Οι εργάτες της ελληνικής χαλυβουργίας σε απεργία διαρκείας
Οι εργάτες της ελληνικής χαλυβουργίας σε απεργία διαρκείας
Ζητούμενο ο συντονισμός των σωματείων της περιοχής
Πριν από περίπου 2 εβδομάδες μέρες η διοίκηση του ομίλου της Ελληνικής Χαλυβουργίας ζήτησε από το Σωματείο του εργοστάσιου του Βόλου να συμφωνήσει για εκ περιτροπής ή 5ωρη εργασία με αντίστοιχη μείωση των αποδοχών. Διαφορετικά απείλησε ότι θα προχωρήσει σε απολύσεις Μετά από 2 συνελεύσεις και απίστευτους χειρισμούς από την πλειοψηφία της ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, το Σωματείο δέχτηκε τις προτάσεις της εργοδοσίας. Η εταιρία δεν αρκέστηκε σε αυτή τη νίκη, τα θέλει όλα. Δεν έμεινε στην συμφωνία με το Σωματείο αλλά κάλεσε τους εργαζόμενους να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις.
Με την ιδία πρόταση η εταιρία ήλθε και στο Σωματείο Εργαζομένων του εργοστασίου του Ασπροπύργου. Το Σωματείο μετά από Γενική Συνέλευση απάντησε ότι αντίθετα με τους ισχυρισμούς της εργοδοσίας η εταιρία είναι κερδοφόρα και ότι οι εργάτες δεν μπορούν να ζήσουν με 500 ευρώ. Η εταιρία προχώρησε σε 34 απολύσεις. Το Σωματείο μετά από νέα Γενική συνέλευση προχώρησε σε απεργία διάρκειας και σε μια σειρά από πολύμορφες κινητοποιήσεις.
Την Πέμπτη 3/11 μαζί με αλλά Σωματεία της περιοχής που ανήκουν στο ΠΑΜΕ, δηλαδή το Σωματείο Μετάλλου «Η ΜΑΣΙΝΑ», Μετάλλου Πειραιά, Ιδιωτικών Υπαλλήλων Θριασίου, ΟΤΑ Θριασίου, Εργαζομένων Ενέργειας, Συνταξιούχων Θριασίου και Γάλακτος - Ποτών – Τροφίμων προχώρησε σε συγκέντρωση και πορεία στην Ελευσίνα.
Η αποδοχή από το Σωματείο του Βόλου της μείωσης των ωρών εργασίας έχει δυσχεράνει την κατάσταση. Η απώλεια της παραγωγής λόγω της απεργίας από το ένα εργοστάσιο μπορεί να αναπληρωθεί από το άλλο. Τα μειονεκτήματα της συνδικαλιστικής οργάνωσης με όχημα το εργοστασιακό Σωματείο φαίνονται στην πράξη.
Είναι περιττό να αναφέρουμε από πόσο καλύτερες θέσεις θα δίνονταν αυτή η μάχη, εάν οι εργάτες ήταν οργανωμένοι σε ένα κεντρικό Σωματείο στον κλάδο του μετάλλου με τοπικά παράρτημα σε κάθε χώρο δουλειάς. Μια απεργία σε όλο τον κλάδο θα δημιουργούσε σοβαρό πρόβλημα στη εργοδοσία. Προκείμενου να καλύψουν τις παραγγελιές τους σε περίπτωση απεργίας οι καπιταλίστες μπορούν να αγοράζουν προϊόντα από τους ανταγωνιστές τους, να τα συσκευάζουν και να τα πουλούν σαν δικά τους.
Αυτό είχε συμβεί πριν από 2 χρόνια κατά την 5ημερη απεργία του Σωματείου του Χάλυβα, που πάλευε για αυξήσεις. Ο Χάλυβας αγόρασε τσιμέντο από τον ΤΙΤΑΝ για να καλύψει τις παραγγελίες του. Οι καπιταλίστες ενώνονται ενάντια στον κοινό εχθρό.
Για να πάμε όμως και πάλι στο συγκεκριμένο, ακόμα και με την σημερινή γενική δομή του συνδικαλιστικού κινήματος θα ήταν σίγουρα πολύ καλύτερα για τους εργάτες εάν τα δυο αυτά εργοστάσια του ομίλου είχαν ένα κοινό Σωματείο ή ακόμα και εάν τα δυο εργοστασιακά Σωματεία συντονίζονταν και είχαν κοινή δράση. Δυστυχώς λόγω των διαφορετικών πολιτικών δυνάμεων, που έχουν την πλειοψηφία στα δυο εργοστασιακά Σωματεία, δεν υπάρχει καμία επαφή μεταξύ τους.
Είναι προφανές ότι η μάχη πρέπει να ανοίξει, να φύγει από τον χώρο του εργοστάσιου και να γενικευτεί, να δημιουργηθεί γενικότερο πολιτικό θέμα. Σήμερα περισσότερο από ποτέ είναι ρεαλιστικό να γίνει κίνημα στον κλάδο και την περιοχή του Θριασίου. Οι απολύσεις είναι προ των πυλών σε παρά πολλά εργοστάσια της περιοχής. Είναι χαρακτηριστικό ότι η διοίκηση του ΤΙΤΑΝ έχει ανακοινώσει την πρόθεση της να προχωρήσει σε 235 απολύσεις. Τα Σωματεία Εργαζομένων στον ΤΙΤΑΝ μετά από κοινή Γενική τους Συνέλευση στο Εργατικό Κέντρο Ελευσίνας την προηγούμενη εβδομάδα αποφάσισαν να προχωρήσουν όλα μαζί σε κοινή απεργία εάν γίνει οποιαδήποτε απόλυση στον όμιλο. (Έχουν βέβαια γίνει κάποιες οικειοθελείς αποχωρήσεις στα γραφεία του ομίλου, έτσι λέγονται οι κρυφές απολύσεις.. )
Η αντίληψη, που αρχικά επικρατούσε στο Σωματείο της Ελληνικής Χαλυβουργίας ήταν ότι για να παρθούν πίσω οι απολύσεις αρκούσε ο αγώνας τους και η συμπαράσταση από το ΠΑΜΕ. Μετά από πιέσεις συνδικαλιστών από αλλά Σωματεία, προκειμένου το Σωματείο της Ελληνικής Χαλυβουργίας να καλέσει τα υπόλοιπα Σωματεία της περιοχής να συντονιστούν για να δώσουν την μάχη μαζί, ο πρόεδρος του Σωματείου της Ελληνικής Χαλυβουργίας απάντησε, ότι αυτός αναφέρεται στα ταξικά Σωματεία. Τα υπόλοιπα έτσι και αλλιώς δεν θα έρθουν. Αυτή είναι λάθος τακτική. Η στάση των Σωματείων δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένη. Οι εργάτες βλέπουν ότι δεν μπορεί να περιμένει ο καθένας την σειρά του. Ο αγώνας για να έχει αποτέλεσμα πρέπει να είναι κοινός.
Την Τετάρτη 9/10 πραγματοποιήθηκε τριμερής συνάντηση στο Υπουργείο Εργασίας, στην οποία συμμετείχαν η γενική γραμματέας του υπουργείου Α. Στρατινάκη, ο ιδιοκτήτης της εταιρίας Ν. Μάνεσης και συνδικαλιστές του επιχειρησιακού σωματείου και της Ομοσπονδίας Μετάλλου. Κατά τη διάρκεια της συνάντησης η γενική γραμματέας του υπουργείου είπε ότι θα αναζητήσει τρόπους έτσι ώστε το κράτος να ενισχύσει την εταιρία, που ισχυρίζεται ότι παρουσιάζει ζημίες και ότι οι εργαζόμενοι και η εταιρία πρέπει να τα βρούνε μέσα από διαβούλευση. Ο ιδιοκτήτης της εταιρίας παρέμεινε αδιάλλακτος. Το Σωματείο είπε, ότι το υπουργείο είναι της εργοδοσίας και όχι της εργασίας και εξήγησε ότι η εταιρία είναι στην πραγματικότητα κερδοφόρα και απλά προσπαθεί να μειώσει περαιτέρω το κόστος σε βάρος των εργατών. Όπως ανάφερε χαρακτηριστικά η επιχείρηση παρουσιάζει μεγάλη αύξηση της παραγωγής της τα τρία τελευταία χρόνια λόγω των εξαγωγών. Η παραγωγή από 194.600 τόνους σιδήρου το 2009, το 2010 αυξήθηκε σε 231.000 ενώ φέτος η παραγωγή έχει φτάσει ήδη τις 266.000 τόνους σιδήρου. Την ίδια στιγμή κατήγγειλαν, ότι η επιχείρηση έχει να καταθέσει φορολογική δήλωση από το 2007 ενώ εκείνη τη χρονιά έλαβε και επιστροφή φόρου 350 χιλιάδες ευρώ! Κατήγγειλαν επίσης, ότι η επιχείρηση επιδοτείται για εξαγωγές, που κάνει μέσω οφ σορ εταιρείας που έχει συστήσει!
Την Πέμπτη 10/11 το Σωματείο διοργάνωσε πορεία και συγκέντρωση στα γραφεία της εταιρίας στην Κηφισιά και νέα συνάντηση με τον ιδιοκτήτη Μάνεση ο οποίος όχι μόνο παραμένει αδιάλλακτος αλλά απειλεί ότι θα κλείσει το εργοστάσιο στον Ασπρόπυργο.
Την Παρασκευή 11/11 πραγματοποιήθηκε συναυλία στο χώρο του εργοστάσιου, που διοργάνωσε η Γραμματεία Μετάλλου του ΠΑΜΕ. Στην εκδήλωση χαιρέτησε η γραμματέας του ΚΚΕ κ Παπαρήγα.
Στην πορεία όλου αυτού του αγώνα η Διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Ελευσίνας δεν έχει καν συνεδριάσει για να βγάλει μια τυπική ανακοίνωση. Δεν δείχνουν έμπρακτα καμία αλληλεγγύη λες και το θέμα δεν τους αφορά. Έχουν προδοτική στάση προς ένα Σωματείο μέλος τους και που δίνει μια τόσο σκληρή κόντρα.
Πάντως η μάχη είναι τόσο σκληρή, που η ιδέα της υπέρβασης της απραξίας της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου μέσω ενός γνήσιου συντονισμού Σωματείων κερδίζει έδαφος τόσο στο Σωματείο της Ελληνικής Χαλυβουργίας όσο και σε άλλα Σωματεία της περιοχής.
Βασίλης Κούτρης