Να συμμετέχουμε μαζικά στην απεργία στις 27 Νοέμβρη!

Να την μετατρέψουμε από επετειακή, σε αφετηρία ανατροπής!

Κάτω η αντεργατική-μειοψηφική συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ!

• Kατάργηση του μνημονίου και των εφαρμοστικών νόμων
• Mονομερής διαγραφή του δημόσιου χρέους-εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων χωρίς αποζημίωση και κάτω από εργατικό έλεγχο
• Έξοδο από την ΟΝΕ- Ε.Ε

Μετά από τέσσερα χρόνια μνημονίου, οι Έλληνες κεφαλαιοκράτες έχουν καταφέρει να κατεδαφίσουν την εργατική νομοθεσία, να πετσοκόψουν μισθούς και μεροκάματα και να φέρουν το εργατικό κόστος στα μέτρα τους. Η εργατική τάξη βρέθηκε σε διασταυρούμενα πυρά, καθώς εκτός από την χωρίς προηγούμενο επίθεση των κεφαλαιοκρατών, αντιμετώπισε τη φοροεπιδρομή και τις περικοπές σε υγεία, παιδεία, κοινωνικές υπηρεσίες και είδε το βιοτικό της επίπεδο να συντρίβεται. Σε παρόμοια κατάσταση βρέθηκαν και οι υπόλοιπες εργαζόμενες τάξεις και τα μεσαία στρώματα των οποίων η διαδικασία καταστροφής επιταχύνθηκε. Τα νούμερα είναι αποκαλυπτικά: πραγματική ανεργία πάνω από 30%, 700.000 φορολογούμενοι με ληξιπρόθεσμες οφειλές στην εφορία, 3.000.000 ανασφάλιστοι, 4000 αυτοκτονίες στη μνημονιακή τετραετία.

Άμεση αποφυλάκισή του Αντώνη Σταμπούλου!

Ο Αντώνης Σταμπούλος άρχισε ήδη απεργία πείνας και δίψας ενάντια στη μεταφορά του σε φυλακή μακριά από την Αθήνα, μεταφορά που θα δυσκολέψει ακόμα περισσότερο την υπεράσπισή του και την ζωή του, όπως και των συγγενών και φίλων του. Το κράτος, οι αστυνομικές και δικαστικές αρχές, προσπαθούν κυριολεκτικά να τον τυλίξουν σε μια κόλλα χαρτί και να τον εξοντώσουν, χωρίς να έχουν κανένα αποδεικτικό στοιχείο εναντίον του. Έκαναν ήδη δίκη προθέσεων και τον φυλάκισαν με μόνο στοιχείο την ιδεολογία του και την υποτιθέμενη πρόθεσή του να κάνει τρομοκρατικές ενέργειες!

Τοποθέτηση της κομμουνιστικής οργάνωσης ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ στην εκδήλωση στο Δημαρχείο για το παλαιστινιακό

Ένα Ενιαίο Παλαιστινιακό κράτος, ελεύθερο και εθνικά ανεξάρτητο, στο οποίο θα συμβιώνουν ειρηνικά  άραβες και εβραίοι, μπορεί να υπάρξει με την εκδίωξη των ιμπεριαλιστών από την περιοχή και σε κόντρα και αντίθεση με τις  βουλές των αστικών τάξεων της περιοχής. 

 EΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ

"Συμπαράσταση στην Αντίσταση και και στον Αγώνα του Παλαιστινιακού Λαού! Η στάση της Αριστεράς"

Σάββατο 4 Οκτώβρη στις 19.00 στο Δημαρχείο Τρικάλων

Θα μιλήσει ο Παλαιστίνιος δημοσιογράφος Νασίμ Αλατράς

Την εκδήλωση συνδιοργανώνουν η κομμουνιστική οργάνωση ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ΚΚΕ (μ-λ).

Επανάσταση χωρίς την ύπαρξη ισχυρού ΚΚ;

του σ. Παύλου Μωραΐτη (Εργατικός Αγώνας)

Μια απάντηση στο σ. Δημήτρη Κάβουρα

Τη διακήρυξη της Κίνησης Κομμουνιστών Εργατικός Αγώνας σχολίασε ο σύντροφος Δημήτρης Κάβουρας με επιστολή του στην ιστοσελίδα μας την οποία ο Εργατικός Αγώνας δημοσίευσε για να ενημερωθούν οι αναγνώστες του. Θεωρούμε θετική την ενέργεια του και πάντα χρήσιμο και αναγκαίο το διάλογο μεταξύ των κομμουνιστών και ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες της μεγάλης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης και της πολιτικής του κεφαλαίου που πλήττει καίρια τη μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων και της αδυναμίας του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος να απαντήσει με ένα αποτελεσματικό τρόπο στην επίθεση αυτή. Θα σχολιάσουμε τις κυριότερες πλευρές και θέσεις που αναφέρονται στην επιστολή.

Μια συντροφική κριτική στο συλλογικό κείμενο από τους Γιώργο Βασσάλο, Γρηγόρη Γεροτζιάφα, Πάνο Δαμέλο και Σπύρο Μαρκέτο

που μπορείτε να διαβάσετε εδώ

Το κείμενο που κυκλοφόρησε από τους 4 συντρόφους που αναφέρονται στην επικεφαλίδα με τίτλο: «Χρειαζόμαστε σαφή, σφαιρική και γειωμένη πολιτική πρόταση» είναι μια φιλότιμη προσπάθεια να προχωρήσει η συζήτηση στο εσωτερικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ γύρω από φλέγοντα ζητήματα που μέχρι τώρα η πλειοψηφία των δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ επέλεγε να τα αγνοεί, όπως το ζήτημα της κυβέρνησης και η αναγκαία τακτική απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ. Το κείμενο αυτό αποτελεί επίσης σύμπτωμα του προβληματισμού που φουντώνει –και θα συνεχίσει να φουντώνει ανεξάρτητα από προθέσεις– στις γραμμές της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς σε σχέση με τη στάση απέναντι στις επερχόμενες εξελίξεις. Όπως πολύ εύστοχα αναφέρει το κείμενο: «Είναι λογικοί και θεμιτοί οι φόβοι για δορυφοροποίηση γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ. Όμως με τη σημερινή μας γραμμή γινόμαστε, όχι δορυφόρος, αλλά κυριολεκτικά δωρητής σώματος στον ΣΥΡΙΖΑ.»

 Διαβάστε το online

• Η μάχη της νέας Φιλαδέλφειας-Μικρογραφία της σύγκρουσης που έρχεται
• Αντίστροφη μέτρηση για την κυβέρνηση μειοψηφίας, τον ΣΥΡΙΖΑ και την κομμουνιστική αριστερά
  
• Γειωμένη(;)  πολιτική πρόταση. Μια συντροφική κριτική στο συλλογικό κείμενο από τους Γιώργο Βασσάλο,Γρηγόρη Γεροτζιάφα, Πάνο Δαμέλο και Σπύρο Μαρκέτο
• Αυτοκριτική για τις απανωτές ήττες του κινήματος θα κάνει κάποιος; Με αφορμή την ήττα της απεργίας της ΔΕΗ
• Ο Νόμος για το Ρυθμιστικό Σχέδιο Αττικής. Δώρο στο κεφάλαιο οι χώροι πρασίνου
• Το Ρυθμιστικό Σχέδιο(ΡΣ) Αθήνας και ο ωφελημένος Μελισσανίδης
• Το ενιαίο μέτωπο στην πρακτική της σύγχρονης ελληνικής Αριστεράς (Κώστας Μπατίκας)
• Ανακοίνωση για τα αποτελέσματα των εκλογών στο σωματείο Ιδιωτικών υπαλλήλων Ν.Τρικάλων
• Νέο εργοδοτικό σωματείο στην τράπεζα Πειραιώς
• Εκλογές υπουργείου Ανάπτυξης(ΥΠ.ΑΝ)
• Αξιολόγηση εργαζομένων στο δημόσιο τομέα
• Διεθνή
• Συνάντηση "Πρωτοβουλίας για την Αριστερή μετωπική συμπόρευση με την Πρωτοβουλία των 1000"
• Έφυγε ο σύντροφος Μάκης Κατσαντάς

Η ανακοίνωση της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ (28/29-6) για τις εκλογές πυροδότησε σειρά συζητήσεων για το ζήτημα της τακτικής και της πολιτικής γραμμής του. Στο επίκεντρο η μάχη εντός τους κόμματος για το ζήτημα των συμμαχιών, το οποίο  αποτυπώθηκε στην απόφαση της ΚΕ και άνοιξε συζήτηση στους κόλπους της Αριστεράς. Στο άρθρο αυτό θα σταθούμε στο ζήτημα των συμμαχιών και της πολιτικής γραμμής της εκτός ΣΥΡΙΖΑ Αριστεράς. Και διαλέγουμε ένα οξύ τίτλο όχι για να πάρουμε τη ρεβάνς για την χωρίς αρχές κριτική που έχουμε δεχθεί από το 2010 και η οποία ξανακορυφώθηκε πριν τις τοπικές εκλογές και τις ευρωεκλογές αλλά γιατί η πραγματικότητα αποδείχνει ότι οι ηγεσίες της ελληνικής κομμουνιστικής αριστεράς είναι ποτισμένες με σεχταρισμό και οπορτουνισμό-κινηματισμό, ότι οδηγούνται σε μια πολιτική “ουράς” σήμερα του ΣΥΡΙΖΑ, που είτε την βαφτίζουν “χρήσιμη Αριστερά” (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) είτε την βαφτίζουν “καθαρή πολιτική” (ΚΚΕ). Όμως στην πράξη είναι μια “αμήχανη αριστερά” που δεν διαχωρίζει επίπεδα μεταξύ του εχθρού που λέγεται αστική τάξη (θανάσιμος εχθρός της εργατικής τάξης και του εργατικού κινήματος) και του εχθρού που λέγεται ρεφορμισμός (αστική επιρροή στο εργατικό κίνημα).