Σε κρίσιμη φάση ο αγώνας των εργαζόμενων στο Μετρό
Σε κρίσιμη φάση ο αγώνας των εργαζόμενων στο Μετρό
Πολύ γρήγορα, μετά από μόλις δυο μέρες απεργιακών κινητοποιήσεων, η κυβέρνηση και η διοίκηση της ΑΜΕΛ έσυρε τους εργαζόμενους στο μετρό στα δικαστήρια ζητώντας να κριθεί η απεργία τους παράνομη και καταχρηστική, πράγμα που φυσικά πέτυχε με μια δικαστική απόφαση εξπρές. Έτσι γίνεται συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις.
Οι εργαζόμενοι στο Μετρό μετά από απόφαση των τριών σωματείων τους, βρίσκονται από την Τετάρτη 16/6 σε απεργιακές κινητοποιήσεις ζητώντας να μην απολυθούν οι 286 συμβασιούχοι αλλά και να μην εφαρμοστούν στο μετρό οι περικοπές, που αποφασίστηκαν για το δημόσιο τομέα.
Η κυβέρνηση προχώρησε στις απολύσεις, που επιμένει να αποκαλεί μη ανανέωση συμβάσεων", μετά από το πόρισμα του ελεγκτή δημόσιας διοίκησης κ Ρακιτζή, που χαρακτηρίζει τις συμβάσεις παράνομες.
Οι 286 συμβασιούχοι απολύονται, με την ολοκλήρωση της διαδικασίας της εκπαίδευσης τους, η οποία κόστισε στην επιχείρηση περίπου 8 χιλιάδες ευρώ για τον καθένα. Σύμφωνα με τα σωματεία των εργαζομένων είναι απαραίτητοι για την ομαλή λειτουργία του μετρό. Υπάρχουν ελλείψεις προσωπικού, οι οποίες θα γίνουν πιο έντονες με την λειτουργία των νέων τερματικών σταθμών. Τα σωματεία καταγγέλλουν ότι υπάρχει σχέδιο από την εταιρία για συνέχιση των απολύσεων
Το μετρό δεν είναι ΔΕΚΟ και οι προσλήψεις δεν γίνονται μέσω του ΑΣΕΠ αλλά λειτουργεί ως μια κανονική ιδιωτική εταιρία. Η κυβέρνηση εμφανίζεται ως τιμητής της αξιοκρατίας και της διαφάνειας και προχωρεί στην απόλυση των εργαζομένων, γιατί προσλήφθηκαν προεκλογικά Έτσι επιδιώκει να εντατικοποιήσει τη δουλειά των υπολοίπων, να μειώσει το εργατικό κόστος διώχνοντας τους εργαζόμενους των 1000 ευρώ για να προσλάβει αργότερα άλλους των 500 αλλά και να αποκτήσει το έδαφος για μελλοντικές δικές της ρουσφετολογικές προσλήψεις. Η υποκρισία δεν έχει όριο. Επίσης χρησιμοποιεί σαν επιχείρημα τη δημιουργία του ελλείμματος των 22 εκατομμυρίων στην ΑΜΕΛ την στιγμή που οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν συμβάσεις με εργολάβους και προμηθευτές εξόφθαλμα ζημιογόνες για την εταιρία, που η ΑΜΕΛ πληρώνει ενοίκια πολλών εκατομμυρίων ετησίως για γραφεία σε ιδιώτες ενώ υπάρχουν ιδιόκτητοι χώροι, που ανοίχτηκαν νέα τμήματα για να προαχθούν ή τοποθετηθούν υψηλόμισθοι καρεκλοκένταυροι,οι οποίοι ουδέποτε κατέβηκαν στις αποβάθρες του μετρό. Τέλος τα σωματεία καταγγέλλουν ότι ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε η ενοποίηση με τον ΗΣΑΠ έτσι ώστε να μειωθεί το διοικητικό κόστος. Τελικά το να μην αποκτήσουν οι εργαζόμενοι στην ΑΜΕΛ το ίδιο εργασιακό καθεστώς με αυτούς του ΗΣΑΠ μάλλον ενδιαφέρει περισσότερο. Ο αγώνας τώρα μετά την απόφαση του δικαστηρίου είναι σε μια κρίσιμη φάση. Υπάρχουν ήδη καταγγελίες ότι η διοίκηση της εταιρίας παίρνει τηλέφωνα στα σπίτια των εργαζομένων και τους απειλεί ότι αν απεργήσουν θα απολυθούν.
Όπως οι ναυτεργάτες κουρέλιασαν την απόφαση του δικαστηρίου έτσι πρέπει να κάνουν και οι εργαζόμενοι στο μετρό. Η αναζωογόνηση της αγωνιστικής διάθεσης των εργαζομένων μέσα από διαδικασίες γενικών συνελεύσεων καθώς και η αλληλεγγύη από τα άλλα τμήματα του εργατικού κινήματος θα είναι καθοριστική.