Ανακοίνωση του Γραφείου της κ.ο Ανασύνταξη για τη 48ωρη απεργία της 19-20/10- 2011

Η επιτυχία της 48ωρης απεργίας στις 19 και 20 Οκτώβρη και οι μεγαλειώδεις και μαχητικές συγκεντρώσεις της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας, εξέφρασαν με τον πιο αδιάψευστο τρόπο την αγανάχτηση και την αντίθεση του εργατικού-λαϊκού κινήματος και ολόκληρης της κοινωνίας, στην κυβερνητική πολιτική η οποία, με τη σφραγίδα της Τρόικας, οδηγεί στη φτώχεια, την ανεργία, την εξαθλίωση. Το μαζικό εργατικό και λαϊκό κίνημα διεκδικώντας την καταψήφιση του νέου σφαγείου των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων και καταχτήσεων, του λεγόμενου πολυνομοσχεδίου, απήργησε και διαδήλωσε μαζικά την πλήρη αντίθεσή του στην αντεργατική-αντιλαϊκή πολιτική, έθεσε το ζήτημα της ανατροπής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, η οποία απονομιμοποιήθηκε πλήρως και αποτελεί ισχνή μειοψηφία στο λαό, ενώ ο Παπανδρέου είναι πλέον άταφο πολιτικό πτώμα το οποίο σύντομα θα θαφτεί.

Οι αντιδραστικές ανατροπές στις Συλλογικές Συμβάσεις και η σημασία τους.

Με νέο πολυνομοσχέδιο που φέρνει προς ψήφιση στη βουλή η κυβέρνηση , καταργεί κάθε εναπομείνασα εργατική κατάκτηση και ο εργαζόμενος θα πιάνει δουλειά ξεκινώντας απ το μηδέν, χωρίς κανένα δικαίωμα. Η ρύθμιση της κυβέρνησης για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ), καταργεί επί της ουσίας τις ΣΣΕ και τη συλλογική διαπραγμάτευση η οποία εξατομικεύεται.

Ο εργάτης θα είναι μόνος του και ευάλωτος απέναντι στον εργοδότη –καπιταλιστή, ο οποίος όμως θα έχει μαζί του το κράτος, την κυβέρνηση, τους νόμους, την επιθεώρηση εργασίας, την αστυνομία, το στρατό, την Ε.Ε, το ΔΝΤ και πάει λέγοντας. Αυτό το συσχετισμό δύναμης ήθελαν χρόνια τώρα να πετύχουν οι καπιταλιστές έναντι των εργατών, αυτό το συσχετισμό τους κατοχυρώνει νομικά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μαζί με άλλες πρόθυμες δυνάμεις του κεφαλαίου. Πιο συγκεκριμένα, με τις συγκεκριμένες ρυθμίσεις:

Διάσπαση φοιτητικών συλλόγων υπό τη σκέπη του κράτους;

Πρόσφατα, το πρωτοδικείο Λαμίας απέρριψε αίτηση της προσωρινής διοικούσας επιτροπής του συλλόγου σπουδαστών ΤΕΙ Λαμίας, που αφορούσε στην έγκριση του καταστατικού του και τη συνεπακόλουθη αναγνώριση του συλλόγου ως νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου.

Το αιτιολογικό της απόφασης συνιστά ένα μνημείο κρατικού αυταρχισμού και επέμβασης του κράτους στην εσωτερική ζωή των συνδικαλιστικών οργανώσεων καθώς στηρίζει την ακυρωτική απόφαση στο ότι στο καταστατικό του συλλόγου αναφέρεται η σαφής αντίθεση του με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, πράγμα που έρχεται σε αντίθεση με τη δημόσια τάξη και το ελληνικό συνταγματικό πλαίσιο. Ακόμη και ένας αστός νομικός θα απορούσε με την εν λόγω απόφαση καθώς στο καταστατικό δεν αναφερόταν ότι το σωματείο[ο σύλλογος] επιδιώκει να επιτύχει τους σκοπούς του έξω από το ελληνικό συνταγματικό πλαίσιο ή με τρόπο βίαιο κτλ.

Ο ρόλος και η αξία της Συλλογικής Σύμβασης

Η πάλη για τις Συλλογικές Συμβάσεις αποτελούσε και εξακολουθεί να αποτελεί ζήτημα πρώτης γραμμής για την εργατική τάξη, διότι την ενοποιεί και δημιουργεί ενιαίο μέτωπο απέναντι στους καπιταλιστές. Είναι η στιγμή που αποτυπώνονται οι συσχετισμοί δύναμης ανάμεσα στις τάξεις, οι οποίες παρατάσσουν το σύνολο των δυνάμεών τους γι’ αυτή τη μάχη, σε πανελλαδικό επίπεδο.

Απόφαση 7ης Πολιτικής Επιτροπής 27,28 Αυγούστου 2011

Οι βασικές εξελίξεις της περιόδου, δείχνουν το βάθος και την έκταση της καπιταλιστικής κρίσης, που καθιστά σχεδόν αδύνατη κάθε προσπάθεια διαχείρισης των συνεπειών της με τα συνηθισμένα μέσα που χρησιμοποιούν οι κεφαλαιοκράτες σε ειρηνικές περιόδους. Οι χώρες που κατάφεραν να εμφανίσουν ποσοστά ανάπτυξης που επιτρέπανε στους αστούς αναλυτές να πανηγυρίσουν την «έξοδο από την κρίση», επιστρέφουν σε ποσοστά ανάπτυξης αρνητικά ή κοντά στο μηδέν, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τη Γερμανία. Η κρίση θα αγκαλιάσει και χώρες που καταφέρνανε να μείνουν αλώβητες μέχρι σήμερα, κυρίως χώρες που βασίζανε την ανάπτυξή τους στις εξαγωγές, καθώς η συρρίκνωση της εσωτερικής αγοράς των χωρών – εισαγωγέων θα τις παρασύρει και αυτές στην ύφεση. Η κοντόφθαλμη αστική οπτική που βαφτίζει τα συμπτώματα αιτίες εκδηλώθηκε στην αντιπαράθεση στις ΗΠΑ σχετικά με την αύξηση του ορίου του κρατικού χρέους.

Επιτακτική ανάγκη, ζήτημα ζωής, η πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού

(Η επίσημη ανεργία στο 1.000.000, η πραγματική στο 1.500.000 και βάλε).

Σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛ.ΣΤΑΤ) το Μάη του 2011 υπήρξε μεγάλη αύξηση της ανεργίας σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο.

Το σύνολο των απασχολουμένων, το Μάη του ’11, ήταν 4.131.528 άτομα, οι άνεργοι 822.719 και ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός, ανήλθε σε 4.383.374 άτομα.

Στην πράξη φυσικά τα ποσοστά των ανέργων είναι πολύ μεγαλύτερα, αφού η στατιστική υπηρεσία βασίζεται στις εντολές και στα πρότυπα της Eurostat, που δεν θεωρούν άνεργους όσους δεν αναζήτησαν εργασία τον τελευταίο μήνα, όσους δούλεψαν έστω και 1 ώρα την προηγούμενη εβδομάδα, εργάζονται αμισθί σε οικογενειακή επιχείρηση, εκπαιδεύονται, κ.λπ.

Σύμφωνα με την ΕΛ.ΣΤΑΤ, ως απασχολούμενος ορίζεται όποιο άτομο, άνω των 15 ετών, εργάστηκε έστω και μία ώρα την εβδομάδα που έγινε η έρευνα, ...

Απόφαση της 6ης Π.Ε. της κ.ο. Ανασύνταξη της 9/7/2011

Σε προηγούμενες αποφάσεις της Π.Ε. έχουμε περιγράψει και αναλύσει την πρωτόγνωρη κρίση που διέρχεται ο σύγχρονος ιμπεριαλισμός. Πρόκειται για μια κρίση που δεν θα ξεπεραστεί άμεσα αλλά θα τραβήξει σε μάκρος. Αυτό καταμαρτυρείται από το γεγονός ότι σε μια σειρά χώρες αρχίζουν να εμφανίζονται οι εκρηκτικές αντιθέσεις που η κρίση του καπιταλισμού όξυνε, θέτοντας στην ημερήσια διάταξη το ζήτημα της ανατροπής του καπιταλισμού. Αν η Ελλάδα έχει συγκεντρώσει το ενδιαφέρον του παγκόσμιου χρηματιστικού κεφαλαίου όλο και περισσότερες χώρες μπαίνουν στον χορό: Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία, Βέλγιο...

Οι εξελίξεις στην χώρα μας, ειδικά μετά την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος ουσιαστικά επιβεβαιώνουν την διαπίστωση της προηγούμενης Π.Ε. ότι στόχος είναι:

Κριτική στις θέσεις του μετώπου αλληλεγγύης και ανατροπής και στα βήματα του από την ίδρυση του έως τώρα

Οι οργανώσεις Κ.Ο.Ε., Κ.Ε.Δ.Α., Δ.Ε.Α., Α.Π.Ο. και ΑΡ.ΣΥΝ.Α., καθώς και ανένταχτοι αγωνιστές, έχουν προχωρήσει στη συγκρότηση του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής (Μ.Α.Α.). Το μέτωπο αποτελεί προϊόν της βαθιάς κρίσης του ΣΥΡΙΖΑ και αναβιώνει την κόντρα μεταξύ του Συνασπισμού και των οργανώσεων του “ΡΙΖΑ” χώρου. Το μέτωπο διακηρυκτικά στοχεύει στην: «οικοδόμηση ενός πλατιού πολιτικού και κοινωνικού λαϊκού Μετώπου, το οποίο θα μπορεί να στηρίξει την προοπτική μιας νέας λαϊκής πλειοψηφίας ως εναλλακτική πολιτική λύση απέναντι στο σύστημα». Για το λόγο αυτό καταθέτουν: «Ένα εναλλακτικό πρόγραμμα, δίκαιο,ριζοσπαστικό και υλοποιήσιμο». Ακόμα προτείνουν: «ένα βήμα συνάντησης και διαλόγου για ζητήματα εργασίας-συνδικαλισμού παρόμοιο με το αριστερό βήμα διαλόγου».