Συνδικαλιστική απόλυση και επαναπρόσληψη στα φροντιστήρια

Αμέσως μετά τη διακοπή λόγω Χριστουγέννων –Πρωτοχρονιάς, η βιολόγος Χ.Σ., μέλος της κ.ο. ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ ειδοποιήθηκε από εργοδότρια φροντιστηρίου στα νότια πως διακόπτεται η συνεργασία τους (κοινώς «απολύεται») και πως έπρεπε να βρεθεί στο φροντιστήριο να παραλάβει την απόλυσή της και –στο ακέραιο- τα χρήματα που της αναλογούν για την εργασία της μέχρι και τη λήξη της –ορισμένου χρόνου- σύμβασή της. Η ξαφνική και εντελώς αναίτια απόλυση, μεσούσης της ακαδημαϊκής χρονιάς και μάλιστα σε καθηγήτρια που διδάσκει σε τμήματα Γ’ Λυκείου για πανελλήνιες, παρά τα συχνά φαινόμενα παραβάσεων της σύμβασης και αυταρχισμού στα φροντιστήρια, συνιστούσε εντυπωσιακή κίνηση από την πλευρά της εργοδοσίας. Αν αναλογιστεί κανείς, ότι η εργαζόμενη θα πληρωνόταν τις ώρες εργασίας μέχρι το τέλος της σχολικής χρονιάς, η κίνηση της εργοδότριας ήταν ακόμα πιο εντυπωσιακή- δεδομένου ότι κανείς εργοδότης δεν επιθυμεί να πληρώνει έναν εργαζόμενο για να κάθεται- πληρώνοντας μάλιστα και άλλον ένα στη θέση του.

Αυτό όμως, καταδεικνύει και τους πραγματικούς λόγους για τους οποίους η εργοδότρια αποφάσισε να προχωρήσει σε αυτή την εκδικητική απόλυση. Όπως ειπώθηκε από την ίδια, στα προηγούμενα χρόνια λειτουργίας του φροντιστηρίου κανείς δεν είχε απεργήσει μέχρι τότε, καθώς αυτό ήταν εντελώς αντίθετο στη «φιλοσοφία του φροντιστηρίου». Επίσης, μέχρι στιγμής, δεν είχε διεκδικηθεί δυναμικά από κάποιον η πλήρης πληρωμή του δώρου των Χριστουγέννων που, όλοι οι εργαζόμενοι δικαιούνται, σύμφωνα με τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.

Τα παραπάνω συνιστούσαν για την εργοδοσία σαφή σύγκρουση με τη «λογική» του φροντιστηρίου και κατέδειξαν ότι η εργαζόμενη δεν «ενδιαφέρεται για τα παιδιά και την πρόοδό τους, εφόσον απεργεί, ούτε για το φροντιστήριο, εφόσον ανακοινώνει στους μαθητές την αλήθεια, ότι δηλαδή θα απεργήσει». Επρόκειτο λοιπόν, για μια – σαφέστατα - συνδικαλιστική απόλυση, που στόχο είχε τη διαφύλαξη του κλίματος απογοήτευσης και υποταγής που καλλιεργείται με επιμέλεια από την εργοδοσία στο συγκεκριμένο φροντιστήριο και φέτος, για πρώτη φορά, έδειξε να αλλάζει.

Η εργοδότρια, με πολύ προσεκτικά βήματα από την αρχή, μεθόδευσε τις κινήσεις της, ώστε να κινηθεί σύμφωνα με το «γράμμα του νόμου», στέλνοντας με δικαστικό επιμελητή στην εργαζόμενη, τόσο την απόλυση, όσο και τα χρήματα που αντιστοιχούσαν μέχρι το τέλος της χρονιάς. Επιπλέον, πίεσε εντατικά την άλλη συνάδελφο βιολόγο του φροντιστηρίου να αναλάβει τις ώρες της απολυμένης, ούτως ώστε να έχει το μικρότερο δυνατό κόστος απέναντι στους μαθητές.

Η συνάδελφος βιολόγος, επιδεικνύοντας συναδελφικότητα και συντροφικότητα δε δέχτηκε να αναλάβει τις ώρες της απολυμένης και η απολυμένη δε δέχτηκε την απόλυσή της, αρνήθηκε να παραλάβει χρήματα και έγγραφα από το δικαστικό επιμελητή και απευθύνθηκε στο Σωματείο Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών.

Το σωματείο από την πρώτη στιγμή ανέλαβε ενεργό δράση στη στήριξη της συναδέλφου. Συναντήθηκε με την εργοδότρια, της ανακοίνωσε ότι κρίνει την απόλυση ως συνδικαλιστική, παράνομη και εκδικητική, την ενημέρωσε ότι θα κινητοποιηθεί με όλα τα μέσα που διαθέτει ενάντια σε αυτή την απόφαση (κινητοποιήσεις από την πλευρά του σωματείου και δημοσιοποίηση του ζητήματος) και της έδωσε διορία δύο ημερών προκειμένου να το ξανασκεφτεί. Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα (πιθανότατα, έχοντας γνώση και για τις καλοκαιρινές κινητοποιήσεις του σωματείου απέναντι στην αλυσίδα «Σύγχρονο», με την οποία παλαιότερα το συγκεκριμένο φροντιστήριο είχε εταιρική σχέση) η εργοδότρια υποχώρησε και δέχτηκε την επαναπρόσληψη της συναδέλφου.

Το παραπάνω γεγονός δεν είναι το μοναδικό στο χώρο των φροντιστηρίων. Σε πολλές περιπτώσεις φέτος, όπου το σωματείο παρενέβη σε αντιδικία συναδέλφου –εργοδοσίας, η υπόθεση τακτοποιήθηκε προς όφελος του εργαζόμενου, τις περισσότερες φορές με μια απλή τηλεφωνική παρέμβαση του σωματείου. Αυτό, βέβαια, που έχει σημασία είναι να γνωρίζει ο εργαζόμενος τα δικαιώματά του –συνήθως πολύ περισσότερα από όσα νομίζει- και να διεκδικείται η ισχύς της Σ.Σ.Ε.

Η αγωνιστική παρουσία του Σ.Ε.Φ.Κ, όπου κληθεί από συναδέλφους εργαζόμενους, είναι σαφώς καταλυτική. Οι εργαζόμενοι καθηγητές στα φροντιστήρια έχουν να αντιμετωπίσουν καθημερινά, εκτός από την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια, λόγω των ελαστικών σχέσεων εργασίας, την παραβίαση της συλλογικής τους σύμβασης από τους εργοδότες, την τρομοκρατία της εργοδοσίας για μη επαναπρόσληψη και την καλλιέργεια κλίματος υποταγής στους χώρους εργασίας, με αποτέλεσμα να νιώθουν πολύ συχνά εγκλωβισμένοι και αδύναμοι να διεκδικήσουν.

Για το λόγο αυτό, τα παραπάνω γεγονότα συνιστούν ουσιαστική νίκη του σωματείου απέναντι στους εργοδότες και καταδεικνύουν ότι μόνο οι δυναμικές, συλλογικές διεκδικήσεις των δικαιωμάτων των εργαζομένων μπορούν να αποφέρουν αποτελέσματα. Επόμενος στόχος του σωματείου θα πρέπει να είναι η ακόμα πλατύτερη συμμετοχή των εργαζομένων στους κόλπους του, η περαιτέρω ενδυνάμωσή του και η επιβολή της τήρησης της συλλογικής σύμβασης εργασίας σε όλα τα φροντιστήρια.