Ταξικός συνδικαλισμός με τις πλάτες του κράτους; Η απάντηση στη νοθεία, στον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, είναι η προσφυγή στα δικαστήρια;

Το 37ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ δεν πραγματοποιήθηκε τελικά στην καθορισμένη ημερομηνία. Η κινητοποίηση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ, η είσοδος τους στο χώρο του Συνεδρίου και οι διαδηλώσεις στο χώρο που θα διεξάγονταν, οδήγησαν στη ματαίωσή του.

Η δικαιολογία για αυτήν την παρέμβαση του ΠΑΜΕ ήταν οι νόθοι αντιπρόσωποι, τους οποίους προσδιόρισε το ίδιο σε 53 τον αριθμό (αριθμός που αντιστοιχεί σε περίπου 53.000 ψηφίσαντες), και η απαίτησή του ήταν να μην γίνουν δεκτοί στο Συνέδριο.

Φυσικά και σε αυτό το Συνέδριο-παρωδία υπήρχαν νόθοι αντιπρόσωποι, όπως υπήρχαν και πολλοί κατασκευασμένοι αντιπρόσωποι οι οποίοι αποτελούν μέρος της μεγάλης βιομηχανίας παραγωγής αντιπροσώπων από σωματεία-φαντάσματα, από ανύπαρκτα σωματεία-σφραγίδες τα οποία υπάρχουν μόνο στα χαρτιά, μόνο και μόνο για να παράγουν αντιπροσώπους για τα Εργατικά Κέντρα και τις Ομοσπονδίες, οι οποίες με τη σειρά τους παράγουν αντιπροσώπους για τη ΓΣΕΕ. Το φαινόμενο αυτό δεν είναι τωρινό. Πολλά χρόνια τώρα συμβαίνει και αφορά σε όλες τις δυνάμεις που συμμετέχουν στη Διοίκηση της ΓΣΕΕ. Όπως για πολλά χρόνια τώρα τα Συνέδρια της ΓΣΕΕ γίνονται σε 5στερα ξενοδοχεία.

Στεκόμαστε στο πλευρό του σ. Αλέξη Λιοσάτου στην Πτολεμαΐδα, ο οποίος έχει στοχοποιηθεί από εθνικιστές, πατριδοκάπηλους και φασίστες

Σε άρθρο του Θόδωρου Kουτσουμπού στην ιστοσελίδα του ΕΕΚ, με τίτλο «H OKΔE, TO EEK KAI H TETAPTH ΔΙΕΘΝΗΣ», με το οποίο επιχειρεί να απαντήσει στην ΟΚΔΕ σε μια μεταξύ τους διαμάχη που δημιουργήθηκε με αφορμή το ζήτημα της εργατικής κυβέρνησης που ανέδειξε από το 2010 η… κομμουνιστική οργάνωση Ανασύνταξη, διαβάσαμε το κατηγορητήριο προς την κ.ο Ανασύνταξη!

Σάββατο 2 Φλεβάρη, 6:00 μμ

Πλατεια Ρηγίλλης

Ακυρώνουμε τις φασιστικές φιέστες

Θάνατος στο φασισμό και στον καπιταλισμό που τον γεννά

Αναγνώριση της Δημοκρατίας της Μακεδονίας!

 Έξω το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε. από τα Βαλκάνια!

 Ενότητα της εργατικής τάξης στην πάλη ενάντια στους κεφαλαιοκράτες! 

 Η συμφωνία των Πρεσπών επιβάλει την – για μια ακόμα φορά – αλλαγή του Συντάγματος της Δημοκρατίας της Μακεδονίας, ταυτόχρονα με την αλλαγή ονόματος της γειτονικής χώρας. Με τη συμφωνία αυτή η ελληνική αστική τάξη επιβάλει τη θέλησή της στη γειτονική χώρα με τις πλάτες του ΝΑΤΟ. Η συμφωνία των Πρεσπών αντικατοπτρίζει τη θέληση της δεσπόζουσας μερίδας του κεφαλαίου στη χώρα, του μονοπωλιακού κεφαλαίου, του οποίου τις εντολές έφερε σε πέρας η κυβέρνηση. Οι αντιδράσεις της αντιπολίτευσης υπηρετούν και αυτές τα ίδια συμφέροντα, στο πλαίσιο της πάγιας τακτικής της ελληνικής διπλωματίας, σύμφωνα με την οποία η κυβέρνηση εμφανίζεται πιο «συμβιβαστική» και η αντιπολίτευση «αδιάλλακτη».

 ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ!

ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΛΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ!

ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ!

  ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: ΚΥΡΙΑΚΗ 20 ΓΕΝΑΡΗ, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ, 13.00

Νίκη στον αγώνα των αναπληρωτών δασκάλων και καθηγητών!

Να ηττηθεί η πολιτική των ελαστικών σχέσεων εργασίας, της επισφάλειας, της εξαθλίωσης των εργαζομένων!

Ο αγώνας των αναπληρωτών δασκάλων και καθηγητών μας αφορά όλους. Η κυβέρνηση εφαρμόζοντας τις ευρω-ενωσιακές εντολές αλλάζει για μια ακόμα φορά τον τρόπο διορισμού των εκπαιδευτικών. Τώρα θα πρέπει να αποδυθούν σε αγώνα απόκτησης μεταπτυχιακών και διδακτορικών. Οι χιλιάδες αναπληρωτές που δουλεύουν ως νομάδες με τους χειρότερους όρους πετάγονται στο δρόμο, ενώ τα πτυχία χάνουν την αξία τους.

Ο αγώνας των αναπληρωτών δασκάλων και καθηγητών διεκδικεί το αυτονόητο: σταθερή και μόνιμη δουλειά με αξιοπρεπείς όρους και αξιοπρεπή μισθό. Αυτά δηλαδή που αρνούνται όλα τα μέτρα που παίρνονται τα τελευταία 25 χρόνια υπό το όνομα του εκσυγχρονισμού, της λιτότητας, των μνημονίων. Η αστική ιδεολογία προσπάθησε όλα τα προηγούμενα χρόνια να μας πείσει ότι η  μερική απασχόληση, το χτύπημα των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, η επισφάλεια, η εργασιακή περιπλάνηση είναι προς όφελος της οικονομίας, της ανταγωνιστικότητας, της κερδοφορίας και αυτά τελικά θα έφερναν όφελος και στους εργαζόμενους. Τα αποτελέσματα τα γνωρίζουμε: φτωχοποίηση των εργαζόμενων, αύξηση της εκμετάλλευσης, ενίσχυση των αφεντικών και του αστικού κράτους σε βάρος των εργαζομένων, αύξηση της κερδοφορίας των καπιταλιστών. Μόνο η ανάπτυξη δεν ήρθε και οι καλύτερες μέρες για τους εργαζόμενους και ούτε πρόκειται να δεν κάνουμε κάτι για αυτό εμείς οι ίδιοι.