Αλληλεγγύη στον Ντίνο Παλαιστίδη

Πριν από μερικές μέρες ο εκδοτικός οίκος Άγρα προχώρησε στην απόλυση του συνδικαλιστή Ντίνου Παλαιστίδη για «αντισυμβατική και αντιδεοντολογική συμπεριφορά». Σημειωτέων ότι ο Ντίνος είναι στο χώρο του Βιβλίου 17 χρόνια, έχει αναπτύξει πλούσια συνδικαλιστική δράση και έχει συμβάλλει αποφασιστικά στην ύπαρξη και δράση του Συλλόγου Υπάλληλων Βιβλίου Χάρτου.

Εκτός από αυτά, τον τελευταίο καιρό είχε μια εργασιακή διαφορά με την εταιρεία σχετικά με τα καθήκοντα και το φόρτο εργασίας που του είχε ανατεθεί. Προσέφυγε στην Επιθεώρηση Εργασίας, μιας και ο εργοδότης Πετσόπουλος αδιαφορούσε συστηματικά να συζητήσει και να αντιμετωπίσει το ζήτημα. Η Επιθεώρηση Εργασίας γνωμοδότησε θετικά για το αίτημα του. Τρεις μέρες μετά, του ανακοινώθηκε απόλυση.

Ο κύριος Πετσόπουλος, έχει το θράσος να ισχυρίζεται πως του έκανε χάρη να τον προσλάβει, μιας και δε θα τον έπαιρνε κανείς γιατί είναι συνδικαλιστής και ότι τον απέλυσε γιατί “είναι

με το γράμμα του νόμου και των συλλογικών συμβάσεων”. Λες και οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας είναι διακοσμητικές και δεν υπάρχουν για να εφαρμόζονται.

Ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χαρτού απάντησε με μια σειρά από παραστάσεις διαμαρτυρίας, συγκεντρώσεις κτλ. Οι εργαζόμενοι της Άγρας πραγματοποίησαν δυο 24 ώρες απεργίες με αίτημα την άμεση ανάκληση της απόλυσης.

Ανακοινώσεις καταγγελίας της απόλυσης έχουν εκδώσει αρκετά Σωματεία, μεταξύ αυτών το Εργατικό Κέντρο Αθηνάς, διάφορες ΕΛΜΕ κτλ.

Το τελευταίο τρικ του κ Πετσόπουλου είναι ότι κυκλοφόρησε ένα κείμενο – δημόσια δήλωση συμπαράστασης στο πρόσωπο του και στον οίκο ενάντια «στη προσπάθεια συκοφάντησης και διασυρμού που επιχειρείται τελευταία με βάση μια απόλυση οι συνθήκες της οποίας θα κριθούν στα δικαστήρια» Το θλιβερό είναι, ότι μια σειρά από «προοδευτικούς» διανοούμενους (ανάμεσα τους και ο κ Μπουκάλας πρώην μέλος του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ με τον ΔΟΥΡΕΙΟ ΤΥΠΟ) το υπογράφουν λες και τα δικαστήρια είναι αρμοδία να κρίνουν το δίκαιο ή το άδικο. Επίσης οι διανοούμενοι αυτοί υπογράφουν ότι στον εκδοτικό οίκο επικρατούν « εργασιακές συνθήκες απόλυτου σεβασμού του προσώπου των εργαζομένων και των εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων τους», λες και εργάζονται εκεί.

Οι εργαζόμενοι στην Άγρα, που όπως αναφέρουν σε ανακοίνωση τους «οι πλέον αρμόδιοι να μιλήσουν για τις εργασιακές μας σχέσεις είμαστε εμείς» απαιτούν την ανάκληση της απόλυσης και όπως αναφέρουν στην τελευταία τους ανακοίνωση «Ο αγώνας συνεχίζεται!»

Με βάση την κρίση η εργοδοσία έχει βαλθεί να ξεκαθαρίσει τους ανοιχτούς λογαριασμούς της με το εργατικό κίνημα αλλά και με την συνειδητή πρωτοπορία του. Η αντίσταση σε αυτή την επίθεση πάει μαζί με την προσπάθεια για την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, με την πάλη για την ενότητα της εργατικής τάξης, με την προσπάθεια οι εργαζόμενοι να πάρουν τα σωματεία τους στα χέρια τους και να τα χρησιμοποιούν για να διεκδικούν τα συμφέροντα τους. Η αντίσταση σε κάθε χώρο, που δέχεται επίθεση, είναι πολύ σημαντική, και μέσα από τέτοιες συγκρούσεις τα σωματεία μαζικοποιούνται και αποκτούν διεκδικητική κατεύθυνση.