Καμία περίοδος χάριτος, καμία ανοχή στην κυβέρνηση του κεφαλαίου

Οι εκλογές της 4ης Οκτώβρη οδήγησαν στην αναμενόμενη κυβερνητική εναλλαγή. Σε μια περίοδο που η κρίση αναμένεται να βαθύνει και να ενταθούν οι προσπάθειες των καπιταλιστών να φορτώσουν την κρίση στην εργατική τάξη, ήταν αναγκαία η αλλαγή σελίδας και η εκλογή μιας νέας – αναβαπτισμένης στην εκλογική διαδικασία – αστικής κυβέρνησης. Η αστική τάξη είχε ανάγκη μια «φρέσκια» κυβέρνηση σε αντικατάσταση της καταρρέουσας κυβέρνησης Καραμανλή.

Η νέα κυβέρνηση έχει τη στήριξη όλων των μερίδων της αστικής τάξης, όπως φαίνεται και από τη στάση των ΜΜΕ, τα οποία προσπαθούν να «προικίσουν» το...

 Ανακοίνωση της κ.ο. ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ για τις εκλογές

Η αστική τάξη ετοιμάζεται πολύπλευρα -αξιοποιώντας ως όχημα το «ξεπέρασμα» της οικονομικής κρίσης η οποία θα βαθύνει το επόμενο διάστημα- να ισοπεδώσει κατακτήσεις και δικαιώματα της εργατικής τάξης. Οι καπιταλιστές δεν έχουν άλλο δρόμο πέρα απ’ το βάθεμα της εκμετάλλευσης. Η τακτική τους συμπυκνώνεται στις εξαγγελίες Καραμανλή -στις οποίες συναινεί επί της ουσίας το ΠΑΣΟΚ- με αναφορά στη δύσκολη διετία που έρχεται και προβολή της «ανάγκης» για διαρθρωτικές αλλαγές. Εκτρέφουν το ακροδεξιό λαϊκίστικο λόγο του ΛΑΟΣ ως πολιορκητικό κριό της πολιτικής τους. Ετοιμάζουν πυρετωδώς τα μέσα, ψάχνουν εναγωνίως πολιτικές λύσεις που -ξεπερνώντας τη φθορά του πολιτικού της συστήματος- θα τους επιτρέψουν να πετύχουν το στόχο τους. Να ξεζουμίσουν, να αφαιμάξουν, να τσακίσουν την εργατική τάξη και τους άλλους εργαζόμενους.

Το βασικό ζήτημα της περιόδου για τους αγωνιστές και τους επαναστάτες είναι η...

Εργοδοτικό Έγκλημα

Άλλοι δυο εργάτες, σήμερα Δευτέρα 14-9-2009 πέθαναν στην κάτω Κηφισιά, από αναθυμιάσεις στον αγωγό της ΕΥΔΑΠ, ενώ εργάζονταν για τη σύνδεση αποχέτευσης.

Την ευθύνη φέρουν ο Δήμος Κηφισιάς η εταιρεία ΑΚΜΩΝ ΑΤΕ και ο εργολάβος υπεύθυνος της σύνδεσης, καθώς και η ίδια η ΕΥΔΑΠ.

Το περιστατικό δεν είναι μεμονωμένο. Σ αυτού του τύπου τις εργασίες εδώ και χρόνια δεν παίρνεται κανένα μέτρο ασφαλείας με αποτέλεσμα να θρηνούμε συνέχεια θύματα. Άλλοτε από κατακρημνίσεις ορυγμάτων, άλλοτε από αναθυμιάσεις, άλλοτε από κακούς χειρισμούς μηχανημάτων συνάδελφοι μας σκοτώνονται την ώρα της δουλειάς.

Για μια φορά ακόμη επιβεβαιώνεται το εξής: ΟΙ ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ ΜΙΚΡΟΙ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΩΣ ΕΙΔΟΣ ΑΝΑΛΩΣΙΜΟ.ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ ΝΟΙΑΖΟΝΤΑΙ.

Καλούμε όλους τους συναδέλφους στις κατασκευές, ντόπιους και μετανάστες, να απαντήσουν αγωνιστικά στις πιέσεις τα εξοντωτικά ωράρια, την αδιαφορία των αφεντικών για μέτρα υγιεινής και ασφαλείας.

Να μην δέχονται τους εκβιασμούς των εργοδοτών λόγω της μεγάλης ανεργίας. Να περιφρουρήσουν τη ζωή τους και να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους. Να καταγγέλλουν στις συνδικαλιστικές τους οργανώσεις τις αυθαιρεσίες της εργοδοσίας.

Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις (Συνδικάτο Οικοδόμων, Σωματείο μισθωτών τεχνικών) ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να πάρουν τις ανάλογες πρωτοβουλίες για κινητοποιήσεις.

κ.ο. ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ

Ο.Β.ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ

Η οργή να γίνει αγώνας

Ανακοίνωση της κ.ο. ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ για τη ΛΑΡΚΟ

Ο δεύτερος νεκρός εργάτης και οι τραυματίες στη ΛΑΡΚΟ, καθώς κι όλα τα θανατηφόρα «ατυχήματα» που καθημερινά θρηνούμε στους τόπους δουλειάς (ΔΕΗ, οικοδομικές κατασκευές, ναυπηγοεπισκευαστικές ζώνες) δείχνουν τη λογική του κεφαλαίου, που το μόνο που το ενδιαφέρει είναι - με κάθε μέσο και τρόπο- η μεγιστοποίηση του κέρδους του, αδιαφορώντας πλήρως για τις συνθήκες εργασίας, την υγιεινή και ασφάλεια, τη ζωή της εργατικής τάξης.

Ο εργάτης για τους καπιταλιστές θεωρείται είδος αναλώσιμο…

Στη ΛΑΡΚΟ εδώ και πολλά χρόνια συντελείται ένα...

Η αστική τάξη και οι κυβερνήσεις της, πολιτικός υπεύθυνος της καταστροφής

Η τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή, είναι κρίκος στην αλυσίδα της πολιτικής της αστυνομοκρατίας, του κυνηγιού των μεταναστών, της διαφθοράς, των αντεργατικών – αντιλαϊκών νόμων.

Οι κυβερνώντες και τα επιτελεία τους χύνουν κροκοδείλια δάκρυα πάνω από το πτώμα της Αττικής. Είναι αυτοί που:

• Ψήφισαν δασοκτόνους νόμους

• Παζαρεύουν με το κατασκευαστικό κεφάλαιο νέες εκτάσεις για οικοδόμηση

• Υποβαθμίζουν συνεχώς την πυροπροστασία

• Δεν πήραν κανένα μέτρο μετά την καταστροφή του 2007

Η καταστροφική φωτιά στην Αττική, αποδεικνύει ότι το καπιταλιστικό καθεστώς και η ατομική ιδιοκτησία στη γη, όχι μόνο δεν μπορούν να προστατέψουν το περιβάλλον, αλλά αποτελούν πηγή καταστροφής. Ιδιαίτερα μάλιστα, στην Ελλάδα, όπου μικροί και μεγάλοι καπιταλιστές διεκδικούν – και καταφέρνουν να αποκτούν – δημόσια γη με πειρατικό τρόπο και την ανοχή του κράτους και των κυβερνήσεων.

• Αναδάσωση και καμία τσιμεντοποίηση των καμένων

• Αντιπλημμυρικά έργα στις καμένες εκτάσεις

• Ανάπτυξη των υποδομών προστασίας, πρόσληψη δυναμικού

• Κατάργηση των δασοκτόνων νόμων

κομμουνιστική οργάνωση ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ

Για τον ξυλοδαρμό εργαζόμενης στην καθαριότητα στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων

Μετά την εξέλιξη στην οποία ο φάκελος της Κούνεβα οδηγήθηκε στο αρχείο, αποθρασύνθηκαν περισσότερο οι εργολάβοι καθαριότητας, με αποτέλεσμα εργολάβος να ξυλοκοπήσει εργαζόμενη καθαριότητας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.

Το γεγονός της αρχειοθέτησης της υπόθεσης της Κούνεβα ενθάρρυνε τους εργολάβους να τιμωρήσουν την συγκεκριμένη εργαζόμενη που δεν υποτασσόταν στα σχέδια της εργοδοσίας, να υπογράφει δηλαδή πλαστά πιστοποιητικά καθαριότητας από αυτά που καθάρισε, δηλαδή διπλάσια δωμάτια και ταυτόχρονα να συγκρούεται για τις εργασιακές της σχέσεις.

Η ωμή παρέμβαση του αστικού κράτους υπέρ των καπιταλιστών και ενάντια

Βασικό χαρακτηριστικό της σημερινής διεθνούς κατάστασης είναι η παγκόσμια κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου και η καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων που αυτή συνεπάγεται. Φυσικά, η αστική τάξη εκπονεί και μεθοδεύει πρακτικές εξόδου από την κρίση, όπως η συστηματική και πολυποίκιλη κρατική παρέμβαση στην οικονομία (επιδοτήσεις τραπεζών, αγορά τοξικών ομολόγων και μετοχών υπό χρεοκοπία ιδιωτικών επιχειρήσεων από το κράτος σε συνδυασμό με την ιδιωτικοποίηση κερδοφόρων κρατικών επιχειρήσεων, δημόσια έργα, τροφοδότηση του πληθωρισμού κλπ), η υιοθέτηση νέων παραγωγικών παραδειγμάτων (πχ., δημιουργία νέων, «πράσινων» παραγωγικών κλάδων, γενίκευση της μερικής απασχόλησης με ταυτόχρονη εντατικοποίηση της εργασίας), η αξιοποίηση του αυξανόμενου ανταγωνισμού στις γραμμές της εργατικής τάξης για παραπέρα συμπίεση των μισθών, η μείωση των συντάξεων, των κοινωνικών δαπανών για την παιδεία, την υγεία κλπ στο όνομα της εξυγίανσης των οικονομικών του Δημοσίου, η αύξηση της συγκεντροποίησης του κεφαλαίου, με στόχο πάντα τη μείωση της οργανικής σύνθεσης του κεφαλαίου, την αύξηση της απομυζούμενης υπεραξίας και την ανάκαμψη του ποσοστού κέρδους.