Ολοκληρώθηκαν οι εκλογές ΤΕΕ 2006

Ολοκληρώθηκαν στις 26 Νοεμβρίου οι εκλογές για την ανάδειξη της Αντιπροσωπείας και των υπόλοιπων διοικητικών οργάνων του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΤΕΕ). Για άλλη μια φορά δημιουργήθηκε κομφούζιο στα εκλογικά τμήματα, τουλάχιστον στα μεγάλα αστικά κέντρα, δίνοντας την εντύπωση της μαζικής συμμετοχής των μηχανικών στις εκλογές. Η πραγματικότητα, όμως, είναι διαφορετική, καθώς για άλλη μια φορά η αποχή ήταν ο μεγάλος νικητής των εκλογών, σημειώνοντας μάλιστα νέα άνοδο από τις τελευταίες εκλογές του 2003. Το ποσοστό της αποχής έφτασε το 52%, δείχνοντας με ξεκάθαρο τρόπο ότι η συντριπτική πλειοψηφία των μηχανικών θεωρεί εκ των προτέρων χαμένη υπόθεση τις εκλογές, και το ΤΕΕ ξένο σώμα που δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της. Επίσης, τα άκυρα ψηφοδέλτια εμφανίστηκαν με αυξημένο ποσοστό (2.9% από 1.8%), δείχνοντας κατά κάποιο τρόπο τις διαθέσεις και αυτών που ψήφισαν. Βέβαια, ο αριθμός των έγκυρων ψηφοδελτίων σημείωσε άνοδο (2753 ψηφοδέλτια άνοδο), λόγω του μεγάλου αριθμού νέων μηχανικών που έχουν γραφτεί στο ΤΕΕ, ωστόσο όπως φαίνεται, παρά την εισροή «νέου αίματος», η αιμορραγία της αποχής έχει βαθύτερα αίτια και φέτος είχε ακόμη μεγαλύτερη ροή. Η τάση αποχής ή ψήφισης άκυρου/λευκού, είναι ιδιαίτερα αυξημένη ανάμεσα στους νέους μηχανικούς, οι οποίοι είναι και τα στρώματα τα οποία πληρώνουν το μεγαλύτερο κόστος των πολιτικών επιλογών του ΤΕΕ και της κυβέρνησης, καθώς και τα στρώματα εκείνα που τελικά πληρώνουν το μεγαλύτερο ταξικό κόστος λόγω του μισθού τους και της θέσης τους στην παραγωγή.

Κατά τα άλλα, τα θέματα που κυριάρχησαν σε αυτές τις εκλογές ήταν η επικείμενη αλλαγή στο ασφαλιστικό των μηχανικών, όπου πρέπει να θυμίσουμε ότι η απερχόμενη Διοικούσα Επιτροπή (Δ.Ε.) είχε συγκατατεθεί στην πρόταση της κυβέρνησης της Ν.Δ., καθώς και οι επερχόμενες αλλαγές στα επαγγελματικά δικαιώματα των μηχανικών και την απελευθέρωση του επαγγέλματος. Η ανησυχία, ιδιαίτερα ανάμεσα σε εκείνα τα στρώματα τα οποία ζουν κυρίως από την εργατική τους δύναμη, είναι ιδιαίτερα έντονη, καθώς αυτό που ουσιαστικά βλέπουν στην ασφαλιστική μεταρρύθμιση είναι μια επιπλέον μείωση του μισθού τους χωρίς αντίκρυσμα. Αυτή η κατάσταση εκφράστηκε τελικά στα αποτελέσματα των εκλογών, καθώς ενισχύθηκαν οι δυνάμεις οι οποίες αντιτίθενται στα σχέδια της κυβέρνησης, αλλά και της ηγεσίας του ΤΕΕ τελικά.

Έτσι, καταρχήν σημειώθηκε σαφής πτώση του ΣΥΝ και του μπλοκ του προηγούμενου προέδρου του ΤΕΕ Αλαβάνου, καθώς η Συμπαράταξη των Μηχανικών σημείωσε σαφή πτώση στα ποσοστά της. Επίσης, οι κυβερνητικές παρατάξεις (ΔΚΜ και ΔΚΜ-ΔΑΠ) σημείωσαν σχετική πτώση (περίπου 0.7%, 14079 ψήφοι από 13500), ενώ ίδια εικόνα παρουσίασαν οι παρατάξεις οι προσκείμενες στο ΠΑΣΟΚ, ΔΗΠΑΜ και ΠΑΣΚ-ΔΜ (πτώση 1.86%, ψήφοι 11441 από 11360 που είχε συγκεντρώσει η ενιαία ΠΑΣΚ το 2003). Αξίζει να παρατηρήσει κανείς ότι ο απόλυτος αριθμός νέων ψήφων για τις παρατάξεις αυτές είναι πολύ μικρός, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο αριθμός των έγκυρων ψηφοδελτίων φέτος ήταν πολύ μεγαλύτερος από τις εκλογές του 2003.

Η εικόνα είναι αντίθετη ανάμεσα στις παρατάξεις της Αριστεράς. Έτσι, η Πανεπιστημονική σημείωσε άνοδο της τάξης του 1% φτάνοντας στο 5.4% των έγκυρων ψηφοδελτίων (ψήφοι 2231 από 1726, αύξηση 505). Η άνοδος αυτή είναι αποτέλεσμα και της γενικότερης πολιτικής διαμαρτυρίας, η οποία εκφράζεται και μέσα από το ΚΚΕ και την παράταξή του στο ΤΕΕ. Βέβαια, και το γενικότερο προφίλ και η αγωνιστική στάση της Πανεπιστημονικής το προηγούμενο διάστημα κατάφερε να συσπειρώσει κάποιο κόσμο.

Ακόμη, η Συσπείρωση Αριστερών Μηχανικών κατάφερε να αποσπάσει 1325 ψήφους από 1218, παραμένοντας ουσιαστικά στα ίδια ποσοστά σε σχέση με τις εκλογές του 2003 (3.2%). Η στασιμότητα της Συσπείρωσης ήταν αναμενόμενη, καθώς από τις αριστερές δυνάμεις που θα μπορούσαν να εκφράσουν την πολιτική δυσαρέσκεια της εκλογικής βάσης, ήταν εκείνη η δύναμη η οποία με συνέπεια και παρρησία το προηγούμενο διάστημα στήριξε σθεναρά την ηγεσία του ΤΕΕ και την κυβερνητική πολιτική. Η Συσπείρωση από ό,τι φαίνεται έχει επιλέξει να στηρίζει την παρέμβασή της σε μια υποτιθέμενη αταξική πραγματικότητα μέσα στο ΤΕΕ και τους επιστημονικούς συλλόγους, κατά βάση δηλαδή σε μια γραφειοκρατική κινητοποίηση των δυνάμεών που επηρεάζει, παραμένοντας ουσιαστικά έξω από την ταξική πάλη και τα συνδικαλιστικά όργανα των μηχανικών (π.χ. Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών). Οι επιλογές αυτές έχουν και το αναμενόμενο πολιτικό κόστος, καθώς αν κανείς θέλει να ψηφίσει κυβερνητική πολιτική επιλέγει με σιγουριά να ψηφίσει τους γνήσιους εκφραστές.

Ο Αριστερός Αντίλογος, στηρίχθηκε από την πλειοψηφία των μελών της Αριστερής Ανασύνθεσης και σημείωσε αξιοπρεπή παρουσία, καθώς ήταν η πρώτη του εκλογική κάθοδος. Ο Αριστερός Αντίλογος απέσπασε 186 ψήφους, πολύ μικρό βέβαια αριθμό, που κατά βάση εκφράζει τις άμεσες επιρροές της Ανασύνθεσης. Γνώμη μας είναι ότι η δράση και η επιρροή του Αντίλογου έχει σαφή και χαμηλά όρια, καθώς κινείται εγκλωβισμένος σε αυταπάτες για τις δυνατότητες παρέμβασης στο εσωτερικό του ΤΕΕ, ενώ επιμένει σε μια λογική απεύθυνσης σχεδόν στο σύνολο των μηχανικών και όχι σε αυτούς που εντάσσονται στην εργατική τάξη και τα σύμμαχα στρώματα, αδυνατώντας να διακρίνει τις προοπτικές των ταξικών δυνάμεων μέσα στους μηχανικούς. Ελπίζουμε το επόμενο διάστημα οι συναγωνιστές του Αντίλογου να απεγκλωβιστούν από την λογική αυτή, καθώς έχουν δείξει αγωνιστικές διαθέσεις, ενώ δεν είναι και μικρής σημασίας η απόφασή τους να απογαλακτιστούν από την Συσπείρωση.

Στα καθ’ ημάς, η Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση – Εργαζόμενοι Μηχανικοί (ΑΑΚ) σημείωσε σημαντική άνοδο, τόσο σε απόλυτο αριθμό ψήφων όσο και σε ποσοστό. Η ΑΑΚ απέσπασε 875 ψήφους από 583, σημειώνοντας άνοδο τόσο σε απόλυτο αριθμό (292 ψήφοι) όσο και σε ποσοστό (2.1% από 1.5%). Πιστεύουμε ότι η άνοδος αυτή, καθώς είναι σχετικά υψηλότερη από τις υπόλοιπες αριστερές παρατάξεις, δεν οφείλεται μόνο στην γενικότερη δυσαρέσκεια, αλλά κυρίως στο γεγονός ότι η ΑΑΚ κατάφερε να εκφράσει τις αγωνιστικές διαθέσεις των ταξικών δυνάμεων μέσα στο ΤΕΕ, στα πλαίσια πάντα των δυνάμεων και των δυνατοτήτων της. Έτσι, η συνεπής στάση της ΑΑΚ το προηγούμενο διάστημα, τόσο μέσα από το σωματείο όσο και μέσα από μια μάχιμη γραμμή για τα δικαιώματα των μηχανικών (μισθωτών ή ελεύθερων επαγγελματιών που προσεγγίζουν την εργατική τάξη.), εκφράστηκε και μέσα από την εκλογική της ενίσχυση

Στα πλαίσια των νέων ευθυνών, πρέπει να συμπεριλάβουμε την προσπάθεια ώστε το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών να πιέσει την εργοδοσία για να καταλήξει σε υπογραφή συλλογικής σύμβασης χωρίς προσφυγή στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ). Πιστεύουμε ότι οι πληττόμενοι μηχανικοί και τεχνικοί, με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις τους, πρέπει να κινηθούν στην κατεύθυνση της πίεσης για υπογραφή συλλογικής σύμβασης ως αποτέλεσμα της δικής τους δράσης και όχι ως αποτέλεσμα απόφασης ενός οργάνου του κράτους.

Για αυτόν τον λόγο, πιστεύουμε επίσης ότι πρέπει να κινηθούμε άμεσα στην κατεύθυνση της ενίσχυσης του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών, με συναδέλφους κυρίως από τα πιο πληττόμενα στρώματα των τεχνικών, ώστε το επόμενο διάστημα από καλύτερη θέση να παλέψουμε για τα εργασιακά μας δικαιώματα. Η ενδυνάμωση του Σωματείου είναι κρίσιμης σημασίας, καθώς καλείται να παίξει αποφασιστικό ρόλο το επόμενο διάστημα, και πρέπει να είναι το πρωτεύον καθήκον. Έτσι, η πολιτική πρόταση για μια «ΕΑΑΚ των τεχνικών», που κατατέθηκε από μέλος του ΝΑΡ σε άρθρο στο «Πριν» της 3/12, αν και ενδιαφέρουσα μας βρίσκει αντίθετους, καθώς μετατοπίζει το βάρος από την οικοδόμηση ενός ταξικού και διεκδικητικού σωματείου, προς μια θολή συλλογικότητα με απροσδιόριστες αρμοδιότητες και ασαφείς πολιτικούς-ταξικούς στόχους.