Αποχαιρετισμός στο σύντροφο Κώστα Κάππο
Αποχαιρετισμός στο σύντροφο Κώστα Κάππο
Έφυγε από τη ζωή, το Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου, σε ηλικία 68 ετών, ο σύντροφος Κώστας Κάππος. Εξέχουσα προσωπικότητα, σφράγισε με την παρουσία του ολόκληρη τη μετεμφυλιακή πορεία του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος.
Οργανωμένος από τα 18 του χρόνια στην νεολαία της ΕΔΑ, μέλος αργότερα του - παράνομου τότε - ΚΚΕ, του οποίου διετέλεσε για χρόνια μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, βουλευτής του από το 1974 ως το 1989 και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος την περίοδο 1985-1989.
Σύμβολο του αντιδικτατορικού κινήματος, εξορίστηκε στη Γυάρο και τη Λέρο, υπέστη άγρια βασανιστήρια στο ΕΑΤ - ΕΣΑ στο Μπογιάτι. Δεν λύγισε ποτέ. Αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για χιλιάδες μέλη της δικτατορικής και μεταδικτατορικής ΚΝΕ, στην ανάπτυξη της οποίας έπαιξε σημαντικό ρόλο και ως μέλος του γραφείου του Κεντρικού Συμβουλίου.
Ασυμβίβαστος, συνεπής με τις ιδέες του, ολοκληρωτικά ταγμένος στην υπόθεση της εργατικής τάξης, την επανάσταση, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Δεν συμβιβάστηκε ούτε την περίοδο της κατάρρευσης 89-91, δεν ακολούθησε και αντιστάθηκε στην πορεία υποταγής του ΚΚΕ, στις κυβερνήσεις της ντροπής, Τζαννετάκη, Ζολώτα.
Καθαιρέθηκε από μέλος της ΚΕ, διαγράφηκε στη συνέχεια από το ΚΚΕ και συμμετείχε στην ίδρυση του ΝΑΡ, από το οποίο αργότερα αποχώρησε, διαφωνώντας με την πορεία του. Τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιήθηκε στο Κέντρο Μαρξιστικών Ερευνών και ανέπτυξε - ή καλύτερα, συνέχισε - την αξιόλογη μαρξιστική ερευνητική του δουλειά, αναζητώντας απαντήσεις σε καυτά θεωρητικο-πολιτικά ζητήματα, συγγράφοντας στα τελευταία χρόνια της ζωής του δύο σημαντικά βιβλία, την "Κριτική του σοβιετικού σχηματισμού" και την "Κατάσταση της εργατικής τάξης".
Για όλους όσοι αντιστάθηκαν στην πορεία συμβιβασμού και υποταγής, για όλους όσοι προσπάθησαν και προσπαθούν για την ανασυγκρότηση του επαναστατικού εγχειρήματος, ο Κώστας Κάππος αποτέλεσε και αποτελεί πηγή έμπνευσης και ελπίδας.
Για εμάς, του συντελεστές αυτού του εντύπου, καθώς και για πολλούς άλλους αγωνιστές, που ήρθαν σε επαφή με τις επαναστατικές ιδέες και την προσπάθεια ανασύνταξης του κομμουνιστικού κινήματος, μετά - και υπό το βάρος - των γεγονότων της περιόδου 89-91, η ιστορική ομιλία του συντρόφου Κώστα Κάππου στη Βουλή, τον Ιούλη του 1989, όπου τάχθηκε ανοιχτά και δημόσια ενάντια στη γραμμή του ΚΚΕ και στη συγκυβέρνηση με τη ΝΔ, αποτέλεσε και αποτελεί σημείο αναφοράς.
Αποχαιρετώντας σε σύντροφε, με συναισθήματα δέους, σεβασμού και ευγνωμοσύνης, παραθέτουμε τα δικά σου εκείνα λόγια που σφράγισαν μια ολόκληρη δραματική εποχή και έβαλαν ένα μεγάλο λιθαράκι για τις εποχές που θα ΄ρθουν...
"Κατά την
ψηφοφορία για την εκλογή α', β' και γ'
αντιπροσώπων της Βουλής των Ελλήνων
ψήφισα λευκό, γιατί είμαι αντίθετος στη
συνεργασία του Συνασπισμού με τη Νέα
Δημοκρατία.
Βεβαίως, είμαι κατά της συνεργασίας του Συνασπισμού και με το ΠΑΣΟΚ. Η δική μου θέση είναι ότι έπρεπε να διατηρηθεί η Βουλή για λίγες μέρες, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η συγκρότηση προανακριτικής επιτροπής, ώστε να διακοπεί η παραγραφή για τις ποινικές ευθύνες των υπουργών του ΠΑΣΟΚ και στη συνέχεια να διαλυθεί η Βουλή και να προκηρυθούν εκλογές.
Αυτό, βέβαια, θα αποδυνάμωνε τα επιχειρήματα υπέρ της απλής αναλογικής, αλλά είμαι βαθιά πεπεισμένος ότι το κόστος της συνεργασίας Συνασπισμού και Νέας Δημοκρατίας είναι πολύ μεγαλύτερο για την εργατική τάξη και για όλους τους εργαζόμενους. Πιστεύω επίσης, ότι η συνεργασία αυτή θα είναι ολέθρια γα το ΚΚΕ.
Επίσης δηλώνω ότι θα ψηφίσω "παρών" κατά την ψηφοφορία για τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, διότι προεκλογικά ο Συνασπισμός είχε αποκλείσει οποιαδήποτε συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία. Θα ψηφίσω "παρών" διότι το ΚΚΕ τείνει να υποταχτεί σε μικροαστικές και αστικές "εκσυγχρονιστικές" θέσεις.
Αυτό γίνεται φανερό, αν πάρουμε υπόψη μας το κοινό πόρισμα ΚΚΕ - ΕΑΡ, που άλλαξε τη θέση του ΚΚΕ για την αποδέσμευση της χώρας από την ΕΟΚ, αποδυνάμωσε τις θέσεις του για τις αμερικάνικες βάσεις και το ΝΑΤΟ και στη στρατηγική και τακτική, τη θέση για την επαναστατική αλλαγή της ελληνικής κοινωνίας.
Με την απόφαση για τη μη συγκρότηση ανεξάρτητης κοινοβουλευτικής ομάδας του ΚΚΕ, στα πλαίσια φυσικά της κοινοβουλευτικής ομάδας του Συνασπισμού και με την αναγόρευση του Λεωνίδα Κύρκου σε αποκλειστικό, ουσιαστικά, κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του Συνασπισμού στη Βουλή των Ελλήνων, υποβαθμίζεται ο ηγετικός ρόλος του ΚΚΕ και κατ' επέκταση της εργατικής τάξης.
Αποκορύφωμα αυτής της στάσης υποταγής είναι η στήριξη της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας από το Συνασπισμό.
Αυτό σημαίνει ότι δίνοντας στη Νέα Δημοκρατία πιστοποιητικό "δημοκρατικότητας", της ανοίγουμε το δρόμο, ώστε στις προσεχείς εκλογές να κυριαρχήσει με τις εξής συνέπειες:
1. Επιβολή του νεοσυντηρητισμού, λιτότητα για την εργατική τάξη και όλους τους εργαζόμενους, περιορισμό των κοινωνικών δαπανών και νέα προνόμια στο μεγάλο κεφάλαιο, στα μονοπώλια
2. Εφαρμογή μιας εξωτερικής πολιτικής ανοιχτά υποταγμένης στα κελεύσματα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και του ΝΑΤΟ, διαιώνιση της παραμονής των αμερικάνικων βάσεων στην χώρα μας
3. Εφαρμογή αυταρχικής πολιτικής ενάντια στην εργατική τάξη και όλους τους εργαζόμενους, για να περάσει ο νεοσυντηρητισμός, η λιτότητα και η εξάρτηση
Οφείλω να υπογραμμίσω και πάλι, ότι ήμουν αντίθετος και στη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, για το λόγο ότι η ηγεσία του εξυπηρέτησε και εξυπηρετεί με διαφορετικούς τρόπους τα ίδια συμφέροντα, της άρχουσας τάξης και του ιμπεριαλισμού”.