Έγκλημα διαρκείας στη ΛΑΡΚΟ

Τρεις νεκροί, πέντε τραυματίες. Αυτός είναι ο αιματηρός απολογισμός του Αυγούστου στη ΛΑΡΚΟ.

Η ΛΑΡΚΟ απασχολεί σήμερα 1.100 εργαζομένους (σε 5 περιοχές) και στη μονάδα της Λάρυμνας όπου έγιναν τα θανατηφόρα περιστατικά 600 μόνιμους και 150 συμβασιούχους μέσω εργολάβων. Μέτοχοι είναι το Δημόσιο (33,5%), η Εθνική Τράπεζα (36,43%), η ΔΕΗ (28,56%), η κρατική εταιρεία κινητών αξιών ΔΕΚΑ (1,51%).

Η πολιτική απαξίωσης της ΛΑΡΚΟ, μιας απ’ τις πέντε μεγαλύτερες εταιρίες παραγωγής σιδηρονικελίου στον κόσμο, με στόχο το ξεπούλημα της στο ιδιωτικό κεφάλαιο είναι έργο που ξεκίνησε επί ΠΑΣΟΚ και συνεχίζεται επί ΝΔ. Η τελευταία μάλιστα προχώρησε σε διαγωνισμό με ενδιαφερόμενους την ολλανδική Cunico Resources, εκ Λουξεμβούργου Fevamonitico Sarl, κυπριακή Panegean, ρωσική Solway Industries και τις ελληνικές ΑΚΤΩΡ, Ελληνική Χαλυβουργία και Μυτηλιναίος Holdings.

Οι διοικήσεις των 5 σωματείων της ΛΑΡΚΟ φέρουν σοβαρές ευθύνες, έχοντας ακολουθήσει μια πολιτική συνδιαλλαγής με την εταιρία ενώ ταυτόχρονα αποκλείουν τους εργάτες των εργολαβιών από το σωματείο. Χαρακτηριστικό είναι ότι η απεργιακή ημερίδα που διοργάνωσαν στη Λάρυμνα στις 3 Σεπτέμβρη είχε κύριο σύνθημα το «όχι στο ξεπούλημα της ΛΑΡΚΟ» αλλά κύριο περιεχόμενο την παρέλαση πολιτευτών, δημάρχων και λοιπών «αρχόντων» του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ καθώς και του ΛΑΟΣ. Παραβρέθηκαν και πολιτευτές του ΣΥΡΙΖΑ, αλληλέγγυα σωματεία, μεταξύ των οποίων και εκπρόσωπος του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών, στον οποίον δεν δόθηκε ο λόγος γιατί «έπρεπε» να τοποθετηθούν όλοι οι βουλευτάδες. Είμαστε και σε προεκλογική περίοδο…

Συμμετείχαν πάνω από 500 εργαζόμενοι και ήταν διάχυτη η οργή, η επιφυλακτική στάση απέναντι σε πολιτευτές και συνδικαλιστικές ηγεσίες, αλλά και η ανασφάλεια και η απουσία προοπτικής του αγώνα. Η θλιβερή, επιδεικτική απουσία του ΠΑΜΕ και των στελεχών του ΚΚΕ, άφησε ανοιχτό το πεδίο στον Χρυσοχοΐδη, προαλειφόμενο υπουργό Ανάπτυξης, να γενικολογεί περί νομοθεσίας εργατικών ατυχημάτων, να προαναγγέλλει πώληση της ΛΑΡΚΟ αλλά με δημόσιο μάνατζμεντ και την Τόνια Αντωνίου να βγάζει κορώνες για την «κατάργηση του δουλεμπορίου» τη στιγμή που οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ πρωτοστάτησαν στη γενίκευση των ελαστικών σχέσεων εργασίας.

Στην ημερίδα παραβρέθηκε αντιπροσωπεία της κ.ο. ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ. Παρ’ ότι οι προεδρεύοντες συνδικαλιστές φρόντισαν να ανακοινώσουν την παρουσία μόνο των επίσημων πολιτευτών, η κ.ο. ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ παρενέβη μοιράζοντας ανακοίνωση η οποία μεταξύ άλλων αναφέρει : «όλα τα θανατηφόρα «ατυχήματα» που καθημερινά θρηνούμε στους τόπους δουλειάς (ΔΕΗ, οικοδομικές κατασκευές, ναυπηγοεπισκευαστικές ζώνες) δείχνουν τη λογική του κεφαλαίου, που το μόνο που το ενδιαφέρει είναι - με κάθε μέσο και τρόπο- η μεγιστοποίηση του κέρδους του, αδιαφορώντας πλήρως για τις συνθήκες εργασίας, την υγιεινή και ασφάλεια, τη ζωή της εργατικής τάξης. Ο εργάτης για τους καπιταλιστές θεωρείται είδος αναλώσιμο…

Στη ΛΑΡΚΟ εδώ και πολλά χρόνια συντελείται ένα έγκλημα που έχει τα επακόλουθα του: κατασπατάληση πόρων με όργιο διορισμών κομματικών στελεχών σε διευθυντικές θέσεις, απολύσεις, μείωση στα μεροκάματα, θανατηφόρα «ατυχήματα», καταστροφή του βιομηχανικού συγκροτήματος.

Κι όλα αυτά για να απαξιωθεί η ΛΑΡΚΟ και να πουληθεί με όσο γίνεται πιο φτηνή τιμή στους ιδιώτες. Βλέπουμε το γνωστό έργο που ακολούθησαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ «κατ’ εντολή» της Ευρωπαϊκής Ένωσης…

Η ΝΔ συνεχίζοντας το νεοσυντηρητικό και αντεργατικό της κατήφορο ξεπουλώντας τα πάντα – ΟΤΕ, Ολυμπιακή, λιμάνια, νοσοκομεία, δρόμους, εργοστάσια – οδηγεί τη ΛΑΡΚΟ προς πώληση.

Η εργατική τάξη δεν έχει κανένα συμφέρον απ’ αυτού του είδους την πολιτική. Το ξεπούλημα του κοινωνικού πλούτου συμφέρει μονάχα τους εργοδότες και το κεφάλαιο.

Οι εργάτες ενωμένοι, συσπειρωμένοι στα συνδικάτα τους, διώχνοντας τους κυβερνητικούς συνδικαλιστές και τους πράκτορες της εργοδοσίας απ’ αυτά, χρειάζεται να περιφρουρήσουν τα δικαιώματα τους που κατακτήθηκαν μ’ αγώνες και θυσίες ετών και ν’ απαντήσουν στην πολιτική των κυβερνήσεων του κεφαλαίου με όξυνση των αγώνων τους.