Εξελίξεις στη διαδικασία αναγνώρισης των ΚΕΣ
Εξελίξεις στη διαδικασία αναγνώρισης των ΚΕΣ
Η τελευταία πράξη της κυβέρνησης της Ν.Δ. έμελλε να είναι συνδεδεμένη με την αναδιάρθρωση στο χώρο της εκπαίδευσης και την αναγνώριση των κολεγίων. Συγκεκριμένα, το Υπουργείο Παιδείας εξοφλώντας «προεκλογικό γραμμάτιο» στους ιδιοκτήτες των κολεγίων χορήγησε άδειες λειτουργίας σε 33 κολέγια μόλις 24 ώρες πριν τη λήξη της προεκλογικής περιόδου.
Πρόκειται για υπουργικό πραξικόπημα καθώς παρακάμπτεται όχι μόνο ο σκόπελος του άρθρου 16- που απαγορεύει ρητά την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων-, αλλά και η τυπική προϋπόθεση αδειοδότησης που ο ίδιος ο Υπουργός έθεσε και αφορά την πλημμελή σύνθεση της Επιτροπής Αξιολόγησης. Η αδιαφάνεια της όλης διαδικασίας σκεπάστηκε με «πέπλο νομιμότητας», αφού στην υπουργική απόφαση περιλήφθηκε επιφύλαξη ανάκλησης των αδειών λειτουργίας από τον επόμενο Υπουργό Παιδείας.
Διπλή ήταν η αντίδραση της πανεπιστημιακής κοινότητας καθώς οι εκπρόσωποι της ΠΟΣΔΕΠ και ΟΣΕΠ (συνδικαλιστικό όργανο των καθηγητών των ΤΕΙ) κατέθεσαν αίτηση ακυρώσεως κατά της υπουργικής απόφασης με αίτημα την ανάκληση των αδειών λειτουργίας των κολεγίων, ενώ ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά κατά παντός υπευθύνου στον Άρειο Πάγο ζητώντας να ελεγχθούν ποινικά τα κολέγια που διαφημίζονται ως πανεπιστήμια και υπόσχονται άμεση αναγνώριση των πτυχίων τους.
Η αλλαγή της κυβέρνησης δεν φαίνεται να αλλάζει κάτι στον ορίζοντα της εφαρμογής της κοινοτικής οδηγίας για τα ΚΕΣ. Η νέα υπουργός, αφού πάγωσε τις 33 άδειες λειτουργίες, έσπευσε να δώσει τα διαπιστευτήρια της στους «εμπόρους της παιδείας» δηλώνοντας πως θα επανεξετασθούν τα ποιοτικά κριτήρια και οι προϋποθέσεις λειτουργίας για την αναγνώριση οποιασδήποτε μορφής ιδιωτικής μεταλυκειακής εκπαίδευσης.
Η μόνη διαφορά της νέας κυβέρνησης σε σχέση με την προηγούμενη είναι η ικανότητα της να ντύνει την εκπαιδευτική πολιτική που προτίθεται να εφαρμόσει με ωραία λόγια που συγκαλύπτουν τον ταξικό χαρακτήρα της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης και εξωραΐζουν την αντιδραστική κατεύθυνση της αξιολόγησης και της ανταγωνιστικότητας της παιδείας, η οποία αποτελεί άλλωστε τον ιδεολογικό πυρήνα του εκπαιδευτικού προγράμματος του ΠΑΣΟΚ.
Τι κρύβεται όμως πίσω από αυτές τις λέξεις που αποστολή έχουν να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη γύρω από την κατεύθυνση της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης? Για την αστική τάξη, ανταγωνιστική και αποδοτική εκπαίδευση είναι αυτή που θα καταφέρει να διαπαιδαγωγήσει και να μορφώσει την καινούργια εργατική βάρδια κατά τέτοιο τρόπο ώστε να είναι φθηνή και ευέλικτη, πειθήνια στη βούληση του εργοδότη. Μόνον έτσι εξασφαλίζεται άλλωστε και ο όρος αναπαραγωγής του καπιταλισμού που δεν είναι άλλος από την κερδοφορία του κεφαλαίου μέσα από την άντληση της υπεραξίας και της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης.
Δεν χωράει αμφιβολία πως για τα πολιτικά επιτελεία της άρχουσας τάξης είναι μονόδρομος ο εναγκαλισμός της εκπαίδευσης με τα καπιταλιστικά μονοπώλια και η σύνδεσή της με την αγορά εργασίας. Κάτι τέτοιο μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την απελευθέρωση της αγοράς στο χώρο της δημόσιας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ο δωρεάν χαρακτήρας της οποίας είναι και ο διαχρονικός βραχνάς της ελληνικής αστικής τάξης αλλά και του ευρωενωσιακού κεφαλαίου. Η επίθεση αυτή εξειδικεύεται μέσα από την αναγνώριση των ΚΕΣ που λειτουργεί κατ’ αυτό τον τρόπο σαν μοχλός πίεσης της ιδιωτικοποίησης των δημοσίων πανεπιστημίων. Κάπως έτσι η παιδεία από κοινωνικό αγαθό μετατρέπεται σε εμπορεύσιμο και εξαργυρώσιμο προϊόν προλειαίνοντας το έδαφος για την ελαστικοποίηση και απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων.
Είναι γεγονός πως πολλά από τα κέντρα ελευθέρων σπουδών καλύπτουν ένα κενό που υπάρχει στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και συνδέεται με την παροχή επαγγελματικής εκπαίδευσης. Στο σημείο αυτό έρχονται διάφορα ιδιωτικά κέντρα μεταλυκειακής επαγγελματικής εκπαίδευσης να υποκαταστήσουν το ρόλο της δημόσιας εκπαίδευσης εξαγοράζοντας αδρά τις υπηρεσίες τους.
Σε κάθε περίπτωση είναι αναγκαία η συγκρότηση κοινωνικού μετώπου που να θέτει ως άμεσο στόχο πάλης όχι μόνο το μπλοκάρισμα της εφαρμογής της κοινοτικής οδηγίας και την κατάργηση των ΚΕΣ, αλλά και τη δημιουργία ενός δημοσίου φορέα μεταλυκειακής επαγγελματικής εκπαίδευσης που να συνδέεται άμεσα με την παραγωγική διαδικασία.