Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση: ο μεγάλος ασθενής

Στα προβλήματα της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης, των προγραμμάτων «Ψυχαργώς» έχουμε αναφερθεί πολλές φορές και όπως φαίνεται οι εντάσεις και τα προβλήματα στο χώρο θα κρατήσουν καιρό.

Θα κρατήσουν όσο η πολιτεία συντηρεί αυτή τη «νόθα» ιδιωτικοποίηση της ψυχικής υγείας μέσω των Αστικών μη Κερδοσκοπικών Εταιριών(!), θα εντείνεται όσο δεν ξεκαθαρίζει το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των δεκάδων εταιριών και θα κορυφώνεται σε κάθε διεκδίκηση των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων και με την αντίστασή τους στην αυθαίρετη και αυταρχική διοίκηση των εργολάβων-εταιριών.

Τα προβλήματα των πολύμηνων καθυστερήσεων των μισθών φαίνεται πως αντιμετωπίσθηκαν μετά τις δυναμικές κινητοποιήσεις του περσινού Μάρτη, στις περισσότερες τουλάχιστον εταιρίες. Άλλο ένα σημαντικό αποτέλεσμα όλων αυτών των κινητοποιήσεων των τελευταίων ετών ήταν η «αποκατάσταση» της σχέσης εργαζομένων-εργοδοτών. Το «είμαστε εργάτες και όχι συνεργάτες», που το ΣΕΚΥΙΦ είχε κάνει σημαία των αγωνιστικών του συνθημάτων, θέτει τους εργαζομένους στην πραγματική τους θέση. Μια θέση δυσμενή και μεσαιωνική που τους θέλει να μην έχουν συλλογική σύμβαση αλλά να πληρώνονται με ΚΥΑ (κοινή υπουργική απόφαση), να μην έχουν καθηκοντολόγια και προσδιορισμό αρμοδιοτήτων, να μην έχουν κανένα λόγο και έλεγχο στην άσκηση των εργασιών τους και τελικά ως υπηρέτες δύο αφεντάδων (υπουργείου και εταιριών) να έχουν δύο αντιπάλους.

Η μάχη έχει ξεκινήσει για τα καλά. Παρά το ότι και στους χώρους δουλειάς η εργοδοτική τρομοκρατία είναι αποθαρρυντική, όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι τολμούν να τα «βάζουν» με τις εταιρίες, όχι χωρίς κόστος. Η περίπτωση της συναδέλφισσας Μ.Κ., εργαζόμενης στην εταιρία Σύνθεση της Θεσσαλονίκης είναι χαρακτηριστική και προστίθεται σε αυτές των εργαζομένων της Κλίμακας και της Ιρις. Η συναδέλφισσα συμμετείχε στις κινητοποιήσεις του Μαρτίου και διακίνησε δελτίο τύπου που καλούσε στην απεργία. Για την ενέργεια της αυτή καθαιρέθηκε από συντονίστρια του Κέντρου Ημέρας όπου εργάζεται και υπέστη μείωση μισθού. Κατήγγειλε την εταιρία Σύνθεση στο υπουργείο για αυτή την ενέργεια και ως απάντηση έλαβε μια μηνυτήρια αναφορά! Το υπουργείο (η προηγούμενη ηγεσία του) σιώπησε προκλητικά υποχρεώνοντας τη συναδέλφισσα να καταφύγει και αυτή στη δικαιοσύνη για να βρει το δίκιο της και να αποκατασταθεί η βίαιη αποπομπή της ως συντονίστρια. Το ποιοτικό χαρακτηριστικό αυτού του γεγονότος είναι ότι το επιχειρησιακό σωματείο στο, οποίο είναι μέλος, λάμπει δια της απουσίας του! Το κλαδικό ΣΕΚΥΙΦ παρέστη στη δίκη και κάλυψε την Μ.Κ. αποδεικνύοντας ότι η δίωξη της συναδέλφισσας είναι εκδικητική ως προς την συνδικαλιστική της δράση και αναμένουμε την απόφαση, η οποία προσδοκούμε να είναι θετική ως προς την εργαζόμενη.

Σε ότι αφορά το υπουργείο υγείας και τις 100 ημέρες προσαρμογής που είχε θέσει ως περίοδο χάριτος η ίδια η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πέρασαν και όπως φαίνεται θα πάει στην παράταση. Ψάχνονται, ακόμα, να βρουν ποιος θα αναλάβει τη διαχείριση της ψυχικής υγείας και δεν έχουν βρει ανάδοχο. Το ΣΕΚΥΙΦ που έχει ζητήσει συνάντηση, συνομιλεί καθημερινά και με άλλον υπεύθυνο. Για μας ήταν και είναι σαφές ότι δεν υπάρχει καμία περίοδος χάριτος. Δυστυχώς για αυτούς η μνήμη μας είναι ισχυρότερη αυτής του χρυσόψαρου, όπως θέλουν να πιστεύουν και δεν ξεχνούμε ότι το ΠΑΣΟΚ έθεσε αυτά τα σαθρά θεμέλια για την ψυχιατρική μεταρρύθμιση. Αυτό έβαλε του ιδιώτες εργολάβους-εταιριάρχες από το παράθυρο και αυτό θα τους βγάλει από την πόρτα ως κύριους ιδιοκτήτες. Λογαριάζει, όμως, χωρίς να λαμβάνει υπ΄ όψη του ότι δεν θα υποχωρήσουμε εύκολα. Ακόμα και αν με το μέρος του έχει πολλά εργοδοτικά και ξεπουλημένα επιχειρησιακά σωματεία το ΣΕΚΥΙΦ οργανώνει τις επόμενες κινήσεις του προς υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων αλλά και των επωφελούμενων και αν το υπουργείο δεν μας προσκαλέσει για να καταθέσουμε τις θέσεις μας θα το επισκεφτούμε απρόσκλητοι αναγκάζοντάς τους να μας λάβουν σοβαρά υπ΄ όψη τους στις επόμενες κινήσεις τους.