Κρίσιμες εκλογές στον ΣΕΦΚ

Το Σωματείο Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών (ΣΕΦΚ) βρίσκεται σε μια σημαντική καμπή της ιστορίας του. Μετά από μακρά πορεία προσπαθειών, συγκρούσεων με την εργοδοσία (που περιελάμβανε και μια σειρά από μηνύσεις και αγωγές των εργοδοτών), στις φετινές εκλογές έχει να αντιμετωπίσει περισσότερο την ευθύνη της κεφαλαιοποίησης και ανάπτυξης μιας σειράς επιμέρους επιτυχιών.

Για πρώτη φορά (μετά από 6 χρόνια) υπογράφηκε Συλλογική Σύμβαση απευθείας ανάμεσα στον ΣΕΦΚ και τους εργοδότες με αυξήσεις 3 και 3,5% για τον πρώτο χρόνο (μέχρι τώρα πρότειναν στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας 0 ή 1% αυξήσεις), καθώς και παγίωσης μιας σειράς θεσμικών αιτημάτων του κλάδου των εργαζόμενων καθηγητών. Η υπογραφή, που κατοχυρώνει και αναγνωρίζει τον ΣΕΦΚ συνοδεύτηκε από τη δήλωση του προέδρου των εργοδοτών Ι. Δράκου πως θα αποσύρει τις αγωγές κατά συνδικαλιστών που είχαν διεκδικήσει την τήρηση των αργιών που ορίζονται από την Συλλογική Σύμβαση (στο Πρωτοδικείο ο ΣΕΦΚ δικαιώθηκε, ασκήθηκε όμως έφεση). Ως τώρα, πάντα υπήρχε στην ημερήσια διάταξη μια αγωγή ή μήνυση των εργοδοτών, καθώς επίσης απαγορεύσεις εισόδου στα φροντιστήρια για ενημέρωση από το σωματείο, μη αναγνώριση της αντιπροσωπευτικότητας του σωματείου, προσπάθεια δημιουργίας εργοδοτικής παράταξης (οι προσπάθειές αυτές απέτυχαν η μία μετά την άλλη).

Την χρονιά που πέρασε, ο ΣΕΦΚ ανέβασε την ποιότητα της παρέμβασής του τόσο στους χώρους δουλειάς όσο και στο εργατικό κίνημα. Συμμετείχε στη Πρωτοβουλία Συντονισμού των πρωτοβάθμιων σωματείων, επέβαλε το δικαίωμα συμμετοχής στο ΔΣ της ΟΙΕΛΕ (Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας) του αντίστοιχου με τον ΣΕΦΚ σωματείου της Θεσσαλονίκης, προώθησε τη συνεργασία με τα αντίστοιχα σωματεία της επαρχίας αλλά και το σωματείο «Βύρωνας» που δραστηριοποιείται στα φροντιστήρια των ξένων γλωσσών. Από την άλλη πλευρά, πύκνωσε τις ενημερώσεις στους χώρους δουλειάς, πραγματοποίησε τη μεγαλύτερη σε συμμετοχή απεργία στον κλάδο τον Δεκέμβρη του 2007, παρενέβη στις απολύσεις του φροντιστηρίου Πρότυπο και του ιδιωτικού σχολείου Πρότυπο Αθηνών, ενώ, με τη συνδρομή του, όλοι οι συνάδελφοι που κατέφυγαν στις επιθεωρήσεις εργασίας δικαιώθηκαν.

Όλα τα παραπάνω, δεν σημαίνουν σε καμία των περιπτώσεων ότι οι καθηγητές στα φροντιστήρια, χάρη στην παρέμβαση του σωματείου, εργάζονται σε έναν παράδεισο δικαιωμάτων. Οι καταστρατηγήσεις της Συλλογικής Σύμβασης από εργοδότες είναι πάρα πολλές, ιδιαίτερα σε φροντιστήρια που δεν υπάρχουν μέλη του Σωματείου ή συναινούν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Πολλά φροντιστήρια δεν δίνουν δώρα και επιδόματα (και υποχρεώνουν συναδέλφους να υπογράφουν ότι τα πήραν), δεν τηρείται το κατώτατο ωρομίσθιο, κλέβονται ένσημα, επικρατεί κλίμα ανασφάλειας και εκφοβισμού των καθηγητών.

Η υπογραφή της Συλλογικής Σύμβασης δεν σημαίνει τίποτα εάν δεν τηρηθεί στο σύνολο των φροντιστηρίων της Αττικής, και αυτό είναι το ζητούμενο το επόμενο διάστημα. Και αυτό αποτελεί και ευθύνη του κάθε καθηγητή ξεχωριστά αλλά και της δράσης του ίδιου του Σωματείου. Γι’ αυτό οι επερχόμενες εκλογές (31 Οκτώβρη, 1 και 2 Νοέμβρη) δεν είναι πεδίο παραταξιακής σύγκρουσης αλλά συλλογικής προσπάθειας του Σωματείου να παγιώσει και να επεκτείνει τις κατακτήσεις του και τα όρια της δράσης του στο χώρο δουλειάς και στο εργατικό κίνημα συνολικότερα. Η καταγγελία της σύμβασης μετά τον 1ο χρόνο (υπογράφηκε διετής σύμβαση), αναλόγως των εξελίξεων, η σταδιακή επιδίωξη του σωματείου να επιτύχει ώστε να προσλαμβάνεται ο καθηγητής στο φροντιστήριο με συμβάσεις αορίστου χρόνου (και όχι να απολύεται κάθε Μάιο και Αύγουστο) αλλά και η ακόμα μεγαλύτερη μαζικοποίηση του σωματείου πρέπει να αποτελέσουν τους βασικούς άξονες της προσπάθειάς του.

Στις εκλογές συμμετέχουν οι παρατάξεις του Ενωτικού Αγωνιστικού Μετώπου (εξωκοινοβουλευτική αριστερά και αυτονομία), η Ανανεωτική Ριζοσπαστική Κίνηση (ΣΥΡΙΖΑ), Αγωνιστική Κίνηση (ΚΚΕ μ-λ) και Αγωνιστική Συνδικαλιστική Κίνηση (ΚΚΕ –ΠΑΜΕ). Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ χρεώνονται την μεγαλύτερη ήττα των τελευταίων δεκαετιών στην ιδιωτική εκπαίδευση: στην προσπάθεια περιχαράκωσης των εργαζομένων στα όρια του ΠΑΜΕ, οι συνάδελφοι, αντί για την μαζικοποίηση του σωματείου στις ξένες γλώσσες «Βύρωνας», επιχείρησαν την πλαστή μετατροπή του σε σωματείο εργαζομένων στα φροντιστήρια, ΙΕΚ, ιδιωτικά σχολεία, ξένες γλώσσες, χωρίς τη γνώμη των ίδιων των εργαζομένων. Το αποτέλεσμα ήταν να στήσει η εργοδοσία σωματείο μαζικότερο και να μη μπορεί να υπογράψει ο «Βύρωνας» συλλογική σύμβαση. Ο εργασιακός μεσαίωνας είναι πια πραγματικότητα για τους συναδέλφους στις ξένες γλώσσες, με τη βοήθεια της γραμμής του ΠΑΜΕ

Η δράση του σωματείου τα προηγούμενα χρόνια στηρίχτηκε σε ένα πυρήνα παλιών και έμπειρων στα συνδικαλιστικά πράγματα συναδέλφων της πλειοψηφούσας παράταξης (Ενωτικό Αγωνιστικό Μέτωπο) που χάρη στην προσωπική τους παρουσία το σωματείο απέκτησε οντότητα και αποδοχή. Η συνέχιση όμως μιας τέτοιας λογικής, της μη ανανέωσης αλλά και της απουσίας συχνότερων συνελεύσεων και επιμέρους ανοιχτών διαδικασιών υπάρχει κίνδυνος να οδηγήσει στη γραφειοκρατικοποίηση του σωματείου (ήδη το βασικό όργανο λειτουργίας του είναι το Διοικητικό Συμβούλιο, που υποκαθιστά κάθε άλλη διαδικασία).

Χ. Βλάχος