Η κρίση χτυπά την εργατική τάξη στις ΗΠΑ

Τη στιγμή που οι μεγάλες μονοπωλιακές επιχειρήσεις στις ΗΠΑ πανηγυρίζουν (πρόωρα κατά τη γνώμη μας) για το τέλος της κρίσης, η κατάσταση της εργατικής τάξης δυσκολεύει όλο και περισσότερο και κατά κοινή ομολογία θα γίνει πιο δραματική. Η ανεργία έφτασε ήδη στο 10% (η επίσημη γιατί η πραγματική είναι ακόμα μεγαλύτερη). Στο Ντιτρόιτ, την τέταρτη μεγαλύτερη πολιτεία των ΗΠΑ, η ανεργία αγγίζει σήμερα το 29%. Αποδεικνύεται ότι οι συμφωνίες συνδικάτων και εργοδοτών για μείωση ορών εργασίας με παράλληλη μείωση αποδοχών, που σαν αποτέλεσμα είχαν να μειωθεί η τιμή πώλησης της εργατικής δύναμης, δεν έσωσαν τις θέσεις εργασίας, απλά δυσκόλεψαν σημαντικά τη θέση της εργατικής τάξης. Παρά τις προσδοκίες για ανάκαμψη, όλες οι εκτιμήσεις συγκλίνουν ότι η ανεργία θα συνεχίσει να αυξάνεται.

Απόρροια αυτής της κατάστασης είναι η δημιουργία ενός τεράστιου εφεδρικού στρατού εργατών που είναι εξαθλιωμένοι, άστεγοι σε πολλές περιπτώσεις, τρέφονται με κρατικά κουπόνια (περίπου 10 εκ Αμερικάνοι τα χρησιμοποιούν για την αγορά τροφίμων) και είναι έτοιμοι να πουλήσουν την εργατική τους δύναμη όσο – όσο. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: τον περασμένο μήνα 10.000 άνεργοι συνωστίσθηκαν έξω από το εργοστάσιο της Τζένεραλ Ελέκτρικ στο Κεντάκι για να διεκδικήσουν 90 θέσεις εργασίας με μισθό 13 δολάρια την ώρα. Η ίδια εργασία, στο ίδιο εργοστάσιο, ως την άνοιξη του 2009, αμειβόταν με 19 δολάρια την ώρα.

Το ποσοστό των Αμερικάνων που ζουν κάτω απ' το όριο της φτώχειας, που ήταν ήδη στο 13,2% πριν την κρίση, έχει αυξηθεί. Αναλυτές προβλέπουν ότι το 25% των παιδιών στις ΗΠΑ θα ζει κάτω απ' το όριο της φτώχειας μέχρι τέλους του 2009. Στη Νέα Υόρκη, οι άστεγοι υπολογίζονται σε 40.000. Την τελευταία οχταετία μάλιστα, οι άστεγοι αυξάνονται με ρυθμό 45% ετησίως. Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι ο μέσος όρος ηλικίας αυτών των αστέγων είναι 9 έτη.

Οι ελπίδες μεγάλου τμήματος των Αμερικανών για αλλαγή της κατάστασης με τον Ομπάμα, αποδείχτηκαν πολύ νωρίς φρούδες. Η αμερικάνικη πολιτική έχει μια ταξική συνέπεια και συνέχεια παρά την κυβερνητική αλλαγή. Το ζήτημα για την εργατική τάξη των ΗΠΑ – και όχι μόνο φυσικά – είναι η ανασύνταξη του κινήματος της σε ιδεολογικό, πολιτικό και οργανωτικό επίπεδο και το πέρασμα στην αντεπίθεση. Διαφορετικά η σήψη και η βαρβαρότητα θα κάνει όλο και πιο έντονη την παρουσία της.