Το ναυάγιο και οι νεκροί μετανάστες στην Πύλο είναι έγκλημα του ελληνικού κράτους και της ελληνικής κυβέρνησης

Για μια ακόμα φορά η Μεσόγειος έγινε υγρός τάφος για εκατοντάδες εργάτες, εργάτριες και τα παιδιά τους που προσπαθούν να φτάσουν στην Ευρώπη. Άνθρωποι που τους κυνηγάει η φτώχεια και η εξαθλίωση του καπιταλισμού και οι πόλεμοι, δηλαδή, το άθλιο μέλλον που έχει προδιαγράψει για τις χώρες τους ο ιμπεριαλισμός. Αυτοί οι άνθρωποι ανήκουν στην παγκόσμια εργατική τάξη, στο πιο φτωχό, καταπιεσμένο κομμάτι της εργατικής τάξης.

Οι ιμπεριαλιστές, αφού έχουν ρημάξει τις χώρες τους, τους αντιμετωπίζουν ως φθηνό και υποταγμένο εργατικό δυναμικό για τις δικές τους ανάγκες. Γι’ αυτό μόνο ως σύγχρονους σκλάβους τους δέχονται στις χώρες τους. Και η ζωή των σκλάβων είναι φθηνή.

Στις ανεπτυγμένες χώρες, το σύνολο του πολιτικού προσωπικού γνωρίζει ότι η λύση του δημογραφικού προβλήματος (το οποίο αντιμετωπίζουν όλες αυτές οι χώρες) περνάει από την ενσωμάτωση μεταναστευτικών πληθυσμών.

Η μοναδική χώρα που δεν δέχεται μετανάστες και προσπαθεί να αυξήσει τον πληθυσμό της με «τις δικές της δυνάμεις», δηλαδή με αύξηση του δείκτη γεννητικότητας, είναι η Ουγγαρία, η οποία έχει πετύχει μια μικρή αύξηση του δείκτη από το 1,2 στο 1,6 τα τελευταία 10 χρόνια, με αποτέλεσμα ο πληθυσμός της να συνεχίζει να μειώνεται, έχοντας χάσει 1 εκατομμύριο τα τελευταία 40 χρόνια ή το 9% του πληθυσμού της (10,7 εκ. το 1981, 9,7 εκ. το 2020). Αυτό αποτελεί ένα καλό παράδειγμα για το τι ΔΕΝ πρέπει να κάνεις για να αυξηθεί ο εγχώριος πληθυσμός.

Την απλή αυτή αλήθεια αποφεύγουν να την πουν δημόσια οι κρατικοί λειτουργοί και έτσι οι πολιτικές δυνάμεις συνεχίζουν να «πουλάνε φούμαρα» για «λύσεις του δημογραφικού» και σχετικά προγράμματα, που όμως δεν μπορούν να λύσουν τίποτα. Η πολιτική αυτή υποδαυλίζει την εχθρική στάση απέναντι στους μετανάστες. Οι καπιταλιστές χρειάζονται τη μετανάστευση, αλλά θέλουν οι μετανάστες να έρχονται «με σκυμμένο κεφάλι» κυνηγημένοι και φοβισμένοι, χωρίς δικαιώματα και χωρίς απαιτήσεις.

Οι Έλληνες καπιταλιστές, μικροί και μεγάλοι, δεν έχουν κανένα πρόβλημα να προσλαμβάνουν μετανάστες ως φθηνό εργατικό δυναμικό για τις δουλειές που κανένας ντόπιος εργάτης με δικαιώματα δεν θα ανεχόταν να κάνει με τους όρους που έχουν επιβάλλει τα αφεντικά και έχουν καθαγιάσει σε επίσημη νομοθεσία οι ελληνικές κυβερνήσεις: άθλια μεροκάματα, μηδέν ασφάλιση, μηδέν μέτρα ασφάλειας και υγιεινής, και τη μόνιμη απειλή της φυλάκισης και της απέλασης.

Και το ελληνικό κράτος φροντίζει να επιβάλλει αυτήν την αντίληψη, την αντίληψη ότι ή θα σας πνίξουμε ή θα σας κρατήσουμε ως σκλάβους. Τους πνίγει στο Αιγαίο και τώρα και στο Ιόνιο. Πνίγει ακόμα και αυτούς που δεν θέλουν να περάσουν καν από την Ελλάδα, καθώς τα μέτρα από την πλευρά του Αιγαίου και του Έβρου τους σπρώχνουν να επιλέγουν πιο μακρινές και δύσκολες διαδρομές.

Το ναυάγιο στην Πύλο είναι έγκλημα του ελληνικού κράτους, του ελληνικού λιμενικού, που όχι μόνο άφησε αυτούς τους ανθρώπους να χαθούνε, αλλά είναι πιθανόν να προκάλεσε και το ίδιο το ναυάγιο, όπως φαίνεται από τα στοιχεία που βγαίνουν στην επιφάνεια, παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης και του γνωστού Ντογιάκου να επιβάλλουν πλήρη σιωπή.

Άθλιοι διακινητές είναι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Αυτοί ρήμαξαν τις χώρες από όπου προέρχονται οι πρόσφυγες.

Η κυβέρνηση του Μητσοτάκη και προσωπικά ο ίδιος και οι υπουργοί του,  βαρύνονται με το αίμα των χιλιάδων νεκρών της πανδημίας, των νεκρών των εργατικών ατυχημάτων, των νεκρών των Τεμπών και των νεκρών μεταναστών στα νερά της Μεσογείου.

Και κάποτε απέναντι στην παγκόσμια εργατική τάξη αυτά τα τομάρια θα πληρώσουν για τα εγκλήματά τους.

Για να φτάσουμε σ’ αυτή την στιγμή, οι επαναστατικές δυνάμεις πρέπει να ξεκόψουν μια και καλή από τον μικροαστικό φιλανθρωπισμό και την υποταγή στην αστική τάξη.

Δεν μπορεί το δήθεν «κόμμα της εργατικής τάξης», το ΚΚΕ, και η ηγεσία του να καταγγέλλουν γενικά τον καπιταλισμό, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ αλλά να μην τολμούν να ψελλίσουν μια κουβέντα ενάντια στην κυβέρνηση του Μητσοτάκη.

Η Αριστερά έχει ξεκόψει από την ουσία της επαναστατικής πολιτικής: την πάλη για την εξουσία, για τη δημιουργία προλεταριακής εξουσίας στην Ελλάδα και στον κόσμο.

Γι’ αυτό μόνο αμήχανα και συναισθηματικά μπορεί να αντιμετωπίσει τις ήττες που δέχεται η παγκόσμια εργατική τάξη, και μια τέτοια ήττα είναι και το ναυάγιο της Πύλου και οι νεκροί του, όσο οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί του παραμένουν ατιμώρητοι.

-Άσυλο και ασφαλή διέλευση για τους μετανάστες.

-Πλήρη πολιτικά δικαιώματα για κάθε μετανάστη που συμπληρώνει 6 μήνες εργασίας στην Ελλάδα.

κ.ο. ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ, www.anasyntaxi.gr