Σχόλια για τη διεθνή επικαιρότητα (φ.28)
Για τα 60 χρόνια από την ίδρυση του ΝΑΤΟ
60 χρόνια συμπληρωθήκανε φέτος από την ίδρυση του ΝΑΤΟ, του πολιτικό-στρατιωτικού οργανισμού επιβολής των καπιταλιστικών συμφερόντων μέσω ιμπεριαλιστικών, πολεμικών ή άλλων επεμβάσεων. Η σύνοδος για αυτήν την «επέτειο» που διεξήχθη στα γαλλο-γερμανικά σύνορα (Στρασβούργο) στις 4 Απριλίου, προσπάθησε ανεπιτυχώς να αναπροσαρμόσει το «προφίλ» του ΝΑΤΟ ως παγκόσμιου χωροφύλακα και πολεμικής μηχανής. Οι σημαντικότερες αποφάσεις αφορούσαν την είσοδο σε αυτό της Αλβανίας και της Κροατίας, την επιστροφή της Γαλλίας στον στρατιωτικό του σκέλος και την εκλογή του νέου γενικού γραμματέα Α. Ράσμουσεν (πρώην δεξιός πρωθυπουργός της Δανίας), παρά τις πρόσκαιρες αντιρρήσεις της Τουρκίας. Συζητήθηκαν επίσης η στρατηγική στο πολεμικό τέλμα του Αφγανιστάν, οι σχέσεις με την Ρωσία και το ζήτημα των πυρηνικών (με τα πυρηνικά του Ιράν και της Β. Κορέας να διατηρούν την ένταση με τις ΗΠΑ). Η σύνοδος βρισκότανε υπό την «κλοιό» χιλιάδων διαδηλωτών, όπως και κάθε ανάλογη σύνοδος, με περίπου 25.000 αστυνομικούς να έχουν αναπτυχθεί στην περιοχή. Η αστυνομία παρέδωσε μαθήματα νατοϊκής «δημοκρατίας», με προληπτικές συλλήψεις, απαγορεύσεις πορειών και αθρόα χρήση χημικών, με την πόλη να είναι απροσπέλαστη. Τα αιτήματα για διάλυση του ΝΑΤΟ και της εξόδου της Ελλάδας από αυτό, ακουστήκαν στις αντι-νατοϊκές πορείες που έγιναν και στην Αθήνα στις 4/4.
Σε κινητοποιήσεις βρέθηκαν τα πανεπιστήμια της Γαλλίας με βασικότερη αιτία τον νόμο του 2007 «για την ελευθερία και τις ευθύνες των πανεπιστημίων» (LRU).Οι κύριες νεοφιλελεύθερες ρυθμίσεις αφορούν τον ακόμη σαφέστερο προσανατολισμό της έρευνας στις ανάγκες της αγοράς και την εξάρτησή της από ιδιωτικούς φορείς και πόρους καθώς κόβονται κρατικά κονδύλια, περικόπτονται θέσεις εργασίας και «παραγκωνίζονται» όσοι δεν προσελκύουν ιδιωτικά κεφάλαια με την ερευνητική τους δραστηριότητα. Οι πρυτάνεις μετατρέπονται σε μάνατζερ με υπερεξουσίες, δυνάμενοι να επιβάλλουν υπέρογκα δίδακτρα και να παραχωρήσουν σε ιδιώτες διάφορες διοικητικές και τεχνικές εργασίες μέσα στο πανεπιστήμιο, απολύοντας προσωπικό. Απολύσεις διδασκόντων απειλούνται και στα σχολεία, ξεσηκώνοντας και τους μαθητές. Δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που η γαλλική αστυνομία επενέβη εντός των πανεπιστημίων για την καταστολή των διαμαρτυριών. Και σε άλλες χώρες πάντως (π.χ. Ισπανία, Ιταλία) το εκπαιδευτικό και φοιτητικό κίνημα βρίσκεται στους δρόμους ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης και την εφαρμογή των ρυθμίσεων της «Μπολώνια».
Αυτοί που αλλαξοπίστησαν, στη Μέκκα του καπιταλισμού
Στην κορυφή της ιστοσελίδας της Rasmussen Reports (http://www.rasmussenreports.com), μιας από τις μεγαλύτερες εταιρίες δημοσκοπήσεων στις ΗΠΑ βρίσκεται δημοσιευμένο εδώ και εβδομάδες, το απρόσμενο αποτέλεσμα της τελευταίας δημοσκόπησης της εταιρίας: "Μόνο το 53% των Αμερικανών λέει ότι ο καπιταλισμός είναι καλύτερος από τον σοσιαλισμό". Σύμφωνα με την έρευνα, το 20% των ενήλικων Αμερικάνων πιστεύει ότι ο σοσιαλισμός είναι καλύτερο σύστημα, ενώ το 17% δεν είναι σίγουρο. Αυτό που έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι από τον πληθυσμό που έλαβε μέρος στην έρευνα, οι επενδυτές σε διάφορες εταιρίες υποστήριξαν τον καπιταλισμό σε ποσοστό 83%, επιβεβαιώνοντας ότι οι αστοί έχουν σε μεγαλύτερο βαθμό ταξική συνείδηση, σε σχέση με την εργατική τάξη.
Από μόνη της, η διεξαγωγή αυτής της έρευνας, δείχνει το άγχος των καπιταλιστών για την αμφισβήτηση του συστήματος από τους λαούς. Η προηγούμενη έρευνα της Rasmussen Reports έδειχνε ότι το 70% των Αμερικανών υποστηρίζει την ελεύθερη αγορά. Αμφίβολο είναι βέβαια, αν οι ερωτηθέντες γνώριζαν τι είναι η "ελεύθερη αγορά" ενώ στην εν λόγω έρευνα οι όροι σοσιαλισμός και καπιταλισμός, δεν ορίζονταν πουθενά.
Αυτό που τελικά έχει σημασία, είναι ότι στη Μέκκα του νεοφιλελευθερισμου, μετά από δεκαετίες αντικομμουνιστικής προπαγάνδας, οι καπιταλιστές δεν έχουν καταφέρει να εξαλείψουν την ελπίδα για ένα σοσιαλιστικό μέλλον.