστυνομοκρατίας.

Από τα γεγονότα του περασμένου Δεκέμβρη, έλειψε η οργανωμένη δράση της εργατικής τάξης και κυρίως έλειψε η επαναστατική κατεύθυνση που θα μπορούσε να δρομολογήσει άλλες εξελίξεις. Η βασική δύναμη της Αριστεράς – το ΚΚΕ – στάθηκε εχθρικά απέναντι στην αυθόρμητη κοινωνική έκρηξη, ενώ άλλες δυνάμεις που αναφέρονται στον κομμουνισμό και την επανάσταση, χάθηκαν σε αδιέξοδες διαδρομές αποθέωσης του αυθόρμητου και εγκλωβίστηκαν σε περιθωριακές και ακίνδυνες για το σύστημα μορφές δράσης και οργάνωσης.

Το στοιχείο που αναδείχτηκε πιο έντονα από ποτέ εκείνες τις μέρες, είναι η απουσία ενός επαναστατικού κομμουνιστικού κόμματος με δεσμούς με την εργατική τάξη. Αυτό το καθήκον, της οικοδόμησης ενός τέτοιου κόμματος, μας υπενθυμίζει η συμπλήρωση ενός χρόνου από τα γεγονότα του Δεκέμβρη.

Σήμερα, με τη διεθνή καπιταλιστική κρίση να εξελίσσεται, η εργατική τάξη έχει ήδη πληρώσει βαρύ τίμημα με τις απολύσεις και την ανεργία, τη συρρίκνωση του εργατικού εισοδήματος, την πολύχρονη λιτότητα. Οι προσπάθειες να απαντηθεί η επίθεση με αγώνες βρίσκονται αντιμέτωπες με τους αντεργατικούς νόμους, τα δικαστήρια που χαρακτηρίζουν παράνομη και καταχρηστική τη μία απεργία μετά την άλλη, την αστυνομική βία. Οι καπιταλιστές και οι κυβερνήσεις τους, προετοιμάζουν ένα νέο γύρο επίθεσης στα εργατικά δικαιώματα. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει ήδη εκδηλώσει τις προθέσεις της: Συνέχιση της λιτότητας, νέα επίθεση στα ασφαλιστικά δικαιώματα της εργατικής τάξης, προκλητική ενίσχυση ταυτόχρονα των κεφαλαιοκρατών για την αντιμετώπιση της κρίσης.

Ο αγώνας για την απόκρουση της καπιταλιστικής επίθεσης για την ανάδειξη των πραγματικών αιτίων των εργατικών προβλημάτων και τον προσανατολισμό της πάλης ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα είναι το βασικό πεδίο προσανατολισμού των κομμουνιστών και ταυτόχρονα ο κύριος δρόμος συσπείρωσης πρωτοπόρων δυνάμεων στο στόχο της οικοδόμησης επαναστατικού κομμουνιστικού κόμματος, του βασικού όπλου της εργατικής τάξης για την ανατροπή του καπιταλισμού και το άνοιγμα του δρόμου για τον σοσιαλισμό – κομμουνισμό.

Αφιέρωμα στο έργο του Κώστα Μπατίκα

Συλλογή επιλεγμένων άρθρων από το 1978 μέχρι το 2009

• Για τις μορφές οργάνωσης του συνδικαλιστικού κινήματος

• Για την αυτοτέλεια των συνδικάτων

• Το κείμενο παραίτησης του Κώστα Μπατίκα

• Κριτική σε ένα Αριστερό Πρόγραμμα Πάλης για το Σοσιαλισμό

• Κοινωνικές νομοτέλειες και μαζική δραστηριότητα. Αναγκαιότητα και δυνατότητα

• Μεταβατική περίοδος και μέτρα μετάβασης στο σοσιαλισμό-κομμουνισμό

• Η νίκη της επανάστασης σε μια χώρα και η παγκόσμια ολοκλήρωση της

• Εργατικός έλεγχος, ρεφορμιστική συμμετοχή και εργατική διαχείρηση

• Η Τσετσενία και το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης των εθνών στην εποχή του ιμπεριαλισμού

• Το Μακεδονικό και η ιδιωτεία του ελληνικού εθνικισμού

• Το Ενιαίο Μέτωπο και η πρακτική της Ελληνικής Αριστεράς

Καμία περίοδος χάριτος, καμία ανοχή στην κυβέρνηση του κεφαλαίου

Οι εκλογές της 4ης Οκτώβρη οδήγησαν στην αναμενόμενη κυβερνητική εναλλαγή. Σε μια περίοδο που η κρίση αναμένεται να βαθύνει και να ενταθούν οι προσπάθειες των καπιταλιστών να φορτώσουν την κρίση στην εργατική τάξη, ήταν αναγκαία η αλλαγή σελίδας και η εκλογή μιας νέας – αναβαπτισμένης στην εκλογική διαδικασία – αστικής κυβέρνησης. Η αστική τάξη είχε ανάγκη μια «φρέσκια» κυβέρνηση σε αντικατάσταση της καταρρέουσας κυβέρνησης Καραμανλή.

Η νέα κυβέρνηση έχει τη στήριξη όλων των μερίδων της αστικής τάξης, όπως φαίνεται και από τη στάση των ΜΜΕ, τα οποία προσπαθούν να «προικίσουν» το...

 Ανακοίνωση της κ.ο. ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ για τις εκλογές

Η αστική τάξη ετοιμάζεται πολύπλευρα -αξιοποιώντας ως όχημα το «ξεπέρασμα» της οικονομικής κρίσης η οποία θα βαθύνει το επόμενο διάστημα- να ισοπεδώσει κατακτήσεις και δικαιώματα της εργατικής τάξης. Οι καπιταλιστές δεν έχουν άλλο δρόμο πέρα απ’ το βάθεμα της εκμετάλλευσης. Η τακτική τους συμπυκνώνεται στις εξαγγελίες Καραμανλή -στις οποίες συναινεί επί της ουσίας το ΠΑΣΟΚ- με αναφορά στη δύσκολη διετία που έρχεται και προβολή της «ανάγκης» για διαρθρωτικές αλλαγές. Εκτρέφουν το ακροδεξιό λαϊκίστικο λόγο του ΛΑΟΣ ως πολιορκητικό κριό της πολιτικής τους. Ετοιμάζουν πυρετωδώς τα μέσα, ψάχνουν εναγωνίως πολιτικές λύσεις που -ξεπερνώντας τη φθορά του πολιτικού της συστήματος- θα τους επιτρέψουν να πετύχουν το στόχο τους. Να ξεζουμίσουν, να αφαιμάξουν, να τσακίσουν την εργατική τάξη και τους άλλους εργαζόμενους.

Το βασικό ζήτημα της περιόδου για τους αγωνιστές και τους επαναστάτες είναι η...

Εργοδοτικό Έγκλημα

Άλλοι δυο εργάτες, σήμερα Δευτέρα 14-9-2009 πέθαναν στην κάτω Κηφισιά, από αναθυμιάσεις στον αγωγό της ΕΥΔΑΠ, ενώ εργάζονταν για τη σύνδεση αποχέτευσης.

Την ευθύνη φέρουν ο Δήμος Κηφισιάς η εταιρεία ΑΚΜΩΝ ΑΤΕ και ο εργολάβος υπεύθυνος της σύνδεσης, καθώς και η ίδια η ΕΥΔΑΠ.

Το περιστατικό δεν είναι μεμονωμένο. Σ αυτού του τύπου τις εργασίες εδώ και χρόνια δεν παίρνεται κανένα μέτρο ασφαλείας με αποτέλεσμα να θρηνούμε συνέχεια θύματα. Άλλοτε από κατακρημνίσεις ορυγμάτων, άλλοτε από αναθυμιάσεις, άλλοτε από κακούς χειρισμούς μηχανημάτων συνάδελφοι μας σκοτώνονται την ώρα της δουλειάς.

Για μια φορά ακόμη επιβεβαιώνεται το εξής: ΟΙ ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ ΜΙΚΡΟΙ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΩΣ ΕΙΔΟΣ ΑΝΑΛΩΣΙΜΟ.ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ ΝΟΙΑΖΟΝΤΑΙ.

Καλούμε όλους τους συναδέλφους στις κατασκευές, ντόπιους και μετανάστες, να απαντήσουν αγωνιστικά στις πιέσεις τα εξοντωτικά ωράρια, την αδιαφορία των αφεντικών για μέτρα υγιεινής και ασφαλείας.

Να μην δέχονται τους εκβιασμούς των εργοδοτών λόγω της μεγάλης ανεργίας. Να περιφρουρήσουν τη ζωή τους και να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους. Να καταγγέλλουν στις συνδικαλιστικές τους οργανώσεις τις αυθαιρεσίες της εργοδοσίας.

Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις (Συνδικάτο Οικοδόμων, Σωματείο μισθωτών τεχνικών) ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να πάρουν τις ανάλογες πρωτοβουλίες για κινητοποιήσεις.

κ.ο. ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ

Ο.Β.ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ

Η οργή να γίνει αγώνας

Ανακοίνωση της κ.ο. ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ για τη ΛΑΡΚΟ

Ο δεύτερος νεκρός εργάτης και οι τραυματίες στη ΛΑΡΚΟ, καθώς κι όλα τα θανατηφόρα «ατυχήματα» που καθημερινά θρηνούμε στους τόπους δουλειάς (ΔΕΗ, οικοδομικές κατασκευές, ναυπηγοεπισκευαστικές ζώνες) δείχνουν τη λογική του κεφαλαίου, που το μόνο που το ενδιαφέρει είναι - με κάθε μέσο και τρόπο- η μεγιστοποίηση του κέρδους του, αδιαφορώντας πλήρως για τις συνθήκες εργασίας, την υγιεινή και ασφάλεια, τη ζωή της εργατικής τάξης.

Ο εργάτης για τους καπιταλιστές θεωρείται είδος αναλώσιμο…

Στη ΛΑΡΚΟ εδώ και πολλά χρόνια συντελείται ένα...

Η αστική τάξη και οι κυβερνήσεις της, πολιτικός υπεύθυνος της καταστροφής

Η τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή, είναι κρίκος στην αλυσίδα της πολιτικής της αστυνομοκρατίας, του κυνηγιού των μεταναστών, της διαφθοράς, των αντεργατικών – αντιλαϊκών νόμων.

Οι κυβερνώντες και τα επιτελεία τους χύνουν κροκοδείλια δάκρυα πάνω από το πτώμα της Αττικής. Είναι αυτοί που:

• Ψήφισαν δασοκτόνους νόμους

• Παζαρεύουν με το κατασκευαστικό κεφάλαιο νέες εκτάσεις για οικοδόμηση

• Υποβαθμίζουν συνεχώς την πυροπροστασία

• Δεν πήραν κανένα μέτρο μετά την καταστροφή του 2007

Η καταστροφική φωτιά στην Αττική, αποδεικνύει ότι το καπιταλιστικό καθεστώς και η ατομική ιδιοκτησία στη γη, όχι μόνο δεν μπορούν να προστατέψουν το περιβάλλον, αλλά αποτελούν πηγή καταστροφής. Ιδιαίτερα μάλιστα, στην Ελλάδα, όπου μικροί και μεγάλοι καπιταλιστές διεκδικούν – και καταφέρνουν να αποκτούν – δημόσια γη με πειρατικό τρόπο και την ανοχή του κράτους και των κυβερνήσεων.

• Αναδάσωση και καμία τσιμεντοποίηση των καμένων

• Αντιπλημμυρικά έργα στις καμένες εκτάσεις

• Ανάπτυξη των υποδομών προστασίας, πρόσληψη δυναμικού

• Κατάργηση των δασοκτόνων νόμων

κομμουνιστική οργάνωση ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ