Συνέλευση στο Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας

Πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 12/11 η χρονιάτικη γενική συνέλευση του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας. Έγινε σε μια περίοδο που εντείνεται η επίθεση του κεφαλαίου της κυβέρνησης και της ΕΕ, με τη σύμπνοια της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο σύνολο των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων της εργατικής τάξης. Αιχμή αυτής της επίθεσης είναι η σταθερή προσπάθεια συμπίεσης της αξίας της εργατικής δύναμης : η συμπίεση του μεροκάματου, η αύξηση των ωρών εργασίας, ο περιορισμός της λίστας των βαρέων ανθιυγεινών, το χτύπημα συνολικά της κοινωνικής ασφάλισης. Αυτή την κατάσταση ζουν καθημερινά οι εργάτες – οικοδόμοι σε μια περίοδο αύξησης των κερδών του κατασκευαστικού κεφαλαίου. Ο κατασκευαστικός κλάδος εξακολουθεί να αποτελεί βασική ατμομηχανή του ελληνικού καπιταλισμού και να συμβάλλει αποφασιστικά στην καπιταλιστική ανάπτυξη που κινείται σε υψηλούς ρυθμούς, πάνω από 4% για το 2006. Ενδεικτικό της κατάστασης που ζουν οι εργάτες – οικοδόμοι στα εργοτάξια και τα γιαπιά είναι τα μεροκάματα πείνας για την πλειοψηφία του κλάδου που κυμαίνονται από 25 ως 50 ευρώ με εξοντωτικά ωράρια που φτάνουν ακόμα και τις 72 ώρες την εβδομάδα σε κάποια εργοτάξια, με απλήρωτους για μήνες εργαζόμενους, με κλεμμένα ένσημα, με ατυχήματα τραυματισμούς και θανάτους.

Μέσα σ’ αυτό το τοπίο, στη Γενική Συνέλευση πήραν μέρος 200-220 οικοδόμοι. Αριθμός που απέχει παρασάγγας από τα οργανωμένα μέλη και που σε καμιά περίπτωση δεν αντιστοιχεί στα οξυμένα προβλήματα του κλάδου. Η εισήγηση της πλειοψηφίας της Διοίκησης ήταν γενικόλογη, με αναφορές στην επιθετικότητα του κεφαλαίου, της κυβέρνησης και του ιμπεριαλισμού. Έλειπαν πλήρως τα πραγματικά προβλήματα των εργατών – οικοδόμων, η πραγματική κατάσταση στα εργοτάξια, συγκεκριμένοι στόχοι πάλης και τα ανάλογα μέτρα που πρέπει να παρθούν από το Συνδικάτο το επόμενο διάστημα για την υλοποίηση των στόχων πάλης. Έλειπε επίσης η στοιχειώδης αυτοκριτική και η απόδοση ευθυνών για τη σημαντική πτώση των ψηφισάντων στις εκλογές που πραγματοποιήθηκαν πέρσι τον Οκτώβρη, πτώσης της τάξης του 33%, 6.500 λιγότεροι ψηφίσαντες.

Στη συζήτηση που έγινε τα μέλη που πρόσκεινται στην πλειοψηφία, στο ΠΑΜΕ, προσπάθησαν να δικαιολογήσουν την παντελή έλλειψη ανοιχτών μετώπων στα διάφορα εργοτάξια της Αττικής με τετριμμένα πλέον επιχειρήματα του τύπου : «η άσχημη κατάσταση του συνολικού κινήματος», «οι δυσμενείς συσχετισμοί στο συνδικαλιστικό κίνημα με την κυριαρχία ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ», «η πτώση των σοσιαλιστικών χωρών» κλπ. Υπήρξε αναφορά στην ιστορία του κλάδου, για το πάρσιμο πριν 30 χρόνια της Ομοσπονδίας Οικοδόμων από τις ταξικές δυνάμεις και τις κατακτήσεις που ακολούθησαν σε μια προσπάθεια να αποδείξουν ότι η γραμμή και τότε και τώρα ήταν ίδια, γενικά σωστή. Η φτώχεια των επιχειρημάτων δε μπορεί να δικαιολογήσει τη διασπαστική, σεκταριστική, αριστερίστικη και σε πολλά σημεία ταυτόσημη με τις κυρίαρχες δυνάμεις στο κίνημα, πολιτική και πρακτική του ΠΑΜΕ, η οποία ουσιαστικά ευθύνεται για την απαράδεκτη κλαδική συλλογική σύμβαση που υπογράφτηκε και για τη συνολική απομαζικοποίηση, αποσυσπείρωση και διάλυση του οικοδομικού κινήματος. Η Πρωτοβουλία Οικοδόμων παρενέβη με αρκετές τοποθετήσεις και προσπάθησε να φέρει στο κέντρο της συζήτησης την αναγκαιότητα συγκεκριμένων στόχων πάλης με αιχμή το μεροκάματο – 10 ευρώ αύξηση σε όλα τα μεροκάματα, την κλαδική σύμβαση, τα μέτρα ασφάλειας, την κοινωνική ασφάλιση και τα ιδιαίτερα προβλήματα των μεταναστών. Να σημειωθεί ότι η πλευρά του ΠΑΜΕ δεν μπόρεσε να συσπειρώσει ούτε έναν μετανάστη στη συνσε αντίθεση με την Πρωτοβουλία Οικοδόμων.

Η Πρωτοβουλία Οικοδόμων κατέθεσε συγκεκριμένη πρόταση δράσης για το επόμενο διάστημα στη βάση των οξυμένων προβλημάτων των οικοδόμων, η οποία περιελάμβανε τα αιτήματα αιχμής, την ανάπτυξης της δράσης στα εργοτάξια με συντονισμένη προσπάθεια για τη δημιουργία εργοταξιακών επιτροπών αιρετών και ανακλητών ανά πάσα στιγμή από τη συνέλευση των εργοταξίων και κατέληγε σε πρόταση για απεργία μέσα στο Δεκέμβρη για την διεκδίκηση λύσεων στα αιτήματα του κλάδου από τους κατασκευαστές και την κυβέρνηση. Η πρόταση μειοψήφησε. Παρ’ όλα αυτά η επίδραση της δράσης της Πρωτοβουλίας οδήγησε στη δέσμευση της πλειοψηφίας της Διοίκησης για Γενική Συνέλευση για την κλαδική σύμβαση, κάτι που αποτελούσε πάγιο αίτημα της Πρωτοβουλίας.

Σ’ αυτή τη Γενική Συνέλευση φάνηκε για ακόμα μια φορά πως όλα τα ζητήματα της ζωής και δράσης του Συνδικάτου έχουν πάψει να αποτελούν υπόθεση της πλειοψηφίας των ίδιων των μελών. Οι εθιμοτυπικές συνελεύσεις όπως αυτή της Κυριακής, που στόχος τους είναι να περιορίσουν τους εργάτες σε ρόλο χειροκροτητή οδηγεί στην απομαζικοποίηση και αποσυσπείρωση του Συνδικάτου. Τα παραπάνω σε συνδυασμό με την απουσία συγκεκριμένης δράσης για τα προβλήματα των οικοδόμων οδηγεί σε διάλυση. Σ΄ αυτή την κατάσταση οδήγησε η κυριαρχία της αντίληψης του ΠΑΜΕ στο Συνδικάτο Οικοδόμων. Σ΄ αυτές τις συνθήκες η πρωτοβουλία Οικοδόμων καλείται να παλέψει για να συμβάλλει στην αλλαγή της κατάστασης και των συσχετισμών υπέρ της προλεταριακής αντίληψης.