Τα βασικά σημεία της απόφασης της Πολιτκής Επιτροπής της κ.ο. ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ, 13-12-08

Τα βασικά σημεία της απόφασης της Πολιτκής Επιτροπής της κ.ο. ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ, 13-12-08


Οι εξελίξεις που ακολούθησαν τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή στα Εξάρχεια, τροποποίησαν πλήρως την εσωτερική κατάσταση και ανέτρεψαν τον σχεδιασμό όλων των πολιτικών κομμάτων.


Το υπόβαθρο της δολοφονίας του 15χρονου ήταν η αστυνομοκρατία στο κέντρο της Αθήνας και η συστηματική επέμβαση των κατασταλτικών μηχανισμών ενάντια στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις τμημάτων της εργατικής τάξης και της νεολαίας που βγαίνουν όλο και περισσότερο στο δρόμο για να διεκδικήσουν τα αιτήματά τους.


Τα γεγονότα εξελίσσονται σε μια περίοδο κλιμάκωσης της οικονομικής κρίσης και των συνεπειών της στο εσωτερικό της χώρας. Η κρίση οξύνει τον ανταγωνισμό ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις, αυξάνει την ένταση της μεταξύ τους διαπάλης, καθώς και τις προσπάθειες να εξάγουν την κρίση τους στις πιο αδύναμες χώρες της ιμπεριαλιστικής αλυσίδας. Πρέπει να αναμένουμε όξυνση όλων των ανταγωνισμών του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής και μεγαλύτερη πίεση προς τις κυβερνήσεις των λιγότερο ισχυρών χωρών. Μέσα σε αυτό το κλίμα, η Ελλάδα – χώρα με μεγάλο δημόσιο χρέος και έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών - έχει περιορισμένες δυνατότητες να χρηματοδοτήσει τις κρατικές παρεμβάσεις στην οικονομία (δημόσιες επενδύσεις, φοροελαφρύνσεις, παροχές), καθώς οι κεφαλαιοκράτες διεθνώς απαιτούν όλο και υψηλότερα επιτόκια και οι αρμόδιοι οργανισμοί υποβαθμίζουν συνεχώς την πιστοληπτική φερεγγυότητα της χώρας. Ταυτόχρονα, οξύνεται και η διαπάλη ανάμεσα στα μονοπώλια στο εσωτερικό της χώρας. Αυτή η όξυνση, δυσκολεύει σημαντικά το μοίρασμα της πίτας από την κυβέρνηση και τα ριγμένα αστικά τμήματα αντιδρούν. Οι αποκαλύψεις σκανδάλων είναι μέρος αυτού του ανταγωνισμού.


Η κρίση επέτεινε την προϋπάρχουσα κατάσταση αδυναμίας και συνολικής φθοράς του αστικού πολιτικού σκηνικού. Σήμερα, μετά τη δολοφονία, η κυβέρνηση βρίσκεται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση, με το ενδεχόμενο κατάρρευσής της να γίνεται ορατό. Εκτιμάμε ότι η αστική τάξη δεν επιθυμεί κυβερνητική αλλαγή κάτω από αυτές τις συνθήκες πίεσης από το κίνημα. Επιπλέον, δεν θέλει να εξαντλήσει τις εφεδρείες της, με δεδομένο ότι η κρίση συνεπάγεται βαρύ πολιτικό κόστος για το κόμμα που θα έχει την κυβερνητική ευθύνη σε περίοδο κρίσης.


Πρέπει ωστόσο, να έχουμε υπ’ όψη μας ότι καθώς οι οικονομικές προοπτικές του ελληνικού καπιταλισμού γίνονται όλο και πιο ζοφερές, καθώς θα οξύνεται η διαπάλη των τμημάτων της αστικής τάξης και καθώς η αυθόρμητη και οργανωμένη αντίσταση της εργατικής τάξης τείνει να κλιμακωθεί, πρέπει να αναμένουμε μια ολόπλευρη αυταρχική επίθεση της αστικής τάξης κατά των εργατικών και πολιτικών δικαιωμάτων.


Δεν πρέπει να υποτιμηθεί επίσης, η οργανωμένη κινητοποίηση φασιστών με την υποστήριξη της αστυνομίας για την τρομοκράτηση των διαδηλωτών.


Οι δυνάμεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στο συνδικαλιστικό κίνημα, έριξαν το βάρος τους στην προσπάθεια αποκλιμάκωσης της έντασης, καθώς βρέθηκαν στη δυσχερή – γι’ αυτές – θέση, να έχουν προκηρύξει απεργία 4 μόλις μέρες μετά τη δολοφονία. Οι ηγεσίες των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, λειτουργώντας σαν προέκταση των κομμάτων τους ανέστειλαν τη διαδήλωση και εγκατέλειψαν ακόμα και τη συγκέντρωση μπροστά από τα γραφεία της ΓΣΕΕ στο Πεδίο του Άρεως, αποδεικνύοντας πως λειτουργούν σαν μακρύ χέρι των καπιταλιστών στο εργατικό κίνημα, επιδιώκουν τη διάσπαση και τη διάλυση του.


Η συγκέντρωση στο Πεδίο του Άρεως, τελικά πραγματοποιήθηκε χάρη στην επιμονή της οργάνωσής μας από κοινού με άλλες δυνάμεις, με αποτέλεσμα να πραγματοποιηθεί εκεί η μεγαλύτερη συγκέντρωση (συγκριτικά με της ΓΣΕΕ και του ΠΑΜΕ). Στη συγκέντρωση αυτή συμμετείχαν ομοσπονδίες και σωματεία, καθώς και εργαζόμενοι που δεν δέχτηκαν να υποταχθούν στις παραινέσεις Καραμανλή για αναστολή των διαδηλώσεων. Στην ουσία, τα σωματεία αυτά έπαιξαν το ρόλο της ΓΣΕΕ, την υποκατέστησαν, αφού η ίδια η ΓΣΕΕ εγκατέλειψε το ρόλο της.


Το κύριο χαρακτηριστικό των ημερών – που πιθανότατα έπαιξε ρόλο στο να μην κινηθεί η κυβέρνηση προς επιβολή κατάστασης εκτάκτου ανάγκης – ήταν οι καθημερινές κινητοποιήσεις των μαθητών. Σε δεκάδες γειτονιές και περιοχές της Αθήνας και σχεδόν όλων των πόλεων της χώρας, από την Δευτέρα, πραγματοποιούνται συγκεντρώσεις και πορείες χιλιάδων μαθητών. Οι μαθητικές καταλήψεις αυτή τη στιγμή πρέπει να ξεπερνούν τις 400.


Επίσης συνελεύσεις και αποφάσεις για κατάληψη έχουν πάνω από 100 φοιτητικοί σύλλογοι σε όλη τη χώρα.


Από την μέχρι τώρα πορεία αυτού του κινήματος είναι σε όλους μας φανερό πως πρόκειται για ένα αυθόρμητο ξέσπασμα που διαμορφώθηκε με βάση τους όρους ζωής συνολικά του λαού μας, ιδιαίτερα στην περίοδο της κρίσης. Γεγονός αποτελεί πως οι στόχοι και τα αιτήματα αυτού του αυθόρμητου ξεσπάσματος, βρίσκονται στα όρια της αστικής δημοκρατίας με κύριο μέτωπο ενάντια στην αστυνομοκρατία και καταστολή.


Ζήσαμε πολλά κινηματικά ξεσπάσματα τα τελευταία χρόνια – όχι βέβαια στην ίδια ένταση. Αυτό που βλέπουμε σήμερα, εκφράζει την αγανάκτηση του λαού και της νεολαίας για την κρίση που οδηγεί στην πλήρη ανέχεια χωρίς προοπτική.


Πρέπει ωστόσο, το κίνημα να περάσει σε οργανωμένες μορφές με στόχους και προοπτική.

Το βασικό ερώτημα που καλούνται να απαντήσουν οι επαναστάτες, είναι πως θα συνδέσουν το αυθόρμητο κίνημα που αναπτύσσεται με στόχους ενάντια στο αστικό κράτος, την κυβέρνηση και τους καπιταλιστές.

Αναδεικνύεται η έλλειψη επαναστατικού κόμματος που στις σημερινές συνθήκες θα μπορούσε να συνδέσει το συνειδητό με το αυθόρμητο, οδηγώντας την κατάσταση σε επαναστατική κρίση με την πλήρη έννοια του όρου.

Η ένταση της προσπάθειάς μας για την ενότητα των κομμουνιστών, αποτελεί τη μοναδική κατεύθυνση για να έχει το συνολικό κίνημα πραγματική νίκη.

Όλες οι δυνάμεις και οι αγωνιστές πρέπει άμεσα να προσανατολίσουν τη δράση τους στην ανάπτυξη μαζικών αγώνων. Στη διεξαγωγή γενικών συνελεύσεων στα σωματεία και τους συλλόγους, στην οργάνωση μαθητικών και φοιτητικών καταλήψεων και απεργιακών εργατικών αγώνων.


Σ’ αυτή την κατεύθυνση πρέπει να βγάλουμε στο προσκήνιο ένα πλαίσιο άμεσων αιτημάτων και προγραμματικών κατευθύνσεων με το οποίο να προσπαθήσουμε να προσανατολίσουμε την πάλη:


  • Παραδειγματική τιμωρία των ενόχων της δολοφονίας

  • Να σταματήσει αμέσως η αστυνομοκρατία και η καταστολή

  • Καμία περιστολή των δημοκρατικών ελευθεριών, του δικαιώματος στην απεργία, τη συγκέντρωση και την πορεία


  • Αφοπλισμός της αστυνομίας, διάλυση των ΜΑΤ και όλων των ειδικών δυνάμεων, κατάργηση όλων των αντιτρομοκρατικών νόμων

  • Κατάργηση του επαγγελματικού στρατού και πλήρη πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα στους στρατευμένους

  • Διεύρυνση των πολιτικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


  • Αυξήσεις σε μεροκάματα, μισθούς και συντάξεις για την ικανοποίηση των αναγκών διαβίωσης

  • Δουλειά για όλους τώρα. Κανένας κάτω απ’ το βασικό μισθό. Κανείς ανασφάλιστος

  • Άμεση προστασία των ανέργων. Ταμείο ανεργίας χωρίς προϋποθέσεις, πλήρης ασφαλιστική κάλυψη για όλο το διάστημα ανεργίας, υπολογισμός του χρόνου ανεργίας στον ασφαλιστικό χρόνο

  • Απαγόρευση δια νόμου των απολύσεων

  • Όχι στο κλείσιμο των εργοστασίων, συνέχιση της λειτουργίας τους με κρατική διοίκηση και δεσμευτικό εργατικό έλεγχο. Κατάργηση του επιχειρηματικού απορρήτου, δήμευση της περιουσίας των καπιταλιστών που κηρύσσουν πτώχευση των επιχειρήσεών τους

  • Ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις και συμβάσεις. Όχι στην προσταγή των καπιταλιστών που απαιτούν κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και εξατομίκευση της διαπραγμάτευσης των όρων εργασίας

  • 7ωρο, 5νθήμερο, 35ωρο. Σύνταξη στα 55 για τις γυναίκες και στα 60 για τους άντρες


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


  • Κατάργηση όλων των ελαστικών σχέσεων εργασίας (STAGE, τρίωρα, τετράωρα, μπλοκάκια κλπ). Άμεση πληρωμή -και αναδρομικά- των ασφάλιστρων για τα STAGE

  • Ίση αμοιβή για ίση δουλεία σε άντρες και γυναίκες, Έλληνες κι αλλοδαπούς

  • Ίσα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα στους μετανάστες, χωρίς χαράτσια, για όλους


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


  • Εγγυημένος βασικός μισθός για όλους τους εργάτες γης και υποχρεωτική ένταξη τους στο ΙΚΑ

  • Κρατική ενίσχυση στους συνεταιρισμούς των μικρομεσαίων αγροτών για την οργάνωση της αγροτικής παραγωγής στη βάση ενός δημοκρατικού συνεταιριστικού πλαισίου


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


  • Άμεση χρηματοδότηση των νοσοκομείων που σήμερα υπολειτουργούν

  • Αύξηση των δαπανών για την υγεία και πρόνοια

  • Δημόσια, δωρεάν ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


  • Άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων του φοιτητικού και εκπαιδευτικού κινήματος

  • Κατάργηση του νόμου –πλαίσιο και του νόμου για την αξιολόγηση. Όχι στην αναγνώριση των ΚΕΣ. Καμία αναθεώρηση του άρθρου 16, όχι στα ιδιωτικά πανεπιστήμια

  • Αύξηση των δαπανών για την Παιδεία

  • Δημόσια δωρεάν Παιδεία από τη βρεφονηπιακή ηλικία ως την ανώτατη εκπαίδευση


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


  • Να μη δοθούν τα 28 δις στις τράπεζες

  • Να μην αποπληρωθούν τα δάνεια όσων μένουν άνεργοι, την καταβολή των δόσεων να αναλάβει το κράτος

  • Άτοκα μακροχρόνια δάνεια πρώτης κατοικίας για τους εργατοϋπαλλήλους


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


  • Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις

  • Εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση και με δεσμευτικό εργατικό έλεγχο, όλων των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας που ιδιωτικοποιήθηκαν

  • Εθνικοποίηση όλων των τραπεζών με εργατικό έλεγχο και κατάργηση κάθε εμπορικού μυστικού και τραπεζικού απορρήτου.


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


  • Χωρισμός της εκκλησίας απ’ το κράτος

  • Δήμευση όλης της κινητής και ακίνητης περιουσίας της εκκλησίας

  • Αποδέσμευση όλων των κληρικών απ’ την κρατική υπαλληλία και κατάργηση κάθε κρατικής χρηματοδότησης προς την εκκλησία

  • Κατάργηση της κρατικής χρηματοδότησης των κομμάτων


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


  • Μείωση των στρατιωτικών δαπανών

  • Κλείσιμο όλων των στρατιωτικών βάσεων

  • Έξοδος της χώρας απ’ το ΝΑΤΟ και την ΕΕ και πάλη για τη διάλυση όλων των ιμπεριαλιστικών ενώσεων και οργανισμών.


Το με ποιον τρόπο, πότε και ποια από τα αιτήματα ενός τέτοιου ή παραπλήσιου πλαισίου θα προβάλλονται για άμεση διεκδίκηση, εξαρτάται από το επίπεδο ανάπτυξης του κινήματος. Η συνειδητή πρωτοπορία έχει χρέος να μην αφήνει αυτό το πλαίσιο στο ράφι, έχει χρέος να το προβάλλει ολόκληρο ή επί μέρους στοιχεία του στους καθημερινούς αγώνες χωρίς αυτό να αποτελεί προϋπόθεση για την ενότητα δράσης των εργαζομένων.


Με βάση τα αιτήματα της η εργατική τάξη και η νεολαία πρέπει να κατευθύνει το κίνημά της στην πάλη για την ανατροπή της κυβέρνησης.

Αδιάλλακτα, πρέπει να επιμείνει, να συνεχίσει τους αγώνες της για να ικανοποιηθούν τα αιτήματα της απέναντι σε όποια κυβερνητική λύση θα προωθηθεί από τους καπιταλιστές για να υπηρετήσει τα συμφέροντά τους.

Μόνο η ενιαία, οργανωμένη, συνεχής πάλη της εργατικής τάξης μπορεί να εγγυηθεί την ικανοποίησή τους.