30ο συνέδριο ΟΤΟΕ: Σαν να μην πέρασε μια μέρα

23 με 25 Νοέμβρη θα πραγματοποιηθεί ένα ακόμα συνέδριο της Ομοσπονδίας των τραπεζοϋπαλλήλων. Η πραγματοποίηση του συνεδρίου είναι άγνωστη στη μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων στις τράπεζες, δείγμα της απόστασης που χωρίζει την ηγεσία της Ομοσπονδίας από τη βάση του κλάδου. Ρόλο σε αυτό παίζουν και οι όροι διεξαγωγής του συνεδρίου: Οι σύνεδροι που καλούνται να συγκροτήσουν το συνεδριακό σώμα, έχουν εκλεγεί κατά τη διάρκεια της προηγούμενης τριετίας. Αν αυτό ήταν προβληματικό στα προηγούμενα συνέδρια, για αυτή την τριετία (2009 – 2012), κατά την οποία γίνανε τεκτονικές αλλαγές και στον τραπεζικό κλάδο και στους όρους εργασίας των τραπεζοϋπαλλήλων, είναι εξωφρενικό. Υπάρχουν έτσι, περιπτώσεις συνέδρων που καλούνται να αποφασίσουν για την πορεία της ομοσπονδίας, χωρίς να εκπροσωπούν κανένα πέρα από τον εαυτό τους. Σύνεδροι που έχουν πάρει σύνταξη, σύνεδροι που έχουνε εκλεγεί πριν 2 και 3 χρόνια από παρατάξεις που έχουν διαλυθεί ή που έχουν αποχωρήσει από τις παρατάξεις που τους εκλέξανε κλπ. Το συνέδριο θα μπορούσε να είναι αντιπροσωπευτικό αν γίνονταν συνελεύσεις των συλλόγων μελών της ΟΤΟΕ και εκλογές συνέδρων εν’ όψει συνεδρίου. Μόνο με αυτόν τον τρόπο και οι σύνεδροι θα αντιπροσωπεύανε τον κλάδο, αλλά και οι εργαζόμενοι του κλάδου θα είχανε σχέση με την ομοσπονδία.

Πέρα από την προβληματική διαδικασία, ο απολογισμός της προηγούμενης τριετίας για την ΟΤΟΕ είναι αναμφίβολα αρνητικός. Οι όροι εργασίας των τραπεζοϋπαλλήλων ακολούθησαν την κατακρήμνιση των εργασιακών δικαιωμάτων του συνόλου της εργατικής τάξης. Σε αυτήν τη δύσκολη τριετία, η ηγεσία της ΟΤΟΕ πορεύτηκε με τη συνήθη τακτική της, των συντεχνιακών διεκδικήσεων και των παρασκηνιακών διαβουλεύσεων, αποφεύγοντας συστηματικά να οδηγήσει τον κλάδο σε συνάντηση με άλλα αγωνιζόμενα τμήματα των εργαζομένων. Αν στο παρελθόν αυτή η τακτική, μπορούσε να φέρνει κάποια αποτελέσματα, σήμερα είναι όχι απλά αναποτελεσματική, αλλά διαλυτική. Η σημερινή αδυναμία της ομοσπονδίας να κινητοποιήσει τον κλάδο στις πανεργατικές απεργίες είναι ασφαλές κριτήριο για τη διάλυση που επικρατεί στα σωματεία μέλη της ΟΤΟΕ.

Ο «θρίαμβος» των 6 ημερών

Το τελευταίο κατόρθωμα της ηγεσίας του κλάδου, ήταν ο αγώνας για τη διάσωση των ταμείων υγείας των εργαζομένων στις τράπεζες. Στο σχέδιο νόμου του υπουργείου Οικονομικών για την απόσυρση του Δημοσίου από τα λιμάνια και τις μεγάλες ΔΕΚΟ, το οποίο μπήκε στις 31 Οκτώβρη για ψήφιση στη Βουλή, είχε συμπεριληφθεί τροπολογία με βάση την οποία εντάσσονταν στον ΕΟΠΥΥ τα ταμεία των τραπεζοϋπαλλήλων, των μηχανικών, των υγειονομικών, των δικηγόρων και των εργαζομένων στα μέσα ενημέρωσης. Απέναντι σε αυτήν την επίθεση, η ΟΤΟΕ αντί να αναγνωρίσει μια επιμέρους πλευρά της συνολικής επίθεσης που δέχεται η εργατική τάξη της χώρας και να κινηθεί ανάλογα, επιδιώκοντας τη συμπαράταξη με τις υπόλοιπες ομοσπονδίες και ειδικά με αυτές που εκείνη την περίοδο βρίσκονταν σε κινητικότητα (ΠΟΕ-ΟΤΑ, ΓΕΝΟΠ- ΔΕΗ, ΠΟΕΔΗΝ), επέλεξε να κινηθεί – όπως συνήθως – με στόχο την «εξαίρεση» των τραπεζοϋπαλληλικών ταμείων από το νομοσχέδιο. Έτσι, την περίοδο που καταρρέει το σύμπαν και συνθλίβονται οι κατακτήσεις των εργαζομένων σε όλους τους κλάδους, η ηγεσία της ΟΤΟΕ ξεκινάει αγώνα για εξαίρεση, προκηρύσσοντας 2 μέρες απεργία και «οργώνοντας» τους διαδρόμους της Βουλής και τα υπουργικά γραφεία.

Τελικά, η τροπολογία αυτή καταψηφίστηκε και το ευτυχές γεγονός πανηγυρίστηκε δεόντως σε σχετική ανακοίνωση της ομοσπονδίας με ημερομηνία 1 Νοέμβρη. Διαβάζουμε: «ΝΙΚΗ ιστορικής σημασίας κατέγραψε η ΟΤΟΕ με τον αγώνα των εργαζομένων και των συνταξιούχων των Τραπεζών υπερασπίζοντας αποτελεσματικά τα Ταμεία Υγείας των Τραπεζοϋπαλλήλων.» [...] «Η Βουλή ψήφισε και καταψήφισε με 143 OXI την Τροπολογία της Ντροπής έναντι 136 που ψήφισαν NAI» [...] «Η ΟΤΟΕ θεωρεί, ότι, η Νίκη αυτή έχει ευρύτερη πολιτική, συνδικαλιστική και κοινωνική σημασία...» [.. ] «Οι εργαζόμενοι στις Τράπεζες μαζί με τους συνταξιούχους, έδειξαν τη αποφασιστικότητά τους στην Κυβέρνηση, έπεισαν τα Κόμματα της συμπολίτευσης (το ΠΑΣΟΚ ψήφισε ΟΧΙ, ενώ η ΔΗΜΑΡ ψήφισε ΠΑΡΩΝ) και της αντιπολίτευσης (ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ – ΚΚΕ ψήφισαν ΟΧΙ) για το δίκιο του αγώνα τους και οδήγησαν στην καταψήφιση από τη Βουλή της Τροπολογίας για τα Ταμεία Υγείας.»

Παρά τους πανηγυρισμούς της ΟΤΟΕ, ήταν προφανές ότι το ζήτημα θα επανερχόταν σύντομα στο προσκήνιο, ακριβώς όπως είχε γίνει σε πολλές άλλες περιπτώσεις στο πρόσφατο παρελθόν. Οι πιο απαισιόδοξοι προβλέπανε ότι θα έμπαινε το ίδιο ζήτημα το πολύ σε 3 μήνες και πάντως όχι πριν το συνέδριο της ΟΤΟΕ, ώστε να έχουν και κάτι θετικό να παρουσιάσουν στον απολογισμό οι γραφειοκράτες της ομοσπονδίας. Όμως η πραγματικότητα αποδείχτηκε ακόμα πιο ζοφερή. Η ίδια διάταξη περιλήφθηκε στο μνημόνιο Νο 3 που ψηφίστηκε στις 7 Νοέμβρη, μόλις 6 μέρες μετά από τη διθυραμβική ανακοίνωση της ΟΤΟΕ, βοηθώντας έτσι και στον τίτλο αυτής της παραγράφου.

Μετά από αυτήν την εξέλιξη, η ηγεσία της ομοσπονδίας πηγαίνει στο συνέδριο κυριολεκτικά με άδεια χέρια και με έναν απολογισμό της τριετίας γεμάτο ήττες.

Β.Θ.