Συνεπείς στο κινηματικό ραντεβού τους με την κυβέρνηση οι φοιτητές και οι εργαζόμενοι της Κομοτηνής

Κινηματικός μήνας υπήρξε ο Δεκέμβρης για την Κομοτηνή· μία πόλη αστυνομοκρατούμενη που στο παρελθόν είχε εκδηλώσει εχθρική συμπεριφορά απέναντι στους αγώνες με αποκορύφωμα την πολιορκία των φοιτητών στο πανεπιστήμιο της πόλης από “εξαγριωμένους πολίτες” το Δεκέμβρη του 2008.

Οι φοιτητές, άμεσα πληττόμενοι από την πολιτική των περικοπών στην εκπαίδευση που υποστηρίζει η κυβέρνηση, η ΕΕ και το ΔΝΤ (μια πολιτική που το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης βιώνει άμεσα ως περιφερειακό πανεπιστήμιο) αλλά αντιδρώντας και στο νομοσχέδιο για την παιδεία που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να καταθέσει και το οποίο καταργεί στην πράξη κάθε έννοια δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης, προχώρησαν σε αγωνιστικές δράσεις ενάντια στη μετατροπή της παιδείας σε εμπόρευμα. Οι μισές σχολές της Κομοτηνής προχώρησαν σε κατάληψη, δυστυχώς όμως χωρίς να μπορέσουν να δώσουν ένα προωθητικό περιεχόμενο στα αιτήματά τους αλλά μένοντας σε ένα πλαίσιο αιτημάτων που υπερασπιζόταν μόνο τη δημόσια δωρεάν σίτιση. Ελπιδοφόρο κέντρο αγώνα αποτέλεσαν οι μαζικότατες καταλήψεις της νομικής και της πρυτανείας από το σύλλογο οικότροφων φοιτητών Κομοτηνής, όπου οι δυνάμεις της αριστεράς κατόρθωσαν να δώσουν αντικυβερνητικό και αντιμνημονιακό περιεχόμενο, τόσο στα αιτήματα και τις δράσεις της κατάληψης όσο και στις πανεκπαιδευτικές πορείες που πραγματοποιήθηκαν εκείνες τις μέρες στην πόλη. Αποκορύφωμα των κινηματικών δράσεων υπήρξε η συμβολική κατάληψη του κτηρίου της περιφέρειας και η ανάρτηση σε αυτό πανό με τα αιτήματα των φοιτητικών συλλόγων νομικής και οικότροφων.

Αλλά και οι εργαζόμενοι έδωσαν δυναμικό παρόν στις απεργιακές συγκεντρώσεις της 15ης Δεκέμβρη, όταν πραγματοποιήθηκε μία από τις μαζικότερες πορείες των τελευταίων ετών στην πόλη, με το 85% των εργαζομένων να απεργούν. Μάλιστα ο Σύλλογος Δασκάλων προχώρησε σε συμβολική κατάληψη του κτηρίου της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης απαιτώντας την πληρωμή των απλήρωτων επί μήνες αναπληρωτών συναδέλφων τους, που εργάζονται μέσω ΕΣΠΑ, αλλά και εκδηλώνοντας την αντίθεσή του στην αντι-εκπαιδευτική πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση.

Απέναντι σε όλες αυτές τις κινητοποιήσεις το ΚΚΕ τήρησε σεχταριστική και διασπαστική στάση. Το ΜΑΣ, δημιούργημα του ΚΚΕ στα πανεπιστήμια κατ’ εικόνα και ομοίωση του ΠΑΜΕ, κατήγγειλε τη μαζικότερη από το 2007 συνέλευση της Νομικής ως “ξεπουλημένη” και αποχώρησε καλώντας σε δική του συνέλευση την επόμενη μέρα. Επιπλέον, όταν σύντροφοι από την κ.ο. Ανασύνταξη και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, επιχείρησαν να μοιράσουν προκηρύξεις στην κεντρική πλατεία της Κομοτηνής και στον κόσμο που αποχωρούσε από την πορεία του ΠΑΜΕ, η οποία προηγουμένως είχε καταλήξει και διαλυθεί στην πλατεία, δέχθηκαν προπηλακισμούς και φραστικές επιθέσεις από μέλη του ΠΑΜΕ και της ΚΝΕ. Η συνεχιζόμενη τακτική της απομόνωσης και της εχθρικής αντιμετώπισης των υπόλοιπων κομμουνιστικών δυνάμεων που ακολουθεί το ΚΚΕ, είναι επικίνδυνη για το κίνημα. Αποτελεί τροχοπέδη στην πολιτική ζύμωση και στη διαμόρφωση προϋποθέσεων για τη δημιουργία ενός επαναστατικού πολιτικού μετώπου ικανού να ανατρέψει τον καπιταλισμό, δρώντας τελικά ενάντια στους εργάτες και τα συμφέροντά τους.