Οι αντιδραστικές ανατροπές στις Συλλογικές Συμβάσεις και η σημασία τους

Οι αντιδραστικές ανατροπές στις Συλλογικές Συμβάσεις και η σημασία τους

Με νέο πολυνομοσχέδιο που φέρνει προς ψήφιση στη βουλή η κυβέρνηση , καταργεί κάθε εναπομείνασα εργατική κατάκτηση και ο εργαζόμενος θα πιάνει δουλειά ξεκινώντας απ το μηδέν, χωρίς κανένα δικαίωμα. Η ρύθμιση της κυβέρνησης για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ), καταργεί επί της ουσίας τις ΣΣΕ και τη συλλογική διαπραγμάτευση η οποία εξατομικεύεται.

Ο εργάτης θα είναι μόνος του και ευάλωτος απέναντι στον εργοδότη –καπιταλιστή, ο οποίος όμως θα έχει μαζί του το κράτος, την κυβέρνηση, τους νόμους, την επιθεώρηση εργασίας, την αστυνομία, το στρατό, την Ε.Ε, το ΔΝΤ και πάει λέγοντας. Αυτό το συσχετισμό δύναμης ήθελαν χρόνια τώρα να πετύχουν οι καπιταλιστές έναντι των εργατών, αυτό το συσχετισμό τους κατοχυρώνει νομικά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μαζί με άλλες πρόθυμες δυνάμεις του κεφαλαίου. Πιο συγκεκριμένα, με τις συγκεκριμένες ρυθμίσεις:

1) Καταργείται η αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης, σύμφωνα με την οποία: όροι που περιλαμβάνονται σε ατομικές συμβάσεις εργασίας και αποκλίνουν από τις κλαδικές ή όροι συλλογικών συμβάσεων, υπερισχύουν εάν είναι ευνοϊκότεροι για τους εργαζόμενους.

Η κατάργηση της ευνοϊκής ρύθμισης αποτελεί αρμονική συνέχεια προηγούμενων αντεργατικών νόμων και ρυθμίσεων που στόχο είχαν και έχουν την κατάργηση όλων των καταχτήσεων της εργατικής τάξης για τις οποίες χρειάστηκαν πάνω από 100 χρόνια αγώνες, θυσίες και αίμα.

Η υποβάθμιση και κατάργηση των Σ.Σ.Ε και της συλλογικής διαπραγμάτευσης με την αναγνώριση των επιχειρησιακών συμβάσεων, ως ανώτερης ισχύος συμβάσεις, ως υπέρτερες έναντι των Κλαδικών, με το νόμο 3899/2010, άνοιξε νέους δρόμους για το κεφάλαιο.

Ο νόμος 3899/2010 περιέχει σαφώς νέα καταλυτικά στοιχεία ανατροπής των εργασιακών σχέσεων και αντιστοιχεί στις νέες ανάγκες του κεφαλαίου και της νεοφιλελεύθερης επέλασης. Νεοφιλευθερισμός σημαίνει πλήρη ιδιωτικοποίηση τομέων όπως η παιδεία, η υγεία, η ασφάλιση, η ενέργεια, οι συγκοινωνίες κλπ, και απαιτεί κατάργηση των ΣΣΕ, εξατομίκευση των όρων εργασίας, μείωση του λεγόμενου κράτους πρόνοιας, μείωση των μισθών και της σύνταξης, κατάργησης μιας σειράς καταχτήσεων για να δημιουργηθούν όροι αντιστροφής της πτωτικής τάσης του ποσοστού κέρδους, για να δημιουργηθούν συνθήκες κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Ο νόμος 3899/2010 αποτελεί και μια συνέχεια παλαιότερων νόμων, όπως ο Ν1876/90, ο οποίος επίσης αντιστοιχούσε στις τότε συνθήκες της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης και των κατευθύνσεων του κεφαλαίου. Ο Ν1876/90 ψηφίστηκε επί οικουμενικής κυβέρνησης Ζολώτα, από όλες τις πτέρυγες της βουλής. Μεταξύ άλλων ο νόμος έδινε προτεραιότητα στη σύμβαση κατά εργοστάσιο και προέβλεπε, μεταξύ άλλων, ότι « η ατομική σύμβαση υπερέχει των άλλων συμβάσεων».

Με την απαλοιφή τώρα μιας λέξης, της λέξης «ευνοϊκότερη», αυτό που μένει είναι ότι: « η ατομική σύμβαση υπερέχει των άλλων συμβάσεων». Άρα, με το νέο νόμο, η κατάργηση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) βρίσκεται προ των πυλών.

2) Αναστέλλεται για δύο χρόνια η δυνατότητα επέκτασης των κλαδικών συμβάσεων, δυνατότητα που αποτελούσε υπουργικό δικαίωμα.

Αυτό σημαίνει ότι η Συλλογικές Συμβάσεις θα ισχύουν μόνο για τα μέλη ενός συνδέσμου εργοδοτών που υπογράφει τη σύμβαση (π.χ Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών- ΣΕΒ) και τα μέλη μιας Ομοσπονδίας ή ενός σωματείου και δεν θα γενικεύεται στο σύνολο των εργοδοτικών οργανώσεων και στο σύνολο του κλάδου για τους εργαζόμενους. θα έχει δηλαδή ισχύ μόνο για τα μέλη. Πρόσφατα η εργοδοσία της Φίατ στην Ιταλία, αποχώρησε απ τον αντίστοιχο ΣΕΒ της Ιταλίας, πράγμα που την αποδεσμεύει απ τις υπάρχουσες ΣΣΕ. Κατά τον ίδιο τρόπο μπορεί κάποιος βιομήχανος να αποχωρήσει απ το ΣΕΒ ή την αντίστοιχη ένωση που τον εκπροσωπεί και να αποδεσμευτεί απ τις ΣΣΕ. Για παράδειγμα, η Ομοσπονδία οικοδόμων υπέγραφε, έως το 2009, σύμβαση με τους παρακάτω εργοδοτικούς φορείς:

Σύνδεσμος Τεχνικών Εταιριών Ανωτέρων Τάξεων (Σ.Τ.Ε.Α.Τ.)

Πανελλήνια Ένωση Διπλωματούχων Μηχανικών Εργοληπτών Δημοσίων Έργων (Π.Ε.Δ.Μ.Ε.Δ.Ε.)

Πανελλήνια Ένωση Συνδέσμων Εργοληπτών Δημοσίων Έργων (Π.Ε.Σ.Ε.Δ.Ε.)

Πανελλήνιος Σύνδεσμος Ανωνύμων Τεχνικών Εταιριών και Εταιριών Περιορισμένης Ευθύνης (Σ.Α.Τ.Ε.)

Τώρα, με τη νέα ρύθμιση της κυβέρνησης, οι εταιρίες που δεν ανήκουν σε κάποιο σύνδεσμο δεν δεσμεύονται απ τις ΣΣΕ και μια εταιρία μπορεί να φύγει απ τον αντίστοιχο σύλλογο και να αποδεσμευτεί απ τις υπάρχουσες ΣΣΕ, πράγμα που σημαίνει ότι θα πέσει κατακόρυφα το μεροκάματο και μαζί με αυτό οι εισφορές της εργοδοσίας για την ασφάλιση και πολλά άλλα.

3) Τίθεται χρονικό όριο ενός μήνα για τη σύσταση επιχειρησιακού σωματείου.

Με τη ρύθμιση αυτή και ενώ έως τώρα χρειαζόταν 5-6 μήνες για να αναγνωριστεί ένα εργατικό σωματείο, τώρα πριμοδοτείται η δημιουργία κίτρινων, εργοδοτικών, σωματείων, για να υπογράψουν τις απαιτήσεις της εργοδοσίας και να καλύπτεται νομικά η μείωση του μισθού και του μεροκάματου, η εκ περιτροπής εργασία, η μείωση των ημερών και ωρών εργασίας κλπ.

4) Παρέχεται η δυνατότητα δημιουργίας επιχειρησιακού σωματείου και σε επιχειρήσεις που απασχολούν λιγότερους από 20 εργαζόμενους.

Το σωματείο ουσιαστικά αντικαθίσταται από την «Ένωση Προσώπων» η οποία μπορεί με τα 3/5 των εργαζομένων, να υπογράφει τις απαιτήσεις της εργοδοσίας και η υπογραφή αυτή να δεσμεύει όλους τους εργαζόμενους. Εδώ η κυβέρνηση και οι καπιταλιστές αποδεικνύουν ότι τα θέλουν μονά-ζυγά δικά τους. Ενώ οι καπιταλιστές έχουν το δικαίωμα να αποδεσμεύονται απ τις ΣΣΕ φεύγοντας από μια εργοδοτική ένωση, απ την άλλη, η δυσμενής για τους εργαζόμενους συμφωνία με ένα εργοδοτικό σωματείο, ή μια Ένωση Προσώπων, δεσμεύει το σύνολο των εργαζομένων!!!

5) Καταργείται η γνωμοδοτική δυνατότητα του Συμβουλίου της Επιθεώρησης Εργασίας για την υπογραφή επιχειρησιακών συμβάσεων.

Οι καπιταλιστές, αφού πλέον παίζουν στο γήπεδό τους δηλαδή στο επίπεδο της επιχείρησης με επιχειρησιακές και ατομικές συμβάσεις εργασίας, δεν θέλουν πλέον να μπερδεύεται στα πόδια τους ούτε η Επιθεώρηση Εργασίας. Εφόσον καταφέρνουν να απομονώσουν τον εργάτη απ την τάξη του και να τον καταστήσουν μονάδα ή ελάχιστη, μικρή συλλογικότητα, τότε τον έχουν διαρκώς στο καναβάτσο και μπορούν να τον χειριστούν.

Στο νέο πολυνομοσχέδιο περιλαμβάνονται και άλλες ανατροπές στα εργατικά δικαιώματα, τις οποίες αναφέρουμε επιγραμματικά χωρίς σχόλια, λόγω έλλειψης χώρου.

6) Προβλέπονται δραστικές περικοπές στο εφάπαξ και στις επικουρικές συντάξεις ορισμένων «ελλειμματικών Ταμείων».

7) Σε ότι αφορά το Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων, μειώνεται κατά 15%, το εφάπαξ όσων ασφαλισμένων υπέβαλαν αιτήσεις συνταξιοδότησης κατά τη διάρκεια του 2010 και κατά 20% όσων υπέβαλαν το 2011.

8) Μειώνεται κατά 25% το εφάπαξ του Ταμείου της ΔΕΗ, για όσους ασφαλισμένους υπέβαλαν αίτηση το 2010 και κατά 30% για όσους υπέβαλαν το 2011. Για τους ασφαλισμένους του Ταμείου της Εμπορικής που υπέβαλαν αίτηση το 2011 η μείωση είναι 20%.

9) Ως προς τις επικουρικές συντάξεις, μειώνονται έως 30% όσες συντάξεις του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, είναι από 170 ευρώ και άνω.

10) Οι επικουρικές συντάξεις του Μετοχικού Ταμείου Πολιτικών Υπαλλήλων, μειώνονται κατά 20% και κατά 50% ως προς το μέρος της σύνταξης το οποίο υπερβαίνει τα 500 ευρώ. Μείωση κατά 15% επιβάλλεται και στις επικουρικές συντάξεις του ΤΑΥΤΕΚΩ (αφορά ασφαλισμένους τραπεζών και επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας).



Παίρνοντας υπόψη την ενιαία, διαρκή και ολομέτωπη επίθεση των καπιταλιστών και της κυβέρνησής τους, πρέπει αντίστοιχη να είναι η απάντηση. Η πάλη της εργατικής τάξης πρέπει αναγκαστικά να είναι ενιαία και συνολική για να έχει αποτελέσματα. Χρειάζεται λοιπόν αγώνας αποφασιστικός, με ενιαίο εργατικό μέτωπο-τη μέγιστη δυνατή ενότητα δράσης, για την συνολική ανατροπή της αντεργατικής πολιτικής, αγώνας που ταυτίζεται απόλυτα με την ανατροπή της κυβέρνησης που την ασκεί και του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος που γεννά την εξαθλίωση, τη φτώχεια, την υποαπασχόληση, την ανεργία και την απλήρωτη εργασία, την κατάργηση όλων των καταχτήσεων και δικαιωμάτων της εργατικής τάξης. Ο αγώνας αυτός πρέπει να κατατείνει στην εργατική εξουσία, αφετηρία της οποίας μπορεί να αποτελέσει η εργατική κυβέρνηση.

Κάβουρας Δημήτρης