Ανακοίνωση του Γραφείου της κ.ο Ανασύνταξη για τη 48ωρη απεργία της 19-20/10- 2011

Η επιτυχία της 48ωρης απεργίας στις 19 και 20 Οκτώβρη και οι μεγαλειώδεις και μαχητικές συγκεντρώσεις της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας, εξέφρασαν με τον πιο αδιάψευστο τρόπο την αγανάχτηση και την αντίθεση του εργατικού-λαϊκού κινήματος και ολόκληρης της κοινωνίας, στην κυβερνητική πολιτική η οποία, με τη σφραγίδα της Τρόικας, οδηγεί στη φτώχεια, την ανεργία, την εξαθλίωση. Το μαζικό εργατικό και λαϊκό κίνημα διεκδικώντας την καταψήφιση του νέου σφαγείου των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων και καταχτήσεων, του λεγόμενου πολυνομοσχεδίου, απήργησε και διαδήλωσε μαζικά την πλήρη αντίθεσή του στην αντεργατική-αντιλαϊκή πολιτική, έθεσε το ζήτημα της ανατροπής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, η οποία απονομιμοποιήθηκε πλήρως και αποτελεί ισχνή μειοψηφία στο λαό, ενώ ο Παπανδρέου είναι πλέον άταφο πολιτικό πτώμα το οποίο σύντομα θα θαφτεί.

Η αντίθεση της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων στο νόμο που ψηφίστηκε, πρέπει να εκφραστεί με την άρνηση πληρωμής των χαρατσιών με αποφάσεις των μαζικών της οργάνων και σε συντονισμό μεταξύ τους, την πάλη στους χώρους δουλειάς και συνολικά, για την κατάργηση στην πράξη της προσπάθειας των καπιταλιστών για μείωση των μισθών και του μεροκάματου, για ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης και αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν το μεσημέρι της Πέμπτης 20/10, τη δεύτερη μέρα της απεργίας, στο Σύνταγμα, δεν αποτέλεσαν επιλογή του μαζικού εργατικού και λαϊκού κινήματος. Η βίαιη επίθεση των κουκουλοφόρων με μάρμαρα, ξύλα, χειροβομβίδες κρότου-λάμψης, πυροσβεστήρες, κ.λπ., εναντίων διαδηλωτών και της συγκέντρωσης του ΠΑΜΕ, αποτελεί προβοκάτσια ολκής η οποία στρέφεται συνολικά ενάντια στο εργατικό και λαϊκό κίνημα και αποτελεί μέρος και προέκταση της κρατικής βίας ενάντια στο κίνημα.

Οι αυτόκλητοι προστάτες του κινήματος που έχουν αναλάβει εργολαβικά την «επανάσταση», την προστασία του κινήματος και το χτύπημα του κράτους στο πρόσωπο των δυνάμεων καταστολής, δεν έχουν σχέση με την προλεταριακή επανάσταση που έχει ήδη μπει στην ημερήσια διάταξη, δεν έχουν σχέση με το εργατικό και λαϊκό κίνημα εναντίον του οποίου στρέφονται σε κάθε ευκαιρία: προπηλακίζουν οποιονδήποτε διαδηλωτή αντιδρά ή διαμαρτύρεται για τη δράση τους η οποία γίνεται με τις πλάτες του κινήματος και όχι αυτοτελώς, συνέβαλαν με την πρακτική τους στην προβοκάτσια στη ΜΑΡΦΙΝ, επιτέθηκαν στην τελευταία απεργία στις 19/10 στο μπλοκ των δασκάλων-καθηγητών, λειτουργούν σαν μαγνήτης δίνοντας διαρκώς τα απαραίτητα προσχήματα στις δυνάμεις καταστολής να επιτίθεται στις εργατικές και λαϊκές διαδηλώσεις και συλλαλητήρια.

Το μαζικό κίνημα πρέπει να αποκόψει ως ξένο σώμα αυτό το καρκίνωμα -με το οποίο αυτή τη φορά συντάχθηκαν σχεδόν όλες οι αναρχικές οργανώσεις και η α.κ.- και το οποίο πανεύκολα ποδηγετείται και κατευθύνεται από διάφορους μηχανισμούς του αστικού κράτους.

Η περιφρούρηση των εκδηλώσεων της εργατικής τάξης αποτελεί υπόθεση της ίδιας και των οργανώσεών της. Η άρνηση του ΠΑΜΕ να δεχθεί την ελάχιστη συνεννόηση με το Συντονισμό Σωματείων και Ομοσπονδιών, για την περικύκλωση της βουλής και την περιφρούρηση της απεργιακής συγκέντρωσης στις 19-20/10, αποτελεί τραγικό λάθος και ευθύνη του.

Για το θάνατο του οικοδόμου Δημήτρη Κοτζαρίδη, μέλος του ΠΑΜΕ, ο οποίος αποτελεί ένα ακόμα νεκρό του κινήματος, ευθύνεται η κυβέρνηση και το κράτος, του οποίου οι δυνάμεις καταστολής είχαν γεμίσει το χώρο με χημικά τις προηγούμενες ώρες, όπως άλλωστε έγινε και στις προηγούμενες απεργιακές κινητοποιήσεις.

Ως κ.ο Ανασύνταξη συλλυπούμαστε θερμά την οικογένειά, τους φίλους και συντρόφους του.

Ενάντια στους υπεύθυνους για το θάνατο ενός διαδηλωτή πρέπει να στραφεί η οργή και η δράση του μαζικού κινήματος απαιτώντας την τιμωρία τους.

Οι ηγεσίες του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ στρεφόμενες κατά δικαίων και αδίκων δεν προσφέρουν υπηρεσία στην αναγκαιότητα του ενιαίου εργατικού μετώπου, που έχει τεθεί εκ των πραγμάτων, αντίθετα, ρίχνουν νερό στο μύλο της παραπέρα περιχαράκωσης και διάσπασης των δυνάμεων του κινήματος, πράγμα που μόνο την κυβέρνηση και τη συνολική αστική εξουσία διευκολύνει και ωφελεί, σε μια ιστορική περίοδο που έχει τεθεί ήδη σε αμφισβήτηση η ίδια η εξουσία τους.

Το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ, λόγω του ειδικού βάρους τους που προκύπτει από την επιρροή τους στο κίνημα, θα έπρεπε ήδη να έχουν αναλάβει πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση οικοδόμησης ενιαίου εργατικού μετώπου για την εργατική απάντηση και τη διέξοδο από την παρούσα κρίση. Αν το ΚΚΕ δεν αναλάβει τέτοια πρωτοβουλία και επιμείνει στην περιχαράκωση γύρω από αυτό και τις μαζικές του οργανώσεις, δηλαδή γύρω από τον εαυτό του, τότε αναλαμβάνει πλήρως και την ευθύνη για την τυχόν αδυναμία απάντησης στην αστική εξουσία και την κυβέρνησή της, στην επίθεση για την καταβαράθρωση των εργατικών και λαϊκών καταχτήσεων και δικαιωμάτων.

Το ερώτημα που τίθεται δεν είναι ποιος θα χωρίσει την τάξη στη βάση της ιδεολογίας, αλλά ποιος θα την ενώσει στη βάση των προβλημάτων ενάντια στον καπιταλισμό, πράγμα που δεν μπορούν ούτε θέλουν να κάνουν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.

Η παραπέρα κλιμάκωση των αγώνων της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων αποτελεί αναγκαιότητα μπροστά στην όξυνση της ταξικής πάλης, αποτελεί καθήκον των δυνάμεων που έχουν αναφορά στην εργατική τάξη. Η κλιμάκωση αυτή μπορεί να γίνει με την άμεση προετοιμασία για γενική πολιτική απεργία διαρκείας στην οποία θα τεθεί το ζήτημα της άμεσης ικανοποίησης των εργατικών και λαϊκών διεκδικήσεων, η διαγραφή του δημόσιου χρέους-εκτός αυτού προς τα ασφαλιστικά ταμεία- ως όρος και προϋπόθεση γι’ αυτό, η άμεση ανατροπή-παραίτηση-αντικατάσταση της κυβέρνησης με όρους κινήματος. Η απάντηση στο ερώτημα «τι θα ακολουθήσει την πτώση της κυβέρνησης;» πρέπει να είναι: μια κυβέρνηση που θα ικανοποιήσει τα εργατικά και λαϊκά αιτήματα, θα καταργήσει τους αντεργατικούς και αντιλαϊκούς νόμους, θα απαγκιστρώσει τη χώρα από τα δεσμά της ΕΕ και του ΔΝΤ, θα εγκαινιάσει την εργατική εξουσία. Με άλλα λόγια μια εργατική κυβέρνηση, η οποία θα αποτελεί την κυβέρνηση των εργατών, των φτωχών αγροτών, του εργαζόμενου και εκμεταλλευόμενου λαού.

Μέσα από ένα ενιαίο εργατικό μέτωπο στη βάση των προβλημάτων ενάντια στον καπιταλισμό και την κυβέρνηση σε επίπεδο μαζικού κινήματος και μέσα από τη συγκρότηση πολιτικού μετώπου εξουσίας όλων των δυνάμεων που έχουν αναφορά στην εργατική τάξη σε πολιτικό επίπεδο να συμβάλλουμε όλοι στην κλιμάκωση της ταξικής πάλης. Η συγκρότηση πολιτικού μετώπου απαιτεί οι δυνάμεις που έχουν αναφορά στην εργατική τάξη να προτάξουν το δικό τους πολιτικό πρόγραμμα, να απαντήσουν στο ερώτημα «τι κυβέρνηση θα ακολουθήσει» θέτοντας στην ημερήσια διάταξη τη δημιουργία εργατικής κυβέρνησης που θα στηρίζεται στην ίδια την εργατική τάξη και τους συμμάχους της. Το σύνθημα της «εργατικής κυβέρνησης» είναι σήμερα άκρως επίκαιρο και αναγκαίο για τη νικηφόρα έκβαση των εργατικών αγώνων και την απάντηση στο ζήτημα της εξουσίας.

Μέσα σε αυτή τη διαδικασία μπορεί να επιτευχτεί και η αναζωογόνηση του συνδικαλιστικού κινήματος.

Από την άποψη της ιστορικής στιγμής που ζούμε και της κατάστασης στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα, και μόνο η απειλή μίας μη αποδοχής του χρέους ή των δανειακών συμβάσεων από την Ελλάδα εντός των προσεχών μηνών, θα προκαλούσε διάλυση της ευρωζώνης, κατάσταση χρεοκοπίας στις μισές χώρες – συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας – γαλλο-γερμανική αντιπαράθεση που δεν αποκλείει και τη σύρραξη, αδυναμία των διεθνών οργανισμών τύπου G20 και ΠΟΕ να λειτουργήσουν και ανάγκη επαναδιαπραγμάτευσης όλων των διεθνών συμφωνιών που τους διέπουν. Η γενίκευση τέτοιων συγκρούσεων μπορεί να προκαλέσει εξεγέρσεις σε όλη την Ευρώπη, και ίσως στις ΗΠΑ. Η ευκαιρία για την επανάσταση είναι ιστορική: ποτέ σε ειρηνική περίοδο δεν ήταν τόσο εύθραυστη η ιμπεριαλιστική αλυσίδα και εξαρτώμενη από τον αδύνατο κρίκο.

Για το λόγο αυτό οι κομμουνιστές πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να καλέσουν όλους – Σοσιαλδημοκράτες που έχουν διαχωριστεί από το ΠΑΣΟΚ, αριστερούς, αντικαπιταλιστές, αναρχοσυνδικαλιστές, αντιεξουσιαστές, σε ένα ενιαίο μέτωπο ενάντια στον καπιταλισμό.

22/10/2011 το Γραφείο της Π.Ε της κομμουνιστικής οργάνωσης Ανασύνταξη