Ουκρανία

Από το προηγούμενο φύλλο της Ε.Π. μέχρι σήμερα έχουν συμβεί πολλά στην Ουκρανία. Κατά τη γνώμη μας γεγονότα χειρότερα από την εισβολή των φασιστών στο Σπίτι των Συνδικάτων και την πυρπόλησή του. Η κυβέρνηση του Κιέβου έχει κλιμακώσει την επίθεσή της, έχει πλέον επιστρατεύσει και την αεροπορία, προχωρά χωρίς δισταγμό στον εναέριο βομβαρδισμό πόλεων της Ανατολικής Ουκρανίας. Όλα τα ΜΜΕ παρουσιάζουν μια μάχη κυβέρνησης-αυτονομιστών ή αποσχιστών. Μια μάχη της “τάξης” εναντίον του “χάους”. Υπάρχει σαφέστατη κλιμάκωση και της πολιτικής προπαγάνδας υπέρ των φασιστών του Κιέβου. Η βία του στρατού εναντίον των λαϊκών αντιφασιστικών πολιτοφυλακών παρουσιάζεται ως αναγκαίο κακό, ως άμυνα εναντίον των “αποσχιστών”. Η κυβέρνηση δίνει έναν αγώνα με όλες της τις δυνάμεις για να καταστείλει την αντιφασιστική εξέγερση και να νικήσει τους αντιφασίστες. Προωθεί όλο τον όγκο των χερσαίων και εναέριων μέσων προς την Ανατολή. Οι αντιφασίστες αντιστέκονται αλλά βρίσκονται σε δύσκολη πλέον θέση. Η πόλη Slavyansk έχει καταληφθεί από τον κυβερνητικό στρατό, το Lugansk αντιστέκεται.

Η αντίσταση στην Ανατολή γνώρισε μια ωρίμανση με την κήρυξη των Λαϊκών Δημοκρατιών. Και εδώ δεν είναι να δούμε αυστηρά την ιστορική διάσταση των Λαϊκών Δημοκρατιών που γνωρίσαμε ή του ζητήματος της αυτοδιάθεσης που είναι και αυτό μια συζήτηση. Αντίθετα δείχνει προσπάθεια οικοδόμησης μιας κοινωνίας που αντιστέκεται στους φασίστες και ναζί του Κιέβου και στρατιωτικά και πολιτικά και οικονομικά. Δείχνει κάτι παραπάνω από ένα αμυντικό αγώνα απέναντι στον κυβερνητικό στρατό. Η Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονέτσκ προχώρησε σε κάλεσμα συγκρότησης διεθνών ταξιαρχιών, ζητώντας ανθρώπους να πολεμήσουν, γιατρούς, πυροσβέστες κλπ, σε ένα κείμενο με αναφορές στον Ισπανικό Εμφύλιο και τον αντιφασισμό.

Συνολικά στην Ουκρανία το κίνημα των ανθρακωρύχων δίνει τη δική του μάχη στον αντιφασιστικό αγώνα και παίζει σημαντικό ρόλο στην πολιτική ζωή. Παλεύουν ενάντια στη λήξη της “αντιτρομοκρατικής επιχείρησης” της κυβέρνησης με συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις. Οι ανθρακωρύχοι στο Ντονμπάς και το Ντονέτσκ, αλλά και σε άλλες πόλεις διαδηλώνουν με αντικυβερνητικά, αντιφασιστικά και αντιπολεμικά συνθήματα. Δώσανε δυναμικό παρόν στη συγκέντρωση στο Ντονέτσκ με αίτημα την απομάκρυνση του στρατού από το Ντονμπάς δηλώνοντας ότι αν η κυβέρνηση αρνηθεί τότε θα παλέψουν με τα όπλα για το δίκιο τους.

Δυστυχώς μπαίνουμε σε κρίσιμη περίοδο για το μέλλον του αντιφασιστικού κινήματος στην Ανατολική Ουκρανία, καθώς ο στρατός κερδίζει έδαφος και στελεχώνει τις πόλεις που καταλαμβάνει με πρόθυμους να υπηρετήσουν τους φασίστες του Κιέβου.

Η συγκρότησης της Καμπάνιας Αλληλεγγύης στον Αντιφασιστικό Αγώνα στην Ουκρανίαiii, που συγκροτήθηκε πρόσφατα προσπαθεί να πάρει μέρος στο δύσκολο έργο της ενημέρωσης και της κινητοποίησης της ελληνικής εργατικής τάξης, της νεολαίας πάνω στον ταξικό αγώνα που διεξάγεται στην Ουκρανία. Είναι κομμάτι μιας προσπάθειας που γίνεται στην Αγγλία, το Βέλγιο και άλλες χώρες. Η μάχη στην Ουκρανία είναι μάχη που αφορά και εμάς, αφορά τον αγώνα να πέσει η κυβέρνηση Σαμαρά που καλύπτει ή και ξεπλένει μέσω των ΜΜΕ τα εγκλήματα των φασιστών στην Ουκρανία, είναι κομμάτι της μάχης μας ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενάντια στον καπιταλισμό συνολικά και το Φασισμό ειδικά.

 

Παλαιστίνη

Η ένταση στην περιοχή είναι διαρκής, ωστόσο το τελευταίο διάστημα το ισραηλινό κράτος επιτίθεται με εναέρια μέσα βομβαρδίζοντας κατοικημένες περιοχές που θεωρούνται ορμητήριο της Χαμάς και των μαχητών της Τζιχάντ. Ο απολογισμός είναι 22 νεκροί με το κράτος του Ισραήλ να δηλώνει άγνοια για τις επιθέσεις, ενώ υπουργοί της κυβέρνησης προβαίνουν συστηματικά σε πολεμοχαρείς ανακοινώσεις. Οι συγκρούσεις συνεχίζονται ανάμεσα στους παλαιστινίους και τον ισραηλινό στρατό, με τον τελευταίο να χρησιμοποιεί δακρυγόνα και πλαστικές σφαίρες.

Ο νέος αυτός γύρος έντασης ήρθε μετά την απαγωγή και τη δολοφονία 16χρονου παλαιστίνιου από εθνικιστές εξτρεμιστές νεολαίους (σύμφωνα με το Ισραήλ που τους συνέλαβε) στην Ανατολική Ιερουσαλήμ. Η Χαμάς επιτέθηκε στο νότιο Ισραήλ με ρουκέτες, χτύπημα που θεωρήθηκε πιο ανεπτυγμένο από παλιότερα λόγω της απόστασης που διένυσαν οι ρουκέτες. Η απάντηση του Ισραήλ ήταν το σφυροκόπημα κατοικημένων περιοχών που συνεχίζεται, ενώ η επιχειρούμενη επιστράτευση 40.000 εφέδρων οπλιτών δείχνει προετοιμασία για χερσαίες επιχειρήσεις και κλιμάκωση της βίας. Οι διπλωματικές διεργασίες είναι στο κόκκινο με ΗΠΑ και ΟΗΕ να καλύπτουν τα εγκλήματα του Ισραήλ συστήνοντας “αυτοσυγκράτηση” και στις δυο πλευρές. Η Τουρκία με τη σειρά της καλεί το Ισραήλ να σταματήσει τους βομβαρδισμούς και αναγγέλλει όξυνση των σχέσεών της με το Ισραήλ, εμφανιζόμενη ξανά ως προστάτης των αράβων μουσουλμάνων της Παλαιστίνης.

 

Ιράκ

Ισλαμιστές αντάρτες (τζιχαντιστές σουνίτες-οργάνωση Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και στο Λεβάντε) καταλαμβάνουν τμήματα του Ιράκ σε ένα φόντο σφοδρών συγκρούσεων με τον ιρακινό και αμερικάνικο στρατό. Οι ΗΠΑ ενισχύουν το στρατό τους θέλοντας να ενισχύσουν τις θέσεις τους. Το Ιράκ, που πριν την εισβολή των ΗΠΑ, ήταν ένα από τα πιο κοσμικά αραβικά κράτη, σήμερα είναι ισοπεδωμένο κοινωνικά και πολιτιστικά, Οι ΗΠΑ που προσωρινά ηττώνται στο μέτωπο Ιράν-Συρία δε μπορούν να ελέγξουν το Ιράκ, ένα εκρηκτικό μίγμα που συμπληρώνεται με το κουρδικό “κράτος” του βόρειου Ιράκ που φαίνεται ως ορμητήριο των ανταρτών και το Ισραήλ που είναι δεμένο με τις επιδιώξεις των ΗΠΑ και γείτονας στην περιοχή. Η κατάληψη πόλεων από τους αντάρτες και το πέρασμα στα χέρια τους χημικών εργοστασίων άνοιξε ξανά το χορό της συζήτησης περί χημικών όπλων, αυτή τη φορά όμως οι ΗΠΑ διαπίστωσαν “απαρχαιωμένο εξοπλισμό και υλικά”.

Η κατάσταση στο Ιράκ φαίνεται να μην ομαλοποιείται και γίνεται λόγος για ντε φάκτο διαμελισμό του στο βαθμό που οι αντάρτες ισχυροποιήσουν τις θέσεις τους. Οι αντάρτες φαίνεται πως επιθυμούν την συγκρότηση ισλαμικού κράτους που να περιλαμβάνει τμήμα του Ιράκ και της Συρίας καταργώντας τα σύνορα των δυο χωρών και ενώνοντας τους σουνίτες και σιίτες μουσουλμάνους σε ένα κράτος. Το Ιράν στο οποίο πλειοψηφούν οι σιίτες, στηρίζει το Ιράκ στη μάχη εναντίον των ανταρτών και κατηγορεί το Ισραήλ ότι έχει σχέδιο διαμελισμού του Ιράκ. Ο ανώτατος θρησκευτικός άρχοντας του Ιράν Χαμενεϊ, δήλωσε ότι ο πόλεμος στο Ιράκ σήμερα, είναι μια «αναμέτρηση ανάμεσα στην ανθρωπιά και την ωμότητα των βαρβάρων».

Ένταση και μεταξύ Ιράκ-Σαουδικής Αραβίας με την ηγεσία του Ιράκ να κατηγορεί τους δεύτερους ότι παρέχουν στήριξη στους αντάρτες σε υλικό.

Θέση για το ζήτημα έχει πάρει και η Ε.Ε. η οποία καλεί σε κυβέρνηση εθνικής ενότητας στο Ιράκ για να σταματήσουν οι πολεμικές επιχειρήσεις.

Όλη η κατάσταση στο Ιράκ ωστόσο έχει και οικονομικές συνέπειες ή εκδοχές. Οι ΗΠΑ εισέβαλλαν ούτως ή άλλως για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας. Γερμανικές εταιρίες που δραστηριοποιήθηκαν μεταπολεμικά στο Ιράκ ανακοινώνουν βούληση για έξοδο από τη χώρα αν η κατάσταση παραμείνει έτσι και οι εγκαταστάσεις τους βρεθούν σε ανταρτικό έδαφος. Οι αντάρτες επίσης έχουν εξαπολύσει επιθέσεις και σε διυλιστήρια. Φαίνεται να είναι βάσιμο πως η κρίση στο Ιράκ ωθεί την άνοδο των τιμών στο πετρέλαιο παρότι δεν έχει επηρεαστεί προς το παρόν η παραγωγή πετρελαίου στη χώρα. Μια μείωση της προσφοράς σε αργό πετρέλαιο λόγω “εμπλοκής” στο Ιράκ σημαίνει αύξηση των τιμών του μαύρου χρυσού σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον κρίσης με ασθενική στασιμότητα.