Υποκλοπές: Φωνάζει ο κλέφτης
Υποκλοπές: Φωνάζει ο κλέφτης
Σε καυτό ζήτημα της επικαιρότητας έχει αναχθεί το ζήτημα των υποκλοπών των συνομιλιών του πρωθυπουργού και στελεχών της κυβέρνησης και των ενόπλων δυνάμεων καθώς και αγωνιστών και μεταναστών, μέσω του δικτύου κινητής τηλεφωνίας της Vodafone. Πολύς λόγος γίνεται σε κανάλια και εφημερίδες για τους δράστες των υποκλοπών, το ρόλο των μυστικών υπηρεσιών, τις ευθύνες της κυβέρνησης κλπ. Τι όμως είναι τελικά αλήθεια; Πού βρίσκεται η αλήθεια και πού το ψέμα; Κάποια στοιχεία θα δώσουμε σε αυτό το φύλλο, αλλά χωρίς να θεωρούμε ότι το θέμα λήγει εδώ.
Καταρχήν, το πρώτο συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει κανείς με μια πρώτη ματιά, είναι ότι για άλλη μια φορά η υποκρισία ξεχειλίζει από κυβέρνηση και παρατρεχάμενα ΜΜΕ. Κανείς δεν ενδιαφέρεται να ενημερώσει τον λαό και τους εργαζόμενους ότι πρώτος υποκλοπέας και χαφιές είναι με διαφορά το κράτος και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι γνωστό, ότι βάσει σχετικής οδηγίας της ΕΕ, οι πάροχοι τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών θα είναι σύντομα υποχρεωμένοι να κρατούν αρχείο με το σύνολο των κλήσεων που πραγματοποιούνται, με στοιχεία όπως το όνομα του καλούντος και του καλούμενου, ημερομηνία κλήσης κλπ. Επίσης, θα είναι υποχρεωμένοι να καταγράφουν το περιεχόμενο των κλήσεων και να το κρατούν σε αρχείο για διάστημα έξι μηνών έως δύο χρόνια. Το κόστος αυτής της «αναβάθμισης» μηχανημάτων και λογισμικού θα το πληρώσουν φυσικά οι πελάτες (μόνιμοι και μη...) των παρόχων, δηλαδή ο λαός. Το θέμα είναι ότι με τον τρόπο αυτόν στρώνεται κόκκινο χαλί σε κάθε είδους υποκλοπέα και πρακτοροχαφιέ να παρακολουθεί με πρωτόγνωρη άνεση όποιον επιθυμεί, αλλά κυρίως στα κράτη και τις κυβερνήσεις να ελέγχουν σε τρομακτικό επίπεδο πληθυσμούς και να προβλέπουν-προλαμβάνουν τάσεις χειραφέτησης των λαών. Οι νέοι τρόποι παρακολούθησης και εξαγωγής πληροφορίας από δεδομένα, είναι πολύ πιο αποτελεσματικοί από το κλασσικό μοντέλο του προσωπικού χαφιέ που γνωρίσαμε στα χρόνια μετά τον εμφύλιο έως και μετά την χούντα. Πολύ πιο αποτελεσματικοί και πολύ πιο επικίνδυνοι.
Επικίνδυνοι διότι τώρα δεν είναι μόνο το κράτος που μας παρακολουθεί. Το κράτος είναι πολύ συγκεκριμένο, ένας ορατός αντίπαλος, η συμπεριφορά και η επιθετικότητα του οποίου επηρεάζεται και από τους ταξικούς συσχετισμούς και το επίπεδο του κινήματος. Όμως, ένας άλλος, παράπλευρος, μεγάλος αδερφός δημιουργείται. Οι τηλεπικοινωνίες βρίσκονται στο έλεος των επιχειρήσεων (όπως και άλλες στρατηγικές οικονομικές δραστηριότητες, όπως ενέργεια, μεταφορές, κλπ.). Το κράτος δεν είναι σε θέση αλλά ούτε και διαθέτει την θέληση να διασφαλίσει το απόρρητο των επικοινωνιών. Η εταιρία έχει την αποκλειστική ευθύνη, βάσει νόμου, αλλά η τήρηση του νόμου επαφίεται στην καλή θέληση του διευθύνοντος συμβούλου, αφού κανείς δεν ελέγχει τις εταιρίες. Δηλαδή, για να το κάνουμε πιο λιανά, δεν υπάρχει κανένας θεσμικός φορέας για τον έλεγχο. Η Αρχή Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) είναι στελεχωμένη ανεπαρκέστατα και ούτε διαθέτει τον υπερσύγχρονο εξοπλισμό που χρειάζεται για τους σχετικούς ελέγχους ενώ λειτουργεί κυρίως κατόπιν καταγγελιών. Ενδεικτικά, το σύνολο των δραστηριοτήτων της ΑΔΑΕ για το 2005 αφορούσε άρσεις απορρήτου, κατόπιν σχετικών αιτημάτων για λόγους εθνικής ασφάλειας. Δηλαδή, πρακτικά η ΑΔΑΕ υπάρχει για να αίρει το απόρρητο και όχι για να το διασφαλίζει! Συνεπώς, δεν είναι σαφές από την μεριά του κράτους ποιος έχει την σχετική ευθύνη, και αυτός είναι ο λόγος που για άλλη μια φορά δεν θα προκύψουν ενοχοποιητικά στοιχεία για κανέναν (ξέχωρα από την πολιτική κάλυψη για «άλλους» λόγους).
Τέλος, για να μπούμε και εμείς λίγο στο κλίμα της σεναριολογίας, το ζήτημα που έχει προκύψει σχετικά με το «αμαρτωλό τρίγωνο» που περιλαμβάνει την αμερικάνικη Πρεσβεία, και όπου υποτίθεται βρίσκονταν τα περίφημα τηλέφωνα-σκιές, αποτελεί άλλη μια σκοτεινή πτυχή του όλου θέματος. Είναι καλά γνωστό, καθώς υπονοήθηκε εμμέσως πλην σαφώς από την κυβέρνηση και παρουσιάστηκε από τα ΜΜΕ, ότι οι τρεις κεραίες-βάσεις όπου επικοινωνούσαν τα τηλέφωνα σκιές ορίζουν ένα γεωγραφικό τρίγωνο στο οποίο περικλείεται η αμερικάνικη Πρεσβεία. Είναι όμως επίσης γνωστό, αν και αποσιωπάται, ότι ένα κινητό, με κατάλληλο λογισμικό, θα μπορούσε κάλλιστα να βρίσκεται εκτός τριγώνου και να επικοινωνεί με τις συγκεκριμένες κεραίες, εξαπατώντας τους διώκτες τους. Όμως, ο ακριβής εντοπισμός των κινητών είναι θέμα μερικών δευτερολέπτων (2-3 δευτερολέπτων). Γιατί η εταιρία δεν εντόπισε τα τηλέφωνα πριν διαγράψει το λογισμικό; Φοβόταν ότι σε αυτά τα κρίσιμα 3 δευτερόλεπτα θα αποκαλύπτονταν συγκλονιστικά κρατικά μυστικά, τα οποία δεν είχαν αποκαλυφθεί τους προηγούμενους 15 μήνες; Ποιος πήρε την σχετική απόφαση; Γιατί ο πρωθυπουργός, γνωρίζοντας την πιθανότητα τα κινητά-σκιές να βρίσκονταν εκτός τριγώνου, κατονομάζει το τρίγωνο και υποδεικνύει εμμέσως πλην σαφώς την αμερικάνικη Πρεσβεία (σενάριο που φυσικά δεν αποκλείεται), χωρίς ουσιαστικά να έχει σχετικά στοιχεία στα χέρια του ή τουλάχιστον χωρίς να μπορεί ή να θέλει να τα αποκαλύψει; Τι παιχνίδι παίζει ο Καραμανλής; Σχετικά με αυτό, χρήσιμο είναι το ρεπορτάζ του Γ. Δελαστίκ (ΠΡΙΝ, 12/2/2006), όπου αναφέρεται ότι ο Κωστάκης έχει πολιτικές σκοπιμότητες σε σχέση με τη διαχείριση απαιτήσεων και επιδιώξεων των Αμερικανών, άποψη αρκετά ενδιαφέρουσα.
Εν κατακλείδι: πρώτον, το αστικό κράτος είναι ο πρώτος χαφιές, και θα συνεχίσει να είναι μέχρι να τσακιστεί. Η ΕΕ και η κυβέρνηση, σε συνεργασία με τους Αμερικανούς, ανταγωνίζονται ποιος θα τερματίσει πρώτος στον αγώνα των υποκλοπών και του ελέγχου του πληθυσμού. Δεύτερον, προσέχετε τί λέτε. Αν έχετε επιλέξει να αγωνιστείτε για την κοινωνική χειραφέτηση και την κομμουνιστική απελευθέρωση, να τα λέτε όλα. Όλα. Είναι ο μόνος τρόπος άμυνας. Οι κοινωνικοί αγωνιστές δεν έχουν να κρύψουν και δεν φοβούνται τίποτα. Το εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα δεν πρόκειται ποτέ να κρυφτεί, αντίθετα θα βροντοφωνάζει τους στόχους του. Το φως πεθαίνει στην σκιά και σκιά είναι ο φόβος. Ωστόσο οι στόχοι θα παραμείνουν στόχοι χωρίς τα κατάλληλα μέσα. Για όσα λοιπόν «δε λέγονται» ο μόνος τρόπος για ασφαλή επικοινωνία είναι η κρυπτογράφηση. Και αυτή μόνο για περιορισμένο χρονικό διάστημα...