Επίθεση της εργοδοσίας στο χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Συμπαραστάτης η ηγεσία της ομοσπονδίας

Μεσούσης της κρίσης, η προσπάθεια συμπίεσης του εισοδήματος των εργαζόμενων από τους εργοδότες έχει ενταθεί. Τις περισσότερες φορές η εργοδοσία βρίσκει συμπαραστάτες (εκτός από το κράτος) συνδικαλιστικές ηγεσίες που δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από το να διαχειρίζονται την ήττα. Στον ίδιο δρόμο πορεύεται η ηγεσία της ομοσπονδίας των ιδιωτικών εκπαιδευτικών (ΟΙΕΛΕ, καλύπτει ιδιωτικά σχολεία, φροντιστήρια μέσης εκπαίδευσης και ξένων γλωσσών). Τα τελευταία χρόνια οι εργοδοτικές ενώσεις του χώρου επιχειρούν να απαλλαγούν από τις «ενοχλητικές» συλλογικές συμβάσεις.

Σ' αυτή τη λογική, εντάσσονταν οι αγωγές εναντίον του ΣΕΦΚ (σύλλογος εργαζομένων καθηγητών στα φροντιστήρια μέσης εκπαίδευσης) αλλά και η ίδρυση ενός καθαρά εργοδοτικού σωματείου στο χώρο των ξένων γλωσσών της Αττικής (με εκλογές σε ξενοδοχείο όπου ψήφιζε μόνο όποιος ήταν εγγεγραμμένος σε λίστες, με μπράβους-σεκιουριτάδες, δικαστικό που δεν παρενέβη). Το συγκεκριμένο σωματείο, αφού (δήθεν) υπερέβη σε συμμετοχή τα άλλα σωματεία, υπέγραψε σύμβαση με αισθητά μικρότερες αποδοχές από των προηγούμενων χρόνων, καταφέρνοντας ταυτόχρονα να κριθεί και ως υποχρεωτική από το υπ. Απασχόλησης.

Η πλειοψηφία της ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ στην ομοσπονδία, ως απάντηση προχώρησε στην υπογραφή νέας (πανελλαδικής αυτή τη φορά) σύμβασης για τα φροντιστήρια ξένων γλωσσών με 0% αύξηση και αόριστη διάρκεια (!) και ταυτόχρονα διέγραψε από την ομοσπονδία το προϋπάρχον (από το εργοδοτικό) σωματείο «Βύρωνας» (πλειοψηφεί το ΠΑΜΕ).Κι όλα αυτά, χωρίς ενημέρωση των πρωτοβάθμιων σωματείων, χωρίς ενημέρωση των παρατάξεων των Παρεμβάσεων και του ΠΑΜΕ στο Δ.Σ. της ΟΙΕΛΕ- όλοι ενημερώθηκαν μετά την υπογραφή της σύμβασης (και καταγγέλθηκαν γιατί δε συμμετείχαν στις διαπραγματεύσεις!). Την ίδια στιγμή ανακοινώνει πως η συμφωνία δεν ήταν αποτέλεσμα συνεννόησης ανάμεσα στην ομοσπονδία και στους εργοδότες, αλλά πρόταση του ΟΜΕΔ, πράγμα που διαψεύδεται από ανακοίνωση του ίδιου του ΟΜΕΔ (που όταν υπάρχει αδιέξοδο, δίνει αυξήσεις ίσες με τη συλλογική σύμβαση της ΓΣΕΕ). Πιστή στην πιο ακραία εκδοχή της κυβερνητικής πολιτικής, λοιπόν, η ηγεσία της Ομοσπονδίας, αρνούμενη να πάρει έστω και τις αυξήσεις της ΓΣΕΕ υπογράφει μηδενικές αυξήσεις! Στη συνέχεια, η ΠΑΣΚΕ της ΟΙΕΛΕ προχώρησε στην ίδρυση νέου σωματείου στο χώρο των ξένων γλωσσών -τρίτο μετά τον Βύρωνα και το εργοδοτικό!

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η στάση του ΠΑΜΕ και μια σειρά αστοχίες και λάθη στις κινήσεις του -μεταξύ αυτών η άρνησή του να συνεργαστεί με δυνάμεις και σωματεία που δεν εντάσσονται στο ΠΑΜΕ - λειτούργησε ανασχετικά στην αντιμετώπιση της κατάστασης. Στη συνέχεια, η ηγεσία της ΟΙΕΛΕ, αφού επιδόθηκε σε πόλεμο ανακοινώσεων -με αμέτρητα ψεύδη- εναντίον των Παρεμβάσεων, του ΠΑΜΕ, του ΣΕΦΚ και του Βύρωνα, ενεργοποίησε μήνυση κατά του προέδρου του ΣΙΕΛ Πάτρας (σωματείο στην ιδιωτική εκπαίδευση Πάτρας) για τα επεισόδια που δημιουργήθηκαν στο συνέδριο της ΟΙΕΛΕ όταν απαγόρευσαν την είσοδο στο σωματείο τους (και σε αυτό του Βύρωνα).

Η λογική λοιπόν της ηγεσίας της ΟΙΕΛΕ είναι «συμφωνία με τους εργοδότες, μηδενικές αυξήσεις για τους εργαζόμενους, ποινικές διώξεις σε συναδέλφους συνδικαλιστές που διαφωνούν μαζί μας». Την ίδια ώρα φροντίζει να δηλώνει συμμετοχή στον ψευδεπίγραφο διάλογο του υπουργείου και του Μπαμπινιώτη (προέδρου της «Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας», ιδιοκτήτριας του Αρσάκειου, όπου προπηλακίζονται συνδικαλιστές της ΟΙΕΛΕ όταν επιχειρούν να ενημερώσουν τους συναδέλφους). Ο κατήφορος της ηγεσίας της ΟΙΕΛΕ δεν έχει τέλος. Ο μόνος δρόμος είναι η ενότητα των εργαζομένων στη βάση των προβλημάτων τους, η συνεργασία των πρωτοβάθμιων σωματείων και η ανάπτυξη μαζικού κινήματος.

Χριστόφορος Βλάχος