[2019-05-19] ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2019

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2019


Οι Δήμοι και οι Περιφέρειες αποτελούν τμήμα της διοίκησης του αστικού κράτους, δηλαδή τμήμα του μηχανισμού καταπίεσης της εργατικής τάξης από τους καπιταλιστές. Η λειτουργία αυτή εντάθηκε όχι μόνο μέσα από τον «Καλλικράτη», και ακόμα περισσότερο μέσα από τον «Κλεισθένη Ι», αλλά κυρίως μέσα από τις διαδικασίες της κρίσης και της επίθεσης που εξαπέλυσε η αστική τάξη εναντίων των εργατών και των φτωχότερων εργαζόμενων στρωμάτων της κοινωνίας, επίθεση που κωδικοποιήθηκε με τον όρο «μνημόνια». Οι Δήμοι και οι Περιφέρειες πλέον ελέγχονται πολύ πιο ασφυκτικά όχι μόνο από το ελληνικό αστικό κράτος (μέσα από το Παρατηρητήριο Οικονομικής Αυτοτέλειας των ΟΤΑ, την Αποκεντρωμένη Διοίκηση, κτλ) αλλά και από την ίδια την ΕΕ. Οι λειτουργίες τους, ιδιαίτερα οι κοινωνικές, αλλά και τα έργα ανάπτυξης προϋποθέτουν τη συμμετοχή σε ευρωπαϊκά προγράμματα. Επιπλέον, οι λειτουργίες ειδικά των Δήμων απαιτούν την όλο και μεγαλύτερη φορολογική αφαίμαξη των δημοτών, ενώ η Αυτοδιοίκηση συνολικά αναδεικνύεται σε πρωταθλητή στην αποσάθρωση των εργασιακών σχέσεων μέσω των συμβάσεων ορισμένου χρόνου και τις ελαστικές σχέσεις εργασίας.


Από την άλλη, οι Δήμοι και οι Περιφέρειες έχουν αποκτήσει πολύ περισσότερες αρμοδιότητες και εξουσίες: οι Δήμαρχοι, όπως και οι Περιφερειάρχες, μπορούν να προσλαμβάνουν εργαζόμενους –με συμβάσεις ορισμένου χρόνου– να μοιράζουν συμβάσεις και χρήματα δεξιά και αριστερά για έργα, αναγκαία ή κατ’ επίφαση, να επηρεάζουν την οικονομική και κοινωνική ζωή μιας πόλης ή περιφέρειας σε σημαντικό βαθμό [για παράδειγμα, αποφασίζοντας πού θα γίνουν πεζόδρομοι, αναπλάσεις, μεγάλα έργα, και ασκώντας κοινωνική πολιτική (παιδικοί σταθμοί, ΚΑΠΗ, κτλ)]. Το πιο σημαντικό: σε αντίθεση με την υπόλοιπη κρατική διοίκηση, ο προϊστάμενος της τοπικής αυτοδιοίκησης εκλέγεται άμεσα από τους πολίτες και βρίσκεται πολύ πιο κοντά τους για να τον ελέγξουν.

Αυτός ο διττός χαρακτήρας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης υπογραμμίζει την ανάγκη να μην αντιμετωπίσει η Αριστερά τις αυτοδιοικητικές εκλογές με αδιαφορία ή με την παραδοσιακή στάση της καταγραφής των δυνάμεών της και της γενικόλογης καταγγελίας.

Η Αριστερά θα έπρεπε να πάρει μέρος στις εκλογές όσο γίνεται πιο ενωμένη με σκοπό να αποσπάσει Δήμους και Περιφέρειες από τις αστικές και μνημονιακές δυνάμεις και να εφαρμόσει τη δική της πολιτική ενάντια ακριβώς σε όλα αυτά τα δεσμά που χαλκεύονται για τους εργαζόμενους.

 

Αυτό απαιτείται ιδιαίτερα σήμερα λόγω της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί σε βάρος της εργατικής τάξης μετά τη δεκαετή εφαρμογή μνημονιακής πολιτικής.


Βασικά κριτήρια με τα οποία μια επαναστατική δύναμη της αριστεράς πρέπει να διεκδικεί τη διοίκηση των Δήμων και των Περιφερειών και με βάση τα οποία θα πρέπει να την κρίνει και η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα στις αυτοδιοικητικές εκλογές είναι τα εξής:

1.Οι προϋπολογισμοί

Καθήκον ενός αριστερού δημάρχου είναι να μην υποτάσσονται οι προϋπολογισμοί του Δήμου στις ντιρεκτίβες της ΕΕ και του αστικού κράτους για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς σε βάρος των εργατικών και λαϊκών αναγκών. Αυτό απαιτεί όχι απλώς καταγγελίες αλλά έμπρακτη παραβίαση των κατευθύνσεων λιτότητας σε βάρους του λαού: ενίσχυση των δαπανών για τις κοινωνικές ανάγκες (παιδικοί σταθμοί, ΚΑΠΗ, κοινωνικά ιατρεία, φαρμακεία, προγράμματα στέγασης και σίτισης της φτωχολογιάς, σίτισης των μαθητών, ανάλογα μέτρα για τους μετανάστες, κτλ), ελάφρυνση της φορολόγησης προς την εργατική τάξη και τους κοινωνικά αδύναμους και αύξηση της φορολόγησης της τοπικής αστικής τάξης κάθε Δήμου, έργα βελτίωσης των λαϊκών συνοικιών, κτλ. Χρήση των υπηρεσιών του Δήμου για την υλοποίηση αυτών των έργων, μακριά από τις αναθέσεις και τις συμβάσεις σε εργολάβους που λυμαίνονται χρόνια τώρα τους δημοτικούς προϋπολογισμούς. Την απαίτηση να πληρωθούν τα χρωστούμενα από τους καπιταλιστές (εταιρείες, εκκλησία, ξενοδοχεία, κλπ) προς το Δήμο και τις υπηρεσίες του (π.χ. ΔΕΥΑ) και κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων για όσους αρνούνται.


2.Τα χρέη των Δήμων

Ένας αριστερός δήμαρχος δεν ασκεί απλώς χρηστή διοίκηση αποπληρώνοντας τα χρέη που δημιούργησαν οι προηγούμενοι δήμαρχοι. Αρνείται να πληρώσει τα χρέη (εκτός από τα χρέη του δήμου προς ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων) ακόμα και αν αυτό είναι πρακτικά αδύνατο καθώς οι πιστώσεις για την αποπληρωμή των χρεών παρακρατούνται απευθείας από τα έσοδα του Δήμου. Όμως, ο αγώνας για τη διαγραφή του χρέους έχει μεγάλη σημασία για τη διαπαιδαγώγηση της εργατικής τάξης καθώς το δημόσιο χρέος αναδείχτηκε σε κρίσιμο ζήτημα όλη την προηγούμενη περίοδο: δεν μπορεί να υπάρξει απάντηση στην κρίση από την πλευρά της εργατικής τάξης χωρίς να καταγγέλλεται το χρέος που δημιούργησαν οι καπιταλιστές αλλά το αποπληρώνουν οι εργαζόμενοι. Επιπλέον, είναι σημαντικό ζήτημα η αποκάλυψη του ποιοι και για ποιο λόγο δημιούργησαν τα χρέη, η αποκάλυψη όλων των αστών πολιτικών και της πολιτικής που ακολούθησαν με τη οποία φόρτωσαν τους Δήμους με χρέη κάνοντας πλούσιους τους καπιταλιστές.

3.Η στάση απέναντι στην ΕΕ

Μια παράταξη της επαναστατικής Αριστεράς που διεκδικεί το Δήμο/Περιφέρεια πρέπει να οργανώνει από τώρα τον αγώνα ενάντια στην ΕΕ. Δεν μπορεί απλώς να διαχειρίζεται τα ευρωπαϊκά προγράμματα, ακόμα κι αν αυτό γίνεται υπέρ των αναγκών των εργαζομένων. Πρέπει να δημιουργεί από τώρα τους όρους για την ενωμένη πάλη όλων των εργαζομένων ενάντια στην μερική απασχόληση και στην προσωρινή εργασία, για μόνιμη, σταθερή και με αξιοπρεπείς απολαβές εργασία και για σταθερή και υψηλών προδιαγραφών κάλυψη των κοινωνικών αναγκών των εργαζομένων. Πρέπει να αναδεικνύει τη ρίζα του προβλήματος: είναι ο καπιταλισμός που δεν μπορεί να προσφέρει πλέον σταθερή, μόνιμη εργασία, με αξιοπρεπείς μισθούς και υποδομές (παιδικούς σταθμούς, ΚΑΠΗ, πράσινο, αθλητικούς χώρους, κτλ) για την καλύτερη ζωή των εργαζομένων, ο οποίος εκπροσωπείται πολιτικά από τις αστικές κυβερνήσεις και από την ΕΕ. Ο αγώνας ενάντιά τους, σημαίνει διαμόρφωση ενιαίου μετώπου πάλης και εξουσίας των εργαζομένων. Σ’ αυτή τη βάση πρέπει να οργανώνει τους εργαζόμενους στα ευρωπαϊκά προγράμματα και να τους κινητοποιεί μαζί με όλους τους άλλους εργαζόμενος ενάντια στην ΕΕ και το αστικό κράτος.

4. Ο τελικός σκοπός: το τσάκισμα της κρατικής μηχανής

Οι κομμουνιστές Δήμαρχοι/Περιφερειάρχες δεν κρύβουν τις θέσεις και τις προθέσεις τους ούτε μεταθέτουν την εκπλήρωσή τους σε κάποιο μακρινό μέλλον όταν «θα ωριμάσει ο υποκειμενικός παράγοντας». Παλεύουν για την ωρίμανση της πολιτικής συνείδησης των εργαζομένων μέσα από τη δράση τους σήμερα. Δεν διαχειρίζονται «την έτοιμη κρατική μηχανή» αλλά προβάλλουν ανοικτά τη θέση για το «τσάκισμά» της. Οργανώνουν την πρακτική δράση του Δήμου/της Περιφέρειας ώστε να ξεκολλήσουν οι υπηρεσίες από τη γραφειοκρατική λειτουργία και την «άσκηση διοίκησης» και να ελέγχονται απευθείας από την εργατική τάξη, να αποδίδονται άμεσα ευθύνες για τη λειτουργία της τοπικής διοικητικής μηχανής από την εργατική τάξη, να λειτουργεί η διοικητική μηχανή με βάση την έκφραση των αναγκών και τη θέληση των εργαζομένων της πόλης/Περιφέρειας (η οποία θέληση φυσικά πρέπει να οργανωθεί στα κατάλληλα όργανα για να μπορεί να εκφραστεί).


Είναι φανερό ότι Δήμαρχος/Περιφερειάρχης που θα πληροί αυτά τα κριτήρια θα κριθεί «παράνομος» από το αστικό σύστημα και θα κληθεί να πληρώσει το τίμημα. Θα είναι νόμιμος όμως στα μάτια της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Και μόνο η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της μπορούν να τον υπερασπίσουν απέναντι στην επίθεση που θα δεχτεί από τους αστικούς μηχανισμούς.


Για όσους θέλουν να έχουν αριστερή, επαναστατική αναφορά δεν υπάρχει άλλος δρόμος παρά η σύγκρουση με την αστική εξουσία. Ειδικά σε συνθήκες κρίσης αυτό σημαίνει ότι το πρόγραμμα διεκδικήσεων της εργατικής τάξης, διεκδικήσεις που ενσωματώνουν στα προγράμματά τους πολλές από τις αριστερές δυνάμεις που έχουν εργατική αναφορά, δεν είναι απλώς αιτήματα για τη βελτίωση της θέση των εργαζομένων: αποτελούν πρόγραμμα εξουσίας γιατί μόνο ως πρόγραμμα εξουσίας μπορούν να εφαρμοστούν.


Ένα τέτοιο πρόγραμμα περιλαμβάνει στα βασικά του σημεία τα ακόλουθα:

  • την κατάργηση των μνημονιακών πολιτικών και των αντεργατικών νόμων, την καταγγελία των δανειακών συμβάσεων,
  • τη μονομερή διαγραφή του δημόσιου χρέους (εκτός αυτού προς τα ασφαλιστικά ταμεία),
  • την εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων χωρίς αποζημίωση και την λειτουργία τους κάτω από εργατικό έλεγχο,
  • την έξοδο από την ΟΝΕ-ΕΕ και το ΝΑΤΟ,
  • το χωρισμό κράτους-εκκλησίας, τη δήμευση της εκκλησιαστικής περιουσίας,
  • την ικανοποίηση των διεκδικήσεων του εργατικού-λαϊκού κινήματος.

Θεωρούμε ότι είναι το μοναδικό πρόγραμμα που μπορεί να εφαρμοστεί και να καταργήσει προς όφελος της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και του εργαζόμενου λαού, την παγιωμένη και νομοθετημένη μνημονιακή πολιτική. Θεωρούμε ότι το πρόγραμμα αυτό πρέπει να υπηρετεί έμπρακτα και η εκλογή μιας αγωνιστικής φιλολαϊκής Δημοτικής/Περιφερειακής Αρχής, όπως την περιγράψαμε πιο πριν.


Είναι απαραίτητη η εξειδίκευση του προγράμματος αυτού για τον κάθε Δήμο και την κάθε Περιφέρεια. Είναι αναγκαία η συμπαράταξη της Αριστεράς και η διεκδίκηση των Δήμων και των Περιφερειών για να ασκηθεί φιλολαϊκή πολιτική, μια πολιτική που θα έχει στην προμετωπίδα της τουλάχιστον τη λύση των άμεσων ζητημάτων επιβίωσης της εργατικής τάξης. Μια πολιτική σύγκρουσης με το αστικό κράτος και το μνημονιακό καθεστώς. Μια τέτοια πολιτική θέτει γερές βάσεις για μια αντεπίθεση απέναντι στην κυβέρνηση, τους καπιταλιστές, τους τραπεζίτες και τους βιομηχάνους, δημιουργεί όρους για την ανατροπή των καπιταλιστικών κυβερνήσεων και δείχνει την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσει το κίνημα.


Τέτοια πρόγραμμα διαθέτουν σήμερα ελάχιστοι συνδυασμοί. Σχεδόν το σύνολο των συνδυασμών που στηρίζουν οι δυνάμεις της κομμουνιστικής Αριστεράς, ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών του Μαΐου έχει επιλέξει κατά βάση την κάθοδο για την καταγραφή και την καταγγελία. Ακόμα και εκεί όπου οι δυνάμεις αυτές διοικούν Δήμους, όπως συμβαίνει με τους Δήμους που έχουν εκλέξει δήμαρχο από το ΚΚΕ, συμπεριφέρονται σαν να είναι αντιπολίτευση και στην πράξη ασκούν διαχείριση στα ασφυκτικά πλαίσια του μνημονίου και του Καλλικράτη, συμβάλλοντας στην ενσωμάτωση της εργατικής τάξης. Από τη μεριά μας, συμμετέχουμε και στηρίζουμε ενεργά με τα κριτήρια που περιγράφηκαν, το ψηφοδέλτιο της παράταξης «Μέτωπο Δράσης» στα Γιάννενα.

Οι επερχόμενες εκλογές για τοπική διοίκηση καθορίζονται σε μεγάλο βαθμό από την γενικότερη πολιτική αντιπαράθεση και –ειδικά στις περιφέρειες– το αποτέλεσμά τους θα έχει πολιτική σημασία και θα χαρακτηρισθεί σαν ψήφος εμπιστοσύνης προς τις πολιτικές δυνάμεις που θα ενισχυθούν ή αποδοκιμασίας προς τις δυνάμεις που θα αποδυναμωθούν. Ειδικά στις περιφέρειες δεν υπάρχει κανένας συνδυασμός που –με τα κριτήρια που βάζουμε– να αξίζει να ενισχυθεί. Δεν έχει εμφανιστεί κανένα ψηφοδέλτιο που η ενίσχυσή του να βοηθάει στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της επαναστατικής πάλης και της ανάπτυξης της εργατικής συνείδησης.


Στους Δήμους, συμμετέχουν συνδυασμοί της Αριστεράς που ήδη ασκούν τη διοίκηση του Δήμου, χωρίς ωστόσο να έχουν δείξει την παραμικρή πρόθεση σύγκρουσης με τα ασφυκτικά πλαίσια του μνημονίου και του Καλλικράτη. Οι σύντροφοί μας καλούνται να κρίνουν τους συνδυασμούς αυτούς κατά περίπτωση, με κριτήριο το κατά πόσον η εκλογή ενός τέτοιου συνδυασμού μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη κινήματος διεκδίκησης απέναντι στο Δήμο και το αστικό κράτος.


Τέλος, σε κάθε περίπτωση που έρθουμε αντιμέτωποι με την αρνητική εξέλιξη να εμφανιστεί ναζί υποψήφιος να διεκδικεί τη διοίκηση Δήμου ή Περιφέρειας στον 2ο γύρο, παίρνουμε θέση φράζοντάς του το δρόμο και ψηφίζοντας τον αντίπαλό του.