Φεστιβάλ Ε.Α.Α.Κ. Ηρακλείου
Φεστιβάλ Ε.Α.Α.Κ. Ηρακλείου
Στις 7 και 8 Μάη πραγματοποιήθηκε το πρώτο φεστιβάλ της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αριστερής Κίνησης(Ε.Α.Α.Κ.) Ηρακλείου. Και οι δύο μέρες χωρίζονταν σε δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος πραγματοποιήθηκαν συζητήσεις ενώ στο δεύτερο συναυλίες με συγκροτήματα και καλλιτέχνες από την Κρήτη και την Αθήνα. Πιο συγκεκριμένα την πρώτη μέρα η συζήτηση είχε θέμα “20 Χρόνια Ε.Α.Α.Κ.” και τη δεύτερη “Η νικηφόρα προοπτική των κινημάτων στη εποχή της κρίσης”. To φεστιβάλ από την αρχή της οργάνωσής του αντιμετώπισε αρκετά προβλήματα που σε μεγάλο βαθμό οφείλονται στη δομή της Ε.Α.Α.Κ. Καταρχάς, για να παρθεί η απόφαση ότι θα πραγματοποιηθεί το εγχείρημα αυτό χρειάστηκε μία χρονοβόρα διαδικασία Ε.Α.Α.Κ., στην οποία επικρατούσαν εντάσεις και αψιμαχίες μεταξύ των οργανώσεων των E.A.A.K. και το φεστιβάλ κατέληξε να είναι το μοναδικό θέμα συζήτησης -πράγμα πολύ αρνητικό για τη συγκυρία στην οποία βρισκόμαστε. Στη συνέχεια και εφόσον η πολυπόθητη «σύνθεση» απέτυχε, ήρθε «αμεσοδημοκρατική» λύση του ορισμού μιας επιτροπής η οποία θα εξέταζε το αν και εφόσον θα γίνει το φεστιβάλ, μεταφέροντας εκτός όλων των άλλων τις όποιες διαφωνίες και κολλήματα της διαδικασίας σε αυτή-δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι για να αποφασίσει η επιτροπή ακόμα και για το μικρότερο ζήτημα έπρεπε να περάσουν πολλές ώρες διαδικασιών χωρίς την ύπαρξη γόνιμης κουβέντας και αντιπαράθεσης, γεγονός το οποίο δεν προωθούσε ούτε το φεστιβάλ αλλά κούραζε εξαιρετικά και τα άτομα της επιτροπής. Τρίτον, η απόφαση πάρθηκε αμέσως πριν τις διακοπές του Πάσχα αφήνοντας ουσιαστικά λιγότερο από δεκαπέντε μέρες για την οργάνωσή του.
Αποτίμηση του Φεστιβάλ
Το διήμερο εκδηλώσεων παρακολούθησαν άτομα του χώρου της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς (οργανωμένοι και μη) αλλά και ανένταχτος κόσμος (δυστυχώς όχι όσοι θα έπρεπε βάση της παρούσας κατάστασης που διανύουμε, γεγονός το οποίο οφείλεται και στην έλλειψη χρόνου σχεδιασμού, οργάνωσης και προπαγάνδισης). Αν εξαιρέσουμε τους διαπληκτισμούς μεταξύ των σχηματιών πριν την έναρξη κάθε μέρας του φεστιβάλ, τη γνωστή πλέον και χαρακτηριστική ασυνέπεια του “χώρου” (δυστυχώς!) και μερικών τεχνικών προβλημάτων (όπως ήταν η καθυστέρηση στην προσέλευση κάποιων καλλιτεχνών), γενικά και οι δύο μέρες κύλισαν σχετικά ομαλά. Η κουβέντα άνοιξε πολλά ζητήματα, αλλά φάνηκε η αδυναμία να δοθούν καθαρές απαντήσεις και στο επίπεδο της φοιτητικής πάλης, αλλά και σε κεντρικό πολιτικό σκηνικό. Ευελπιστούμε πως η Ε.Α.Α.Κ. Ηρακλείου θα εκτιμήσει θετικά αυτό το πετυχημένο, για πρώτη διοργάνωση, φεστιβάλ και δεν θα το εναποθέσει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας αλλά θα παλέψει να γίνει θεσμός στην πόλη και να αποκτήσει μεγαλύτερη απήχηση τα επόμενα χρόνια. Με τον τρόπο αυτό θα μπορέσει η Ε.Α.Α.Κ. να ανοίξει στην πόλη τις ιδέες και την πολιτική της άποψη και να γειωθεί στο κοινωνικό γίγνεσθαι.