ΟΟΣΑ: Δυσοίωνες οι προβλέψεις για την παγκόσμια οικονομία

Πληθαίνουν οι ενδείξεις και οι εκτιμήσεις οικονομολόγων ότι η παγκόσμια οικονομία οδεύει σε νέα ύφεση. Στην τελευταία έκθεση του ΟΟΣΑ υπάρχει η εκτίμηση ότι η ανάπτυξη της οικονομίας στις επτά πλουσιότερες χώρες του κόσμου (G7) αρχίζει και υποχωρεί. Πιο συγκεκριμένα, προβλέπει ότι στο σύνολο των 7 η ανάπτυξη θα περιοριστεί στο 1,4% το τρίτο τρίμηνο του έτους και στο 1% το τελευταίο τρίμηνο, από 3,2% το πρώτο τρίμηνο και 2,5% το δεύτερο.

Όπως δήλωσε ο συγγραφέας της έκθεσης οικονομολόγος Πιερ Κάρλο Παντοάν, «Βλέπουμε μια κάμψη στην ανάκαμψη, η οποία είναι λίγο ή πολύ γενικευμένη».

Για τις ΗΠΑ ο παραπάνω ιμπεριαλιστικός οργανισμός εκτιμά ότι η ανάπτυξη θα κυμανθεί στο 2% το τρίτο τρίμηνο και στο 1,2% το τέταρτο, από 3,7% το πρώτο και 1,6% το δεύτερο τρίμηνο. Για τις τρεις μεγαλύτερες οικονομίες της ευρωζώνης (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία) η εκτίμηση είναι ότι θα υπάρξει ανάπτυξη 0,4% στο τρίτο τρίμηνο και 0,6% στο τέταρτο, από 5,1% στο δεύτερο.

Τις παραπάνω εκτιμήσεις έρχονται να ενισχύσουν και τα τελευταία στοιχεία για την ανεργία σε Αμερική και Ευρώπη, που δείχνουν σταθερά αυξητικές τάσεις.

ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ: Εκλογές

Κρίσιμες θεωρούνται οι βουλευτικές εκλογές της 26ης του Σεπτέμβρη για τη Βενεζουέλα και κατ’ επέκταση συνολικά για τη Λατινική Αμερική.

Η χώρα περνάει ίσως την πιο δύσκολη και κρίσιμη περίοδο από τότε που ξεκίνησε η λεγόμενη «Μπολιβαριανή διαδικασία» το 1999 με την εκλογή στην προεδρία του Ούγκο Τσάβες με 56%.

Η Βενεζουέλα βιώνει εδώ και ενάμιση χρόνο την οικονομική κρίση, η ανεργία έχει αγγίξει το 12%, ο πληθωρισμός έχει ξεπεράσει το 30% και η ζωή του πληθυσμού έχει δυσκολέψει αφόρητα το τελευταίο διάστημα.

Η εγκληματικότητα στη χώρα, ως απόρροια και των παραπάνω, έχει εκτοξευθεί στα ύψη. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, το 2009 στη Βενεζουέλα δολοφονήθηκαν 13.975 άνθρωποι. Το Καράκας θεωρείται σήμερα η πιο επικίνδυνη μεγαλούπολη στον κόσμο με 200 δολοφονίες ανά 100.000. Εννοείται ότι η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των δολοφονιών γίνονται στις πιο υποβαθμισμένες περιοχές και αφορούν είτε σε εξαθλιωμένους νέους ανθρώπους που στρατολογούνται από τις συμμορίες, είτε σε άτυχους ανθρώπους που βρίσκονται ανάμεσα σε διασταυρούμενα πυρά.

Η κυβέρνηση Τσάβες για να απαντήσει στο πρόβλημα προχώρησε στην ίδρυση ενός νέου αστυνομικού σώματος 2.500 ανδρών με τον πομπώδη τίτλο «Εθνική Μπολιβαριανή Αστυνομία» με αποστολή να περιπολεί στις πιο επικίνδυνες περιοχές. Προφανώς θα αποτύχει σε αυτήν της την προσπάθεια επειδή η εγκληματικότητα δεν είναι το πρόβλημα, αλλά το σύμπτωμα του κοινωνικού προβλήματος, μιας και οι ταξικές ανισότητες κάθε άλλο παρά έχουν εξαλειφθεί και, ακόμα και η αναδιανομή της γης που είχε εξαγγελθεί ελάχιστα έχει προχωρήσει.

Κυρίως όμως, εκείνο που δεν έχει προχωρήσει όσο θα έπρεπε, ώστε η Βενεζουέλα να λύσει τα παραπάνω προβλήματα προς όφελος του λαού της είναι η οργάνωση της εργατικής τάξης της χώρας πολιτικά και συνδικαλιστικά ώστε να βάλει της δικής της σφραγίδα στις εξελίξεις.

ΜΟΖΑΜΒΙΚΗ: Υποχώρηση της Κυβέρνησης μετά από κινητοποιήσεις

Η κυβέρνηση της Μοζαμβίκης απέσυρε τελικά τις αυξήσεις στην τιμή του ψωμιού μετά τις ογκώδεις διαδηλώσεις και τις συγκρούσεις με την αστυνομία που ξεκίνησαν την πρώτη Σεπτέμβρη, με αφορμή την αύξηση στα σιτηρά και σε μια σειρά άλλα βασικά είδη,και που είχαν ως αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους τουλάχιστον 13 άνθρωποι.

Από την αρχή του χρόνου η τιμή του ψωμιού αυξήθηκε κατά 25% στη φτωχή χώρα της Ν. Αφρικής, όπου το 70% του πληθυσμού ζει με λιγότερα από 2 δολάρια την ημέρα, ενώ μόνο το δίμηνο Ιουλίου-Αυγούστου οι τιμές στα δημητριακά αυξήθηκαν πάνω από 5%.

Οι συγκρούσεις επανέφεραν στη μνήμη μας τις μεγάλες διαδηλώσεις την άνοιξη και το καλοκαίρι του 2008 σε μια σειρά χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου εξαιτίας των αυξήσεων στις τιμές των τροφίμων. Οι αυξήσεις στις τιμές του ψωμιού οφείλονται κυρίως στην αύξηση της τιμής του σιταριού με αφορμή το εμπάργκο της Ρωσίας στις εξαγωγές, μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του καλοκαιριού. Κατά τους ειδικούς όμως, αυτή η αύξηση δε δικαιολογείται γιατί οι απώλειες από τη Ρωσία θα υπερκαλυφθούν για φέτος από την αυξημένη παραγωγή άλλων χωρών και η παραγωγή σιταριού το 2010 θα είναι η τρίτη μεγαλύτερη όλων των εποχών. Άρα το πρόβλημα οφείλεται κυρίως στα κερδοσκοπικά παιχνίδια που παίζονται στις αγορές, όπου τα λεγόμενα επενδυτικά κεφάλαια μόλις βρουν μια αφορμή, όπως τώρα με την παραγωγή στη Ρωσία, εκτοξεύουν τις τιμές στα ύψη κερδίζοντας δις, αδιαφορώντας αν αυτό το πληρώσουν με τη ζωή τους εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνοντας από την πείνα.

Επομένως, το πρόβλημα της πείνας οφείλεται κυρίως στο ότι το χρηματιστικό κεφάλαιο ελέγχει την παγκόσμια παραγωγή και διακίνηση των αγροτικών προϊόντων και έχει τη δυνατότητα να διαμορφώνει αυθαίρετα τις τιμές στις αγορές με διάφορα κόλπα.

ΤΡΑΠΕΖΑ ΔΙΕΘΝΩΝ ΔΙΑΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ: Βαθαίνει η παρασιτικός χαρακτήρας του σύγχρονου καπιταλισμού

Σύμφωνα με την τριετή έρευνα που διεξάγει η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS), ο ημερήσιος τζίρος στην αγορά συναλλάγματος αυξήθηκε κατά 20% σε σχέση με το 2007, και έφτασε το ιλιγγιώδες ποσό των 4 τρισ. δολαρίων, ποσό ίσο με το ΑΕΠ της Γερμανίας!

Το 65% των συναλλαγών στις αγορές συναλλάγματος είναι διασυνοριακές, κάτι που οφείλεται στα μέτρα που παίρνουν οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές χώρες και οργανισμοί για την απρόσκοπτη κίνηση κεφαλαίων και αντανακλά την αυξανόμενη διεθνοποίησή τους.

Η αγορά του Λονδίνου κρατάει τα πρωτεία και με διαφορά στην παγκόσμια αγορά συναλλάγματος με το 36,7% των συναλλαγών να πραγματοποιούνται εκεί, κάτι που εξηγεί και την αντίδραση της Μ. Βρετανίας σε οποιαδήποτε σκέψη για φορολόγηση ή άλλου είδους περιορισμούς σ’ αυτές τις συναλλαγές, έστω και ασήμαντους ή καθαρά συμβολικού χαρακτήρα. Ακολουθούν οι ΗΠΑ με 18%, η Ιαπωνία με 6%, ενώ η Ελβετία, η Σιγκαπούρη και το Χονγκ Κονγκ ακολουθούν με 5% η καθεμία.

Από τα 4 τρις που τζογάρονται καθημερινά στις αγορές, το 1,5 τρις αφορά συναλλαγές στην τρέχουσα αγορά συναλλάγματος (spot), ενώ τα υπόλοιπα 2,5 τρις στην προθεσμιακή αγορά, που είναι αποκλειστικά κερδοσκοπική. Έτσι, βλέπουμε πως το υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο, αδυνατώντας να τοποθετηθεί στην παραγωγή, αναζητά διέξοδο στον τζόγο της αγοράς συναλλάγματος.

Όλα αυτά γίνονται ενώ ταυτόχρονα, ιδιαίτερα μετά το 2008, οι εργαζόμενοι σε όλο τον κόσμο υποβάλλονται σε σκληρά προγράμματα λιτότητας και ολόκληρες περιοχές του πλανήτη σε Αφρική, Ασία και αλλού θερίζονται από τον υποσιτισμό, τη λειψυδρία και τις αρρώστιες, λόγω έλλειψης κεφαλαίων (υποπολλαπλάσιων του ποσού που αναφέραμε παραπάνω) που απαιτούνται για να ξεπεραστούν αυτά τα προβλήματα.

Μέσα σ’όλα αυτά ήρθε και η δέσμευση 60 χωρών, μεταξύ των οποίων οι Γερμανία, Γαλλία, Βρετανία και Ιαπωνία, να προτείνουν στον ΟΗΕ την επιβολή ενός φόρου στις διεθνείς συναλλαγές στις αγορές συναλλάγματος, τα έσοδα του οποίου θα χρησιμοποιηθούν με τη μορφή της ελεημοσύνης προς τον αναπτυσσόμενο κόσμο. Έτσι θα ικανοποιήσουν και ένα αίτημα που είχε γίνει παλιότερα σημαία του λεγόμενου «κινήματος κατά της παγκοσμιοποίησης» και της γαλλικής ΑΤΤΑC (φόρος Τόμπιν) και υποστηρίχθηκε ένθερμα και από δυνάμεις της Αριστεράς στη χώρα μας.