Συνέλευση εργαζομένων Αγροτικής Τράπεζας σε περίοδο κλιμάκωσης της επίθεσης των τραπεζιτών

Συνέλευση εργαζομένων Αγροτικής Τράπεζας σε περίοδο κλιμάκωσης της επίθεσης των τραπεζιτών


Στις 9 Απρίλη στη Θεσσαλονίκη πραγματοποιήθηκε η συνέλευση του συλλόγου εργαζομένων Αγροτικής Τράπεζας (ΣΕΑΤΕ). Κεντρικό ζήτημα για τους εργαζόμενους της τράπεζας παραμένει η μείωση μισθών που έχει επιβληθεί από την αρχή του έτους. Η μείωση αυτή ωστόσο, όπως προειδοποιούσε και η Αγωνιστική Πρωτοβουλία Εργαζομένων ΑΤΕ σε σχετική ανακοίνωσή της: «δεν ήταν μια καταιγίδα που πέρασε, αλλά τα πρωτοβρόχια της θύελλας που έρχεται». Προς επιβεβαίωση αυτής της εκτίμησης, λίγες μέρες πριν τη συνέλευση του ΣΕΑΤΕ έγινε συνάντηση της ΟΤΟΕ με την Ένωση Ελληνικών Τραπεζών, στην οποία οι τραπεζίτες ζήτησαν 5% μείωση στο ενιαίο μισθολόγιο (δηλαδή στο βασικό μισθό), αλλαγή κλιμακίου ανά τριετία (αντί για κάθε χρόνο που ισχύει σήμερα) και υπολογισμό του επιδόματος πολυετίας (1,85% επί του βασικού για κάθε χρόνο υπηρεσίας) επίσης ανά τριετία. Οι τραπεζίτες φρόντισαν να υπενθυμίσουν στην ΟΤΟΕ ότι το μνημόνιο προβλέπει υπαγωγή των τραπεζοϋπαλλήλων στο ίδιο καθεστώς με τους υπόλοιπους ιδιωτικούς υπαλλήλους, οπότε οι αλλαγές στα κλιμάκια και στο επίδομα πολυετίας μπορούν να πραγματοποιηθούν με νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης.

Στη συνέλευση του ΣΕΑΤΕ χαιρέτισε εκπρόσωπος της ΟΤΟΕ. Στην παρέμβασή του αποτυπώθηκε η αδυναμία της ΟΤΟΕ να χαράξει ένα στοιχειώδες σχέδιο αντίστασης και να διατάξει τον κλάδο σε θέση μάχης.

Στο ίδιο μήκος κύματος και η πλειοψηφία του Δ.Σ. του ΣΕΑΤΕ που αφού αρνήθηκε τους προηγούμενους μήνες να προχωρήσει σε έκτακτη γενική συνέλευση, παρά το ότι εκατοντάδες συνάδελφοι το ζητούσαν υπογράφοντας σχετικό αίτημα, προκήρυξε συνέλευση στην οποία το μοναδικό θέμα ήταν ο διοικητικός και οικονομικός απολογισμός του Δ.Σ., δηλαδή το μίνιμουμ των θεμάτων που απαιτείται από το καταστατικό, λες και βρισκόμαστε σε μια συνηθισμένη περίοδο.

Οι γραφειοκράτες του ΣΕΑΤΕ, μπορεί να αποδεικνύονται ανίκανοι να οργανώσουν το σύλλογο, είναι όμως εξαιρετικά ικανοί στο να διαιωνίζουν την κυριαρχία τους αξιοποιώντας τις προσβάσεις τους στο μηχανισμό της τράπεζας και ιδιαίτερα στη Διεύθυνση Ανθρώπινου Δυναμικού (ΔΑΔ), η οποία είναι αρμόδια για μεταθέσεις, τοποθετήσεις και προαγωγές. Όλο το προηγούμενο διάστημα έγιναν κυριολεκτικά όργια με τοποθετήσεις και προαγωγές, ακόμα και με δημιουργία καινούργιων τμημάτων -και άρα και νέων θέσεων προϊσταμένων- με τις οποίες βολεύτηκαν κάμποσοι ημέτεροι, μειώνοντας έτσι τη χασούρα που είχαν από τη νομοθετική παρέμβαση της κυβέρνησης και τις μειώσεις στους μισθούς. Είναι χαρακτηριστικό ότι λίγες μέρες πριν τη συνέλευση αποφασίστηκαν από τη ΔΑΔ 80 μεταθέσεις, στην πλειοψηφία τους προϊόν συναλλαγής με τις κυρίαρχες παρατάξεις του συλλόγου.

Η δράση αυτή των γραφειοκρατών είναι φυσικά διαλυτική. Διαφθείρει τα μέλη του σωματείου και καλλιεργεί αντιλήψεις αναζήτησης ατομικών λύσεων και λύσης των προβλημάτων μέσω συνδιαλλαγής με τους γραφειοκράτες. Η διαλυτική επίδραση της γραφειοκρατίας είναι εμφανής στην αδυναμία του ΣΕΑΤΕ να οργανωθεί και να αντιπαρατεθεί με τη διοίκηση.

Στον αντίποδα αυτής της κατάστασης, όλο το προηγούμενο διάστημα ασκήθηκε πίεση στο Δ.Σ. με κεντρικό αίτημα να πραγματοποιηθεί έκτακτη γενική συνέλευση. Στην πίεση αυτή πρωτοστάτησαν οι παρατάξεις της Αγωνιστικής Πρωτοβουλίας και της ΕΣΑΚ και ακολούθησε σε ορισμένες περιπτώσεις και η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ (προσέχοντας πάντα μην έρθει σε ρήξη με την πλειοψηφία του Δ.Σ.). Η πίεση αυτή εκφράστηκε και στη συνέλευση με την κατάθεση πρότασης επί της διαδικασίας από την Αγωνιστική Πρωτοβουλία. Προτάθηκε να προστεθεί σαν δεύτερο θέμα της συνέλευσης «Η οργάνωση της δράσης του ΣΕΑΤΕ για την απόκρουση της επίθεσης της κυβέρνησης». Το αίτημα στηρίχτηκε από την ΕΣΑΚ και την παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ και έγινε δεκτό από το προεδρείο, καθώς έδειξε ανοχή η ΠΑΣΚΕ.

Παρ’ όλο που δεν κατορθώθηκε να επιβληθεί μια συνολικά διαφορετική διαδικασία, π.χ. με περιορισμό του χρόνου ομιλίας του προέδρου ο οποίος και σε αυτή τη συνέλευση μίλησε σχεδόν μιάμιση ώρα, η αλλαγή στη διαδικασία ήταν θετικό βήμα. Στη συνέλευση ψήφισαν στο τέλος της διαδικασίας για την έγκριση του απολογισμού του Δ.Σ. περίπου 750 συνάδελφοι. Αρκετές εκατοντάδες από αυτούς παρακολούθησαν τη διαδικασία, αν και είναι φανερό από την εικόνα της αίθουσας ότι υπήρξαν αρκετοί που απλά ήρθαν για να ψηφίσουν και δεν συμμετείχαν καθόλου στη διαδικασία. Κι αυτό είτε γιατί ήρθαν να βγάλουν την υποχρέωση (οι εξυπηρετήσεις που λέγαμε παραπάνω) είτε γιατί βλέπουν τη συνέλευση σαν μια ευκαιρία για εκδρομή με πληρωμένα έξοδα από το σύλλογο.

Πριν οδηγηθούμε στην κάλπη για την ψηφοφορία επί του απολογισμού του Δ.Σ. κατατέθηκαν πλαίσια για το δεύτερο θέμα. Πλαίσιο κατέθεσε ο πρόεδρος του συλλόγου (ΠΑΣΚΕ), η ΕΣΑΚ και η Αγωνιστική Πρωτοβουλία. Το πλαίσιο του προέδρου εξέφραζε αντίθεση στην κυβερνητική πολιτική και πέραν τούτου ουδέν. Η ΕΣΑΚ δεν είχε γραπτό πλαίσιο, κάτι που εκτός από προχειρότητα δείχνει ότι δεν έχει κατεύθυνση μάχης για την ανατροπή της κατάστασης στο εσωτερικό του συλλόγου. Αρκείται σε απλή παρουσία και σε προπαγάνδα για το σωματείο χρηματοπιστωτικού τομέα. Στο πλαίσιο που κατέθεσε προφορικά πρότεινε απεύθυνση στον κλάδο. Η Αγωνιστική Πρωτοβουλία πρότεινε την εκλογή επιτροπής αγώνα η οποία να αναλάβει τις επαφές με τα σωματεία των θυγατρικών εταιρειών της ΑΤΕ, με τα σωματεία των άλλων τραπεζών και συνολικά την προετοιμασία του σωματείου εν’ όψει της νομοθετικής πρωτοβουλίας της κυβέρνησης, η οποία πρέπει να τύχει άμεσης απεργιακής απάντησης. Στην ψηφοφορία που ακολούθησε, η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων που παρευρίσκονταν στη συνέλευση δεν σήκωσε το χέρι της, δείγμα και αυτό της κατάστασης του σωματείου και της διαπαιδαγώγησης των συναδέλφων, ενώ οι λιγοστοί συνάδελφοι που ψήφισαν, επέλεξαν κατά πλειοψηφία το κείμενο του προέδρου.