Με αφορμή την πώληση της «ΔΩΔΩΝΗΣ»

Με την δωρεάν παραχώρηση της ΑΤΕ, κάτω από τις επιταγές της Τρόικας, στην Τράπεζα Πειραιώς και τη μετάβαση της γαλακτοβιομηχανίας Δωδώνη, όπως της Βιομηχανίας Ζαχάρεως και της ΣΕΚΑΠ, στην προβληματική ΑΤΕ, άνοιξε ο δρόμος για την εκποίησή της. Η ΑΤΕ έχει υποθηκευμένο το 80% της αγροτικής γης και η εξέλιξη αυτή ανοίγει τον δρόμο για μια συνολική αγροτική αναδιάρθρωση με πρώτα θύματα τους φτωχούς και μικρομεσαίους αγρότες και τους εργαζόμενους.

Η Δωδώνη αποτελεί φιλέτο για το καρτέλ γάλακτος, λόγω της εξαγωγής των προϊόντων της.

Ελέγχει το 80% της παγκόσμιας παραγωγής φέτας, η οποία φέτα αποτελεί προστατευόμενο ελληνικό προϊόν. Ακόμη, οι τιμές του γάλακτος που δίνει στους παραγωγούς, είναι οι μεγαλύτερες στη χώρα, δημιουργώντας πρόβλημα στις άλλες γαλακτοβιομηχανίες.

Το βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης οξύνει στο έπακρο τις ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις, ενώ ταυτόχρονα ενοποιεί τους καπιταλιστές απέναντι στην εργατική τάξη και στον εργαζόμενο λαό. Η διαδικασία αυτή είναι ορατή δια γυμνού οφθαλμού στην εκποίηση της Δωδώνης.

Τις προηγούμενες δεκαετίες στην περιοχή, μέσα στα πλαίσια της ΕΟΚ-ΕΕ, έχει δημιουργηθεί ισχυρή αστική τάξη στον κτηνοτροφικό τομέα η οποία σήμερα νιώθει ριγμένη και έρχεται σε αντίθεση με τα μεγάλα μονοπώλια και τα καρτέλ γάλακτος, πουλερικών κλπ.

Οι Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών (ΕΑΣ) όλα αυτά τα χρόνια μετατράπηκαν σε εξαρτήματα του κράτους, κρατικά υποκαταστήματα διανομής των κρατικών και ΕΟΚικών επιδοτήσεων, συνέβαλαν αποφασιστικά στη γρήγορη προλεταριοποίηση των φτωχών κτηνοτρόφων και έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της αστικής τάξης στην περιοχή. Κατόπιν, εφόσον επιτέλεσαν το έργο τους, οδηγήθηκαν σε χρεοκοπία, η περιουσία τους μοιράστηκε σε διάφορες μερίδες της αστικής τάξης (Αρβανιτίδης - ΑΤΕ κλπ).

Σήμερα, για να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένους σκοπούς, ξεθάβονται, βαφτίζονται «πρωτοβάθμιοι συνεταιρισμοί» και χρησιμοποιούνται από τους καπιταλιστές της περιοχής σαν προμετωπίδα για την αγορά της Δωδώνης. Αυτό ακριβώς γίνεται με την σύμπραξη ΕΑΣ-ΒΙΚΟΣ ΑΕ (Σεπετάς), μια από τις μεγαλύτερες εταιρίες εμφιάλωσης νερού, στην οποία παραδόθηκε ο υδροφόρος ορίζοντας της περιοχής των Ιωαννίνων. Οι καπιταλιστές της περιοχής επίσης, ελέγχουν το 80% στον τομέα παραγωγής νωπού κοτόπουλου στην Ελλάδα (συνεταιρισμός ΠΙΝΔΟΣ, συνεταιρισμός ΑΡΤΑΣ, ΝΙΤΣΙΑΚΟΣ) και βρίσκονται πίσω από την ΕΑΣ. Αυτοί οι συνεταιρισμοί είναι ομάδες συνεταιρισμένων παραγωγών που λειτουργούν σαν ΑΕ, όπου μάλιστα οι εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις αυτές είναι για μήνες απλήρωτοι.

Οι επιδιώξεις των ντόπιων καπιταλιστών έρχονται σε αντιπαράθεση με τα μεγάλα μονοπώλια και επιδιώκουν διαπραγμάτευση με την ΕΕ, την Ευρωπαϊκή επιτροπή ανταγωνισμού, στα πλαίσια της ΚΑΠ. Αυτές τις επιδιώξεις και τα συμφέροντα εκφράζει κομμάτι του πολιτικού προσωπικού της περιοχής, που βρίσκεται στο σύνολο των αστικών πολιτικών δυνάμεων, των αστικών πολιτικών θεσμών και επηρεάζει αστικές και μικροαστικές πολιτικές οργανώσεις.

Ο αποκλεισμός από το Υπουργείο Οικονομικών της προσφοράς ΕΑΣ-ΒΙΚΟΥ και η κλήτευση της Επιτροπής Ανταγωνισμού για δημιουργία καρτέλ της ΠΙΝΔΟΥ, ΝΙΤΣΙΑΚΟΣ, ΑΡΤΑ στο κοτόπουλο, καταμαρτυρεί τον έντονο ενδοαστικό ανταγωνισμό.

Ταυτόχρονα, για τη Δωδώνη επιλέγονται τρεις προτάσεις:

1. από την εταιρεία ΤΥΡΑΣ ΑΕ (Σαράντης – κουμπάρος του Καραμανλή)
2. την μονοπωλιακή επιχείρηση Lactalis
3. την κοινοπραξία ρώσικων founds με την ΣΙΜΟΣ FOODS, βασικό διακινητή των προϊόντων της Δωδώνης, όπου οφείλει πάνω από 15 εκατομμύρια € στην εταιρεία. Είναι γνωστό το γεγονός ότι το ενδιαφέρον όλων βρίσκεται στραμμένο στην οικειοποίηση της ονομασίας προέλευσης της Δωδώνης με άγνωστη προοπτική για το εργοστάσιο, το οποίο ίσως οδηγηθεί στο κλείσιμο, ή στον δραστικό περιορισμό της δραστηριότητάς του. Οι συνέπειες για τους εργαζόμενους και τους αγροτοκτηνοτρόφους της περιοχής θα είναι ανυπολόγιστα καταστροφικές από μια τέτοια εξέλιξη.

35 χρόνια μετά τη συμφωνία για ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ, οι αγροτοκτηνοτρόφοι βιώνουν κανονικά στο πετσί τους τον αφανισμό και την καταστροφή τους. Μάλιστα αυτό επιταχύνεται λόγω της κρίσης του καπιταλισμού. Κεντρική κατεύθυνση αποτελεί η καπιταλιστική αναδιάρθρωση του πρωτογενούς τομέα και της βιομηχανίας, για την συγκέντρωση και τον έλεγχο της παραγωγής και την αύξηση της κερδοφορίας με τη συμπίεση του κόστους της εργασίας. Ο αγώνας για το μέλλον της επιχείρησης ΔΩΔΩΝΗ μπορεί να γίνει αγώνας ενάντια στην εγκληματική κάστα που κυβερνά. Μπορεί να γίνει αγώνας ενάντια στο κεφάλαιο, την ΕΕ και το ΔΝΤ και να αποτελέσει νίκη στον αγώνα για διαγραφή του χρέους, που πλήττει τα εργατικά και λαϊκά νοικοκυριά. Αρκεί ο αγώνας να περάσει στα χέρια των εργατών της ΔΩΔΩΝΗΣ. Οι εργαζόμενοι να ξεπεράσουν τις αντιθέσεις τους (Μόνιμοι – Συμβασιούχοι), ξεκινώντας από τη διαμόρφωση ενός και μόνο σωματείου που θα περιλαμβάνει όλους τους εργαζόμενους στο εργοστάσιο, και σε συντονισμό με το υπόλοιπο εργατικό κίνημα, απαιτώντας τη λειτουργία της Δωδώνης, τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας και των εργασιακών και μισθολογικών τους δικαιωμάτων. Να περάσει στα χέρια των μικρών και μεσαίων κτηνοτρόφων, γιατί η προοπτική τους στο πλαίσιο του καπιταλισμού είναι να καταστραφούν, μιας και η τάση, η οποία διευκολύνεται και επιταχύνεται από τις πολιτικές που ασκούνται, είναι η διαμόρφωση μεγάλων ομαδικών καπιταλιστικών επιχειρήσεων και η επικράτηση των μονοπωλίων.

Με βάση τα παραπάνω, η πάλη ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της Δωδώνης, περνά μέσα από την ανατροπή της τρικομματικής κυβέρνησης Σαμαρά με στόχους :

• έξοδος από την ΕΕ, διαγραφή του χρέους, εθνικοποίηση των τραπεζών με εργατικό έλεγχο

• ικανοποίηση όλων των αιτημάτων του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος

• διαμόρφωση ενός δημοκρατικού πλαισίου για τη δημιουργία αγροτοκτηνοτροφικών συνεταιρισμών με μία ψήφο για κάθε αγροτικό νοικοκυριό, είτε μεγάλο είναι, είτε μεσαίο, είτε μικρό.

• Ταυτόχρονα, η εμπορία των αγροτικών προϊόντων να γίνεται μέσα από συνεταιρισμούς με τη θέσπιση κρατικών τιμών, με ταυτόχρονη εξασφάλιση εφοδίων στους αγροτοκτηνοτροφικούς συνεταιρισμούς από το κράτος και απαγόρευση της ιδιωτικής τους εμπορίας.

• Κρατικοποίηση των μονοπωλίων και των μεγάλων καπιταλιστικών επιχειρήσεων που μονοπωλούν τα καλλιεργητικά εφόδια και εφαρμογή του εργατικού ελέγχου σε αυτές

• Σήμερα απαιτείται η διαγραφή των χρεών των εργατικών νοικοκυριών, των φτωχών αγροτών και των αγροτών που πτωχεύουν και γίνονται εργάτες ή άνεργοι, ρύθμιση χρεών των μικρομεσαίων αγροτών χωρίς τοκοχρεολύσια.

Τότε η ΔΩΔΩΝΗ μπορεί να περάσει στα χέρια των εκδημοκρατισμένων πρωτοβάθμιων παραγωγικών συνεταιρισμών με εργατικό έλεγχο και κρατική στήριξη.

Η πάλη με τα παραπάνω αιτήματα αποτελεί σήμερα επιτακτική ανάγκη, για να σωθεί ο λαός από τη λιμοκτονία που οδηγείται. Για την ανατροπή της κυβέρνησης και την αντικατάστασή της από μια κυβέρνηση των εργατών και φτωχών αγροτών, που θα στηρίζεται στην εργατική τάξη και τον εργαζόμενο λαό, που αποτελεί τη μοναδική εργατική απάντηση στην κρίση του καπιταλισμού.

Σωτήρης Μαλάμος