Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας. Η επόμενη μέρα

Στις 7/11/08 τελείωσαν, τελικά, οι εκλογές του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας, οι οποίες άρχισαν στις 6/10.

Στις εκλογές ψήφισαν 8.400 οικοδόμοι από 11.500 στις προηγούμενες και τα έγκυρα ψηφοδέλτια ήταν 8.353, από 11.100 περίπου στις προηγούμενες. Στην καταμέτρηση βρέθηκαν 130 ψηφοδέλτια της Πρωτοβουλίας Οικοδόμων, από 217 στις προηγούμενες εκλογές και 30 της Ενωτικής Δράσης (ΣΥΝ) από 90 στις προηγούμενες. Τα υπόλοιπα ήταν φυσικά της πλειοψηφίας, δηλαδή του ΠΑΜΕ.

Από τους ψηφίσαντες, οι 7.400 ψήφισαν στα 23 παραρτήματα του Συνδικάτου και οι 1.000 στις περιφερόμενες κάλπες.

Οι εκλογικές διαδικασίες ήταν εντελώς χαλαρές, σε σχέση με τις υποχρεώσεις του μέλους, δηλαδή ενώ χρειάζεται η επίδειξη της ταυτότητας και του βιβλιαρίου υγείας καθώς και η οικονομική τακτοποίηση, σ’ αυτές τις εκλογές το βιβλιάριο υγείας δεν ήταν απαραίτητο. Οι ψηφίσαντες δε στις περιφερόμενες κάλπες ψήφισαν χωρίς να έχουν μαζί τους κανένα έγγραφο (ταυτότητα, διαβατήριο, βιβλιάριο υγείας), χωρίς να είναι απαραίτητα μέλη του Συνδικάτου, χωρίς καμία οικονομική τακτοποίηση.

Σε πολλά παραρτήματα οι ψηφοφόροι που φαίνονται ότι δεν προέρχονταν απ’ την πλειοψηφία, περνούσαν ιερή εξέταση και «νουθετούνταν» απ’ τους συνδικαλιστές της πλειοψηφίας γιατί έπρεπε να ψηφίσουν αυτούς και όχι άλλους. Όσο αφορά τα ίδια τα αποτελέσματα υπάρχουν σοβαρές υπόνοιες ως προς την γνησιότητά τους. Σε διάφορα παραρτήματα δεν επετράπη η είσοδος μελών της Πρωτοβουλίας Οικοδόμων για να παραβρεθούν στην καταμέτρηση, όπως δικαιούνται. Τι είχαν άραγε να κρύψουν οι εκπρόσωποι της πλειοψηφίας; Τέτοια κρούσματα είχαμε στο Περιστέρι και στην Καλλιθέα.

Οι ψήφοι σε διάφορα παραρτήματα δεν ανταποκρίνονταν στον αριθμό που, στοιχειωδώς, περιμέναμε από ανθρώπους δικούς μας. Αυτό συνέβη π.χ. στο παράρτημα του Κέντρου όπου πήγαν να ψηφίσουν πάνω από 35 οικοδόμοι της Πρωτοβουλίας, αλλά στην καταμέτρηση βρέθηκαν 18 ψηφοδέλτια για την Κεντρική Διοίκηση και 27 για το παράρτημα.

Ακόμα κι αυτή η διαφορά δεν δικαιολογείται διότι δεν υπήρχαν άλλες δυνάμεις οι οποίες θα μπορούσαν για παράδειγμα να ενδιαφέρονται για την Κεντρική Διοίκηση και τους αντιπροσώπους και να ψηφίσουν την Πρωτοβουλία Οικοδόμων για το Τοπικό Παράρτημα, μη έχοντας οι ίδιοι ψηφοδέλτιο. Στο παράρτημα του Κέντρου η Ενωτική Δράση είχε 0 ψήφους, ενώ η ΠΑΣΚΕ δεν είχε καν ψηφοδέλτιο. Πώς θα εξηγήσουμε αυτήν έστω, τη διαφορά; Εδώ μιλάμε για συγκεκριμένους ανθρώπους με ονοματεπώνυμα.

Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον διεξήχθησαν οι εκλογές στο Συνδικάτο Αθήνας. Η πλειοψηφία της Διοίκησης, δηλαδή το ΠΑΜΕ, έχει ακέραια την ευθύνη για τον παραπέρα εκφυλισμό των διαδικασιών του Εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος του κλάδου. Μετέρχονται πρακτικές που καταγγέλλουν όταν συμβαίνουν από άλλες δυνάμεις, κινούνται όμως στα ίδια πρότυπα εκεί που είναι πλειοψηφία.

Η πλειοψηφία της διοίκησης δεν μπορεί να εγγυηθεί ούτε το ελάχιστο, το οποίο, σε ένα βαθμό – στο βαθμό που δεν κινδυνεύει - εγγυάται η αστική δημοκρατία. Την εγκυρότητα των διαδικασιών, ότι πέσει μέσα στην κάλπη να βγει κιόλας στην καταμέτρηση, την παρουσία αντιπροσώπων των παρατάξεων σε όλη τη διάρκεια της εκλογικής διαδικασίας την ταυτοπροσωπία του εκλογέα.

Εφόσον η πλειοψηφία δεν μπορεί ούτε αυτό να εγγυηθεί, είναι πλήρως αφερέγγυα, προσβάλει δε και την εργατική δημοκρατία στο όνομα της οποίας ενεργεί.

Όλα αυτά γίνονται για πρόσκαιρα παραταξιακά οφέλη στη διαδικασία παραγωγής αντιπροσώπων. Ο δρόμος αυτός είναι πολύ ολισθηρός και στο τέλος θα ευνοήσει τις δυνάμεις του αστισμού. Ο μεγάλος χαμένος είναι και θα είναι ακόμα περισσότερο, το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα.

Η Πρωτοβουλία Οικοδόμων κατέβηκε στις εκλογές με καλύτερους όρους και προϋποθέσεις από τις προηγούμενες εκλογές. Είχε επαφή με περισσότερους οικοδόμους, είχε να επιδείξει πρακτική δράση και αποτελέσματα.

Στις γραμμές της συμμετέχουν οι ίδιες δυνάμεις με την προηγούμενη φορά. Δυνάμεις που θεωρητικά θα έπρεπε να συμμετέχουν με άλλο ψηφοδέλτιο, δυνάμεις που, σε πολιτικό επίπεδο, είναι ενταγμένες στο ΣΥΡΙΖΑ, δεν έφυγαν να κάνουν το ίδιο και στους οικοδόμους, παρέμειναν στις γραμμές της Πρωτοβουλίας Οικοδόμων. Η Πρωτοβουλία πήρε καινούργιους ψήφους και συσπείρωσε καινούργια μέλη.

Είναι όμως αλήθεια ότι παράλληλα έχασε ψηφοφόρους που είχε στις προηγούμενες εκλογές. Αυτό έγινε στο Περιστέρι, στο Μπραχάμι, στην Κυψέλη, στο Καματερό. Ανεβήκαμε στο Κέντρο, στη Γλυφάδα, στα Πετράλωνα. Η πτώση της Πρωτοβουλίας ήταν σχεδόν αντίστοιχη της συνολικής πτώσης των ψηφισάντων της τάξης του 27%.

Ανάλογη ήταν η πτώση του ΠΑΜΕ και πολύ μεγαλύτερη η πτώση της Ενωτικής Δράσης που κράτησε το 1/3 των ψηφοφόρων της σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές. Η έδρα που είχαμε ως Πρωτοβουλία στο Δ.Σ. και που είχε προέλθει απ’ την τρίτη κατανομή, πέρασε στην πλειοψηφία. Η Πρωτοβουλία Οικοδόμων θα εξετάσει αυτή την εξέλιξη και σίγουρα θα κινηθεί ανάλογα, πάντα μέσα στο πλαίσιο των αρχών που έχουν διακηρυχθεί.

Η συνολική αποτίμηση της κατάστασης που διαμορφώνεται μετά τις εκλογές στο Συνδικάτο Αθήνας, είναι άσχημη. Στην εκλογική διαδικασία πήρε μέρος το 8,4% του κλάδου στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας, το 12% των μελών του Συνδικάτου (70.000 μέλη), ενώ στις συνελεύσεις που προηγήθηκαν συμμετείχε το 0,9% των μελών.

Η έλλειψη ανοιχτών μετώπων πάλης, η έλλειψη πάλης γενικότερα για τα οξυμένα προβλήματα των οικοδόμων, για το μεροκάματο, το ωράριο εργασίας, τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας κλπ., ο διαχωρισμός από το υπόλοιπο κίνημα, η αντιδημοκρατική αντιμετώπιση της άλλης άποψης από μέρους της πλειοψηφίας, η χρόνια σύνδεση των Συνδικάτων με το κράτος και τους Οργανισμούς του (ΟΑΕΔ-ΙΚΑ), η μετατροπή του για χρόνια σε παράρτημα του ΟΑΕΔ, η έλλειψη συνολικής ταξικής δράσης και προσανατολισμού, οδήγησαν και θα οδηγήσουν ακόμα περισσότερο σε απομαζικοποίηση, σε εκφυλισμό, σε μαρασμό, σε αδράνεια, το άλλοτε μεγαλύτερο Συνδικάτο του ιδιωτικού τομέα στην Ελλάδα. Την ευθύνη γι’ αυτό, πέραν της γενικότερης αστικής επίδρασης και επιρροής, φέρουν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ που ηγούνται του Συνδικάτου από την ίδρυσή του, το 1985. Το αποτέλεσμα των εκλογών αλλά και η συνολική του παρέμβαση ίσως οδηγήσουν και σε «φυγόκεντρες» τάσεις.

Οι ταξικές δυνάμεις στο κίνημα και στα Συνδικάτα έχουν δύσκολο έργο μπροστά τους. Πιστοί όμως στις διακηρύξεις «δεν θα φυγομαχήσουμε» από καμία μάχη, μικρότερη ή μεγαλύτερη, αρκεί να βρίσκεται μέσα στο πλαίσιο δράσης του κινήματος και των συμφερόντων των οικοδόμων.

Δημήτρης Κάβουρας