Δραματική αύξηση της ανεργίας των μηχανικών το 2009

Δραματική αύξηση της ανεργίας των μηχανικών το 2009


Παρουσιάστηκε, πριν τις εκλογές, έρευνα για λογαριασμό του ΤΕΕ, που ανέδειξε ότι η ανεργία των μηχανικών φέτος είναι διπλάσια από το 2006 και τετραπλάσια από το 2003.


Πέρα από την προφανή πολιτική σκοπιμότητα της προεκλογικής δημοσίευσης της έρευνας, δεδομένης της αντιπαράθεσης της προηγούμενης κυβέρνησης με το ΤΕΕ σχετικά με τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων των Κολεγίων και την αδειοδότηση των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών, τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά της κατάστασης στον κλάδο.


Συνολικά, οι μη απασχολούμενοι αυτή την περίοδο διπλωματούχοι μηχανικοί φτάνουν στο 13% (7% άνεργοι και 6% προσωρινά άνεργοι), με το αντίστοιχο ποσοστό να φτάνει το 5% το 1997, μόλις το 3% το 2003 και 8% το 2006. Το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας καταγράφεται μεταξύ των νέων διπλωματούχων μηχανικών, με 23% για όσους απέκτησαν άδεια άσκησης επαγγέλματος τα τελευταία 3 χρόνια, ενώ το 2006 το ποσοστό αυτό ήταν μόλις 14%.


Είναι φανερό λοιπών ότι η κρίση, που έχει πλήξει όλους τους κλάδους της οικονομίας και ιδιαίτερα την οικοδομή, δεν έχει αφήσει ανέπαφους τους μηχανικούς. Οι εταιρίες δεν προχωρούν σε νέες προσλήψεις και το ανησυχητικό είναι ότι επειδή η κρίση στην οικοδομή δείχνει να αντέχει στο χρόνο έχει αυξηθεί το ποσοστό των μακροχρόνια ανέργων. Στο σύνολο όσων δεν απασχολούνται, ένας στους τρεις (31%) βρίσκεται εκτός αγοράς για διάστημα μεγαλύτερο από 12 μήνες.


Ενδιαφέρον παρουσιάζουν επίσης τα στοιχεία για όσους απασχολούνται επειδή φανερώνουν εκτός των άλλων την κατάσταση των εργασιακών σχέσεων στον κλάδο.


Ένας στους τέσσερις νέους διπλωματούχους μηχανικούς (με άδεια μετά το 2006) δηλώνει ότι αν και έχει εξαρτημένη σχέση εργασίας, πληρώνεται με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών. Απ’ αυτούς, το 64% (από 55% το 2006) δηλώνει ότι η επιλογή για αμοιβή με ΔΠΥ δεν ήταν του μηχανικού, αλλά έγινε καθ’ υπόδειξη του εργοδότη.  Δυο στους τρεις (65%) δηλώνουν ότι δεν είναι ενήμεροι για τις νομικές, εργασιακές και ασφαλιστικές διαφορές μεταξύ του καθεστώτος ΔΠΥ και της απασχόλησης με βάση τη συλλογική σύμβαση. Για έναν στους τέσσερις η απασχόληση με ΔΠΥ δεν προβλέπει ετήσια άδεια (27%), και για πάνω από έναν στους δυο δεν προβλέπεται επίδομα άδειας και εορτών (55-54% αντίστοιχα), ενώ για τρεις στους τέσσερις (76%) δεν προβλέπεται αμοιβή υπερωριακής απασχόλησης ! Δυο στους τρεις διπλωματούχους μηχανικούς (64%) καταβάλλουν οι ίδιοι τις υποχρεωτικές εισφορές στο ΤΣΜΕΔΕ. Δυο στους δέκα (19%) εργαζόμενους διπλωματούχους μηχανικούς, για να αντεπεξέλθουν στις οικονομικές υποχρεώσεις τους έχουν και δεύτερη εργασία (έναντι 17% το 2006, 15% το 2003 και 23% το 1997). Το 51% των εργαζόμενων μηχανικών απασχολείται στην κύρια εργασία έως 8 ώρες, το 34% 9-10 ώρες και το 14% εργάζεται περισσότερες από 10 ώρες.


Προκύπτει ότι συγκρότηση και η μαζικοποίηση του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών δεν έγινε εν κενό, ήρθε να καλύψει μια πραγματική ανάγκη, που ήταν η συνδικαλιστική κάλυψη της μεγάλης μάζας κυρίως των νέων τεχνικών που αμείβονται με ΔΠΥ και μέχρι τότε ήταν συνδικαλιστικά ακάλυπτοι. Η συγκρότηση του Σωματείου έχει από μονή της μεγάλη αξία, πέρα από αυτό πολύ μεγάλη σημασία έχει το γεγονός ότι υπόγραψε σύμβαση, που είναι μάλιστα υποχρεωτική και καλύπτει και τους εργαζομένους που έχουν εξαρτημένη σχέση εργασίας και αμείβονται με ΔΠΥ. Το καθήκον που προκύπτει για το ΣΜΤ να γίνει γνωστή η σύμβαση στο κλάδο και από εκεί και να διεκδικηθεί με τη στήριξη του από τους εργαζομένους σε κάθε χώρο δουλειάς.