Κατάληψη Υπουργείου Υγείας
Η πάλη για δημόσια και δωρεάν υγεία  είναι υπόθεση όλης της εργατικής τάξης

Οι 11 ημέρες κατάληψης του Υπουργείου Υγείας (από 1 έως 11 Φεβρουαρίου) από γιατρούς διαφόρων  φορέων (ΙΣΑ, ΙΣΠ, ΟΕΝΓΕ, ΕΙΝΑΠ, Γιατροί ΙΚΑ, Ελεύθεροι Επαγγελματίες), πυροδότησε μια μεγάλη συζήτηση για την κατάσταση στην υγεία, τα νέα προβλήματα που δημιουργούνται στην εργατική τάξη και στους υγειονομικούς, αλλά και για την κατάσταση στο κίνημα. Η απόφαση για την κατάληψη πάρθηκε αυθόρμητα από τη μεγάλη συγκέντρωση που έγινε έξω από το Υπουργείο και επιβεβαιωνόταν η συνέχισή της από καθημερινές συνελεύσεις εκατοντάδων γιατρών στο χώρο της κατάληψης.

Στις 9 Φλεβάρη έγινε η μεγαλύτερη ιατρική πορεία που έχει γίνει ποτέ με πάνω από 5000 άτομα, αλλά και με συμμετοχή πολλών άλλων συνδικαλιστικών φορέων (ΟΛΜΕ, ΣΕΦΚ, ΟΑΣΑ, σωματείων συνταξιούχων φοιτητικών συλλόγων κλπ.).

Συνεχής επιδείνωση της κατάστασης στο χώρο της υγείας

Τα προβλήματα στο χώρο της δημόσιας υγείας δεν είναι χτεσινά. Έχουμε σταδιακά μια διαρκή επιδείνωση των συνθηκών παροχής υπηρεσιών υγείας:

• Ανυπαρξία ενιαίου συστήματος πρωτοβάθμιας περίθαλψης. Κάθε ασφαλιστικό ταμείο, μέχρι σήμερα έχει διαφορετικό σύστημα: το ΙΚΑ με τα ιατρεία του και τους οικογενειακούς γιατρούς, ο ΟΑΕΕ με τους συμβεβλημένους γιατρούς (οι οποίοι έχουν σύμβαση έργου με 420 – 700 περίπου ευρώ) και τα υπόλοιπα ταμεία με συμβάσεις με γιατρούς που βλέπουν ασθενείς στα ιατρεία τους με αμοιβή κατά πράξη. Αυτές τις αμοιβές τα ταμεία  καθυστερούσαν την καταβολή τους ακόμη και 2 χρόνια, ενώ η εφορία φορολογούσε τους γιατρούς από πριν (για έσοδα που δεν είχαν εισπράξει).

• Σταδιακή απόσυρση από την κάλυψη εργαστηριακών εξετάσεων, ενδοσκοπήσεων κ.α. ακόμη και των λεγόμενων «καλών» ταμείων

• Ανυπαρξία ιατρικής της εργασίας και προληπτικής ιατρικής.

• Μεγάλες ελλείψεις σε νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό στα νοσοκομεία του ΕΣΥ. Γερασμένο προσωπικό, μεγάλη καθυστέρηση σε κρίσεις και διορισμούς. Με την εφαρμογή του 5:1 (5 φεύγουν, 1 έρχεται), οι ελλείψεις σε προσωπικό οδηγούν σε κλείσιμο ή υπολειτουργία  τμημάτων.
  

• Έλλειψη σε βασικά υλικά με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται η διενέργεια πολύπλοκων χειρουργικών επεμβάσεων έως και της καθημερινής νοσηλείας.

Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι να είμαστε ακόμη και προ των τελευταίων μέτρων, 2η χώρα μετά τις ΗΠΑ σε ιδιωτικές δαπάνες υγείας. Η παραοικονομία με το φακελάκι, τις μίζες, τη «φασόν» συνταγογράφηση, έγινε καθεστώς σε ένα μεγάλο κομμάτι του ιατρικού κόσμου, με την ανοχή ή και την έμμεση στήριξη του κράτους. Με αυτό τον τρόπο, πολλοί γιατροί συμπλήρωναν τις χαμηλές αμοιβές, δίνοντας ταυτόχρονα επιχειρήματα στον εκάστοτε υπουργό και τα ΜΜΕ για να ρίχνουν λάσπη σε όσους γιατρούς αγωνίζονταν για δημόσια δωρεάν υγεία και βελτίωση των αποδοχών τους.

Ταυτόχρονα, ο ιδιωτικός τομέας έχει αρχίσει να γιγαντώνεται και να συγκεντροποιείται. Μεγάλα «ψάρια» έχουν βγει στην αγορά (Βγενόπουλος, Αποστολόπουλος κ.α.), προσπαθώντας να συγκεντρώσουν όσες περισσότερες μονάδες μπορούν. Τράπεζες και ασφαλιστικές εταιρείες ρίχνουν στην αγορά νέα προϊόντα για τον ευρύ κόσμο, με πολύ λιγότερες παροχές σε σχέση με παλαιότερα ασφαλιστικά συμβόλαια. Διαφημίσεις που ρωτούσαν αν ο λογαριασμός τραπέζης μας βλέπει … «το λαιμό του παιδιού μας!!» δημιουργούν την απορία αν κάποιος άλλος λογαριασμός κάνει «δακτυλική εξέταση!!».

Οι νέες εργασιακές σχέσεις αξιοποιούνται στο έπακρο:

1. Παλιοί εργαζόμενοι σε ιδιωτικές κλινικές και διαγνωστικά κέντρα, με δικαιώματα  λόγω πολλών ετών εργασίας, μαθαίνουν 6-9 μήνες πριν ότι θα απολυθούν, για να προσληφθούν νεότεροι και φθηνότεροι
2. Υπερωρίες συνεχίζονται να γίνονται, αλλά πλέον δεν πληρώνονται.
3. Γιατροί δουλεύουν με εξευτελιστικούς μισθούς.
4. Ασφαλιστικές εταιρείες που εισπράττουν μεγάλα ποσά για ασφάλιστρα, αρνούνται να καλύψουν δαπάνες όταν οι ασθενείς δεν πάνε σε συγκεκριμένες κλινικές ή συγκεκριμένους γιατρούς που πολλές φορές εργάζονται με ελάχιστες αμοιβές. Για να μη μιλήσουμε και για το κλείσιμο των ασφαλιστικών όπως η ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ και τα χαμένα λεφτά του κόσμου.

Σε όλη αυτή την κατάσταση, η κυβέρνηση με ένα μπαράζ μέτρων χτυπάει ακόμη και το μόνο στοιχείο που είχε απομείνει θετικό στο σύστημα, την προσβασιμότητα. Μέχρι τώρα, το επείγον πρόβλημα στα νοσοκομεία θα αντιμετωπίζονταν ανεξάρτητα από «φακελάκι» ή από το αν κάποιος ήταν ασφαλισμένος ή όχι. Προ ετών ξεκίνησε η προσπάθεια αποκλεισμού των μεταναστών που δεν είχαν πράσινη κάρτα και στη συνέχεια επεκτάθηκε στους ανασφάλιστους .

Εδώ και λίγους μήνες μπήκε το εισιτήριο των 3 αρχικά και τώρα των 5 ευρώ για την πρωινή λειτουργία των νοσοκομείων, ενώ διαφημίστηκε ως μεγάλη «πρόοδος» η αμιγώς ιδιωτική απογευματινή λειτουργία με επισκέψεις  της τάξης των 70-90 ευρώ.

Με το νέο νόμο για τα κλειστά επαγγέλματα, οι καπιταλιστές του χώρου της υγείας απαλλάσσονται από το βραχνά του να έχουν υποχρεωτικά άδειες γιατρών και από την ανάγκη να συμμετέχουν γιατροί σε μετοχικά σχήματα σε ποσοστό 51%. Φυσικά για τους εργαζόμενους που πληρώνουν αλλά και για τους γιατρούς που εργάζονται δεν έχει ιδιαίτερη σημασία αν το αφεντικό είναι γιατρός, τραπεζίτης ή …  έμπορος όπλων!!

Ο Νόμος Λοβέρδου

Στο ζοφερό σκηνικό που έχει διαμορφωθεί στο χώρο της υγείας, επεμβαίνει ο Λοβέρδος και σαν οδοστρωτήρας, με ένα πολυνομοσχέδιο σκούπα ρυθμίζει πολλά θέματα και αφήνει πολλά άλλα ανοικτά για ρύθμιση με υπουργικές αποφάσεις.

Βασικός σκοπός είναι η μεγάλη μείωση των δημόσιων δαπανών κάτω του 6% επί του ΑΕΠ και η παράδοση τμημάτων του δημόσιου τομέα στο μεγάλο κεφάλαιο.

• Δημιουργεί Εθνικό Οργανισμό Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ) (Άρθρο 17) στον οποίο εντάσσει αρχικά τους ασφαλισμένους του ΙΚΑ, ΟΑΕΕ, ΟΠΑΔ, ΟΓΑ με προοπτική την ένταξη και των υπόλοιπων ασφαλισμένων. Η ύπαρξη ενός ενιαίου φορέα ήταν από παλιά ένα αίτημα με προοδευτικά χαρακτηριστικά. Η συγκεκριμένη συγκρότηση όμως έχει σαν αποτέλεσμα την υποβάθμιση της παροχής υπηρεσιών σε επίπεδο ΙΚΑ και χειρότερα, ακόμη και καλών στο παρελθόν ταμείων όπως ο ΟΠΑΔ (Δημόσιο). Δεν δημιουργούνται αστικού τύπου κέντρα υγείας, ούτε στελεχώνονται τα αγροτικού τύπου. Δεν προσλαμβάνονται γιατροί με αξιοπρεπή μισθό, που θα βλέπουν ασθενείς σε πολυιατρεία του ΕΟΠΥΥ. Αντίθετα, καλεί σε συμβάσεις, με βάση τις οποίες γιατροί θα βλέπουν τους ασθενείς στα ιατρεία τους, με συμβάσεις έργου όπως στον ΟΑΕΕ (όπως προβλέπει σαφώς το 3ο Επικαιροποιημένο Μνημόνιο για την Υγεία2), δηλαδή με 400-700 ευρώ. Είναι ξεκάθαρο ότι ιατρείο δεν συντηρείται με αυτά τα λεφτά. Επομένως το υπουργείο κλείνει πάλι πονηρά το μάτι, σε περισσότερους γιατρούς αυτή τη φορά: να μεταφέρουν τις ουρές από το ΙΚΑ στα ιατρεία, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα ασχολούνται κιόλας με τους ασθενείς αυτούς (10 λεπτά είναι ο χρόνος εξέτασης αυτή την στιγμή στο ΙΚΑ) και να πάρουν τα επιπλέον λεφτά από τους ασθενείς οι οποίοι θα μπορούν και θα καταλαβαίνουν ότι μόνον έτσι θα τύχουν της στοιχειώδους εξέτασης. Ιδιωτικοί φορείς (π.χ. εργαστήρια) θα μπορούν να αναλάβουν «πακέτα» υπηρεσιών του νέου φορέα(Άρθρο 22). Η επιχορήγηση του ΕΟΠΥΥ προβλέπεται στο 0,6% του ΑΕΠ (Άρθρο 19), ενώ μόνο για το ΙΚΑ προβλέπονταν στο παρελθόν το 1% (όχι βέβαια ότι δινόταν κιόλας).

• Ανατίθενται όλο και περισσότερες λειτουργίες σε ιδιώτες (Άρθρο 3) «Αντικείμενο των συμβάσεων υπηρεσιών μπορεί να είναι οι εξής υπηρεσίες: εστίασης, καθαρισμού, ασφάλειας – φύλαξης, συντήρησης, διαχείρισης ακινήτων, πληροφορικής, εκπαίδευσης, παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών, πλύσης – καθαρισμού – σιδερώματος ιματισμού, αποκομιδής αποβλήτων, λογιστικής υποστήριξης, εξειδικευμένων μεταφορών (π.χ. αίματος – παραγώγων αίματος – μοσχευμάτων, εμβολίων κλπ) διανομής και αποθήκευσης προϊόντων και εξοπλισμού» όμως ο υπουργός μπορεί να πάρει απόφαση «να υπαχθούν στις διατάξεις του παρόντος και άλλες υπηρεσίες».

• Δημιουργείται Συντονιστική Επιτροπή Προμηθειών (Άρθρο 6) και Επιτροπή Προδιαγραφών (Άρθρο 8) για την καταγραφή και την προμήθεια όλων των υλικών όλων των δημόσιων νοσοκομείων. Με βάση και το γεγονός της ανάθεσης της λογιστικής και πληροφορικής υποστήριξης σε ιδιώτες, η αγορά βοά ότι η εταιρεία αυτή λέγεται … Βγενόπουλος!!!  Στο πάρτι από κάποιους του παρελθόντος, η κυβέρνηση απαντά με ένα τεράστιο πανηγύρι λίγων αυτή τη φορά που θα τρων με 100 κουτάλες ο καθένας. Οι προμήθειες σε υλικό δε θα πρέπει να ξεπερνούν τις προϋπολογιζόμενες, γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα υπάρχουν πρόστιμα (Άρθρο 5).

• Συμμαχεί η κυβέρνηση με το μεγαλοκαθηγητικό και διευθυντικό κατεστημένο του ΕΣΥ. Αυτοί όχι μόνο δεν αγγίζονται, τα ιατρεία των πανεπιστημιακών φυσικά και δεν κλείνουν, αλλά επανέρχεται η βαθμίδα του συντονιστή διευθυντή για να θεσμοθετηθεί και πάλι η αυθεντία του ενός.

• Απολύονται οριστικά οι συμβασιούχοι του ΙΚΑ.

• Νοσοκομεία οδηγούνται σε συγχώνευση και  κλείσιμο την ώρα που οι ανάγκες αυξάνονται. Άμεσα συγχωνεύονται και κλείνουν τα ΙΚΑ 1ο, 2ο, 7ο, Νοσοκομείο Βραχείας Νοσηλείας και Ογκολογικό. Η ακίνητη περιουσία των νοσοκομείων (η οποία είναι περιουσία των ασφαλισμένων) περνά στο Υπουργείο Υγείας, προφανώς για να ακολουθήσει το ξεπούλημά της.

• Συγχωνεύσεις νοσοκομείων, τμημάτων ή εφημεριών σχεδιάζεται και όπου υπάρχουν 2 νοσοκομεία ανά νομό, αλλά και μοίρασμα των κλινικών και των εφημεριών στα πλαίσια μίας περιφέρειας. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρθηκε από το υπουργείο, δεν είναι δυνατόν να εφημερεύουν κάθε μέρα όλα τα νοσοκομεία της Δυτικής Μακεδονίας. Τη μία ημέρα θα εφημερεύει το Νοσοκομείο Καστοριάς, την άλλη των Γρεβενών, την Τρίτη της Φλώρινας κοκ, οδηγώντας τους κατοίκους αυτών των περιοχών σε ταξίδι κάθε φορά που θα χρειαστούν κάτι έκτακτο.

• Η συνταγογράφηση, η οποία μέχρι τώρα στο ΙΚΑ και στον ΟΑΕΕ γινόταν μόνο από τους γιατρούς των ταμείων αυτών (ακόμη και γιατρός του ΕΣΥ δεν μπορούσε να γράψει συνταγή), εξακολουθεί από ότι δίνεται να εννοηθεί να είναι περιορισμένη, σε λίγο ευρύτερη κλίμακα αυτή τη φορά, στους γιατρούς του ΕΟΠΥΥ.

Ποιοι αντιδρούν

Όλα τα παραπάνω είναι σαφές ότι χειροτερεύουν την κατάσταση για την εργατική τάξη αλλά και τα μικρομεσαία στρώματα. Τους καλούν, νόμιμα αυτήν τη φορά, να βάλουν το χέρι στην τσέπη ακόμη και αν απευθύνονται στο δημόσιο τομέα υγείας. Δυστυχώς η εργατική τάξη μέχρι τώρα δεν έχει βάλει αιτήματα πάλης και δεν έχει παλέψει για ένα σύστημα λαϊκής υγείας που θα είναι αποκλειστικά δημόσιο, δωρεάν και για όλους.

Η κύρια αντίδραση ήρθε μέχρι τώρα από τη μεγάλη πλειοψηφία των γιατρών. Η καταστροφή των μικρομεσαίων στρωμάτων και η προλεταριοποίηση πολλών γιατρών αρχίζει και γίνεται πραγματικότητα.

Μερικοί βέβαια από αυτούς δεν αντιδρούν για την υποβάθμιση των υπηρεσιών υγείας, αφού θεωρούν ότι η περαιτέρω υποβάθμιση μπορεί να τους φέρει «πελάτες».

Ποιοι αντιδρούν λοιπόν και γιατί:

• Οι νέοι γιατροί βλέπουν το μέλλον τους δυναμιτισμένο. Γίνονται κυριολεκτικά γιατροί των … 700 ευρώ και οδηγούνται με εξευτελιστικούς μισθούς, ως φτηνό «κρέας» στους Βγενόπουλους της υγείας. Και αυτό έχοντας περάσει δεκαετίες σπουδών, ανεργίας και συνεχείς αλλαγές εργασίας.

• Οι συμβασιούχοι του ΙΚΑ γιατί χάνουν οριστικά την εργασία τους και παρά την αρχική υπόσχεση ότι θα επαναπροσληφθούν οι 1400 που απολύθηκαν τον Μάη του 2010, έγινε πλέον σαφές ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί.

• Οι μόνιμοι γιατροί του ΙΚΑ λόγω της ανασφάλειας στην οποία μπαίνουν αλλά βέβαια και μερικοί από αυτούς, γιατί χάνουν το αποκλειστικό δικαίωμα στην συνταγογράφηση και κυριότερα στη «φασόν» συνταγογράφηση.

• Οι ελεύθεροι επαγγελματίες (δεν αναφέρομαι στους μεγαλογιατρούς) βλέπουν το ιατρείο να «σβήνει» με όλα αυτά τα μέτρα. Επιβαρύνονται με το καθήκον να κρατήσουν την πρωτοβάθμια περίθαλψη με τα ιατρεία τους για ψίχουλα και επωμίζονται το κόστος της συνταγογράφησης (πλέον δεν θα υπάρχουν συνταγολόγια, όλα θα τυπώνονται στον εκτυπωτή τους). Όσοι δεν μπουν στον ΕΟΠΥΥ δεν θα έχουν δικαίωμα συνταγογράφησης. Παράλληλα, μετρούν χαρτάκια και απλήρωτες πράξεις από τα ταμεία από διετίας, χωρίς να υπολογίζουν πότε θα πληρωθούν υπηρεσίες τις οποίες έχουν ήδη προσφέρει και φορολογηθεί για αυτές. Και όλα αυτά χωρίς να υπάρχει άλλη εργασιακή προοπτική στον δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα.

• Οι γιατροί του ΕΣΥ δεν συμμετείχαν με μεγάλα ποσοστά στις κινητοποιήσεις, θεωρώντας λίγο πολύ ότι δεν τους αφορά. Την ημέρα όμως της ψήφισης του νέου νόμου βγήκε στις εφημερίδες η πρόθεση για περικοπή των επιδομάτων βιβλιοθήκης και νοσοκομειακού που θα οδηγούσε σε περαιτέρω ελάττωση των αποδοχών τους (ο μισθός του ειδικευόμενου πλέον θα είναι περίπου 800 ευρώ3).

• Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία συμμετείχε ενεργά και για να μην ξεκοπεί από τις διαθέσεις του κόσμου που έβραζε - προσπαθώντας έτσι να τις ελέγξει - και επειδή καταλαβαίνει ότι η αναγκαία μέχρι τώρα «μεσολαβητική» δράση της είναι «άχρηστη» για το σύστημα.

Η ΠΟΕΔΗΝ (ομοσπονδία εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία) δεν είδε ούτε άκουσε τίποτε. Δεν πήρε θέση για το νόμο ούτε για τα υπόλοιπα μέτρα. Δεν έστειλε ούτε ένα κείμενο συμπαράστασης στους καταληψίες γιατρούς, ενώ στη σύσκεψη των σωματείων που έκαναν μετά από 1 εβδομάδα κατάληψης και μετά από παρέμβαση ορισμένων αγωνιστών, ο Κουτσιουμπέλης (γνωστό ΠΑΣΟΚικό απόβρασμα), επιτέθηκε εναντίον των….. γιατρών, γιατί είναι «όλοι λαμόγια».


Η επιτυχία της κατάληψης

Η κατάληψη του Υπουργείου χάλασε αρκετά σχέδια της κυβέρνησης και της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Ανέδειξε τις διαθέσεις του πιο υγιούς τμήματος των γιατρών που ήθελαν να συμβαδίσουν με τα δικαιώματα των εργαζομένων. Για αυτό το λόγο, από την πρώτη στιγμή μια σειρά σωματεία, συνδικάτα, ενώσεις συνταξιούχων δηλώσαν συμπαράσταση. Οι εργαζόμενοι του ΟΑΣΑ έδειξαν έμπρακτη συμπαράσταση, οδηγώντας την πορεία τους έξω από το Υπουργείο Υγείας φωνάζοντας ΥΓΕΙΑ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑ. Από την άλλη, γιατροί μαζί με άλλους εργαζόμενους μπλόκαραν το λογιστήριο στον Ερυθρό και έτσι οι άρρωστοι εξετάζονταν χωρίς να πληρώνουν συμμετοχή. Το ίδιο έχει γίνει στο παρελθόν σε πολλά Νοσοκομεία (Νίκαια, Ερυθρός, Ευαγγελισμός κ.α.)

Η κατάληψη έγινε χώρος συζητήσεων και ζυμώσεων, που ξέφυγαν από την υπεράσπιση των στενών «συντεχνιακών» συμφερόντων. Η ψήφιση των 12 σημείων όπου μεταξύ των άλλων καταγγέλλονταν η πολιτική της κυβέρνησης  - ΕΕ – ΔΝΤ για την υγεία και γενικότερα, προτάσσονταν αιτήματα που αφορούσαν την προάσπιση του δημόσιου χαρακτήρα της υγείας (όπως η κατάργηση των 5 ευρώ για εξέταση και η κατάργηση των ιδιωτικών απογευματινών ιατρείων). Η έκφραση συμπαράστασης προς τους μετανάστες και το αίτημα για δωρεάν υγεία για όλους ήταν μερικά από τα αιτήματα.

Σοβαρό πρόβλημα ήταν ότι αυτό δεν έφτασε σε μεγάλο βαθμό στην εργατική τάξη. Τα ΜΜΕ, σε συμπαιγνία με τους συνήθεις καλεσμένους τους (το γνωστό «Πατουλιστάν»), αφιερώθηκαν μόνο στο θέμα «αμοιβή κατά πράξη» ή όχι, και το αν και πόσο προηγήθηκε διάλογος, δημιουργώντας την ψευδή αίσθηση στον κόσμο ότι δεν τους αφορούσε αυτή η αντιπαράθεση. Σε όσες περιπτώσεις οι εκπρόσωποι των γιατρών προσπαθούσαν πραγματικά να διατυπώσουν ένα διαφορετικό λόγο δέχονταν ομαδική επίθεση από το σύνολο των δημοσιογράφων όλων των καναλιών (εκτός του … Τράγκα!!).

Θα μπορούσαν βέβαια να κουβεντιαστούν και να μπουν για ψήφιση και άλλα σοβαρά αιτήματα που αφορούν τη διαγραφή του χρέους, την κρατικοποίηση των τραπεζών και όλων των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας, την αποχώρηση από την ΕΕ. Αυτό δεν έγινε, γιατί δεν υπήρχαν και οι συσχετισμοί για κάτι τέτοιο, αλλά και γιατί και μεταξύ των δυνάμεων που έχουν συμφωνήσει σε ένα τέτοιο πλαίσιο, δεν είναι ξεκαθαρισμένο το που απευθύνονται όλα αυτά και πως θα πρέπει να παλευτούν σήμερα, για να εφαρμοστούν αύριο από μία εργατική κυβέρνηση.

Η στάση των δυνάμεων

Το ΠΑΣΟΚ επιτέθηκε με όλα τα μέσα στην κατάληψη. Η ΠΑΣΚΕ των γιατρών, με τον μοναδικό εκπρόσωπό της που εμφανίστηκε στην κατάληψη, δήλωσε την συμφωνία γενικά στα αιτήματα και την πλήρη διαφωνία με τη μορφή της κατάληψης. Κόσμος όμως, που ψήφισε ΠΑΣΟΚ ήταν μέσα και βοήθησε σημαντικά.

Οι  δυνάμεις της ΝΔ ψήφισαν υπέρ της κατάληψης, κάποιοι από αυτούς κρατώντας μια αγωνιστική και σοβαρή στάση, αναγνωρίζοντας το ρόλο αυτών που την κρατούσαν και κάποιοι άλλοι όπως είδαμε για να παζαρέψουν την δική τους θέση. Το κόμμα της ΝΔ, από τη μια «υποστήριζε» τους γιατρούς (βλ. Μαρκόπουλος) από την άλλη καταδίκαζε την κατάληψη (βλ. Γιαννόπουλος ως υπεύθυνος Υγείας και Μιχελάκης ως υπεύθυνος Τύπου).

ΛΑΟΣ, ΔΗ.ΣΥΝ. (Μπακογιάννη) και ΔΗ.ΑΡΙ. (Κουβέλης), ως «ΠΑΣΟΚοι με πολιτικά» σύμφωνα με επιτυχημένη έκφραση που ακούστηκε στην κατάληψη, την καταδίκαζαν με φανατισμό.

Οι δυνάμεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ συμμετείχαν ενεργά και υποστήριξαν τον όλο αγώνα εντός και εκτός Βουλής (ο Λαφαζάνης ήρθε και στο Υπουργείο). Οι γνωστές ταλαντεύσεις όμως, ειδικά του ΣΥΝ και όχι τόσο του …ΡΙΖΑ εμφανίστηκαν και πάλι. Την δεύτερη μέρα, ο πρόεδρος της ΟΕΝΓΕ που ανήκει στο ΣΥΝ, έβαλε θέμα σταματήματος καλώντας πρώτα «να γράψουν σε ένα χαρτί ποιοι θα κοιμηθούν το βράδυ μέσα και μετά να γίνει ψηφοφορία». Στη συνέχεια όμως βλέποντας και τις διαθέσεις, συμμετείχε ενεργά.

Η Αριστερή Ριζοσπαστική Συνεργασία Ιατρών (ΑΡΣΙ) ήταν η δύναμη που στήριξε την κατάληψη και πρακτικά αλλά κατάφερε για πρώτη φορά σε μια τέτοια κινητοποίηση των γιατρών να επιβάλλει ένα διαφορετικό πλαίσιο. Αυτό βέβαια έγινε με συμβιβασμούς και στρογγυλέματα βασισμένα σε μία λογική «ενότητας» που σήκωνε μεγάλη συζήτηση. Οι γιατροί αυτή τη στιγμή είναι τόσο διασπασμένος και διαταξικός χώρος που η αόριστη επίκληση της ενότητας συμφερόντων ακούγεται ως αστείο. Έτσι ενώ είχαμε ισχυρές αντι-ΕΕ και αντιμνημονιακές φωνές από διάφορες πλευρές, δεν έγινε δυνατόν να γίνει μια επί της ουσίας αντιπαράθεση για το θέμα του χρέους κλπ..

Για πρώτη φορά όμως, η συζήτηση προσανατολίστηκε στα αίτια της όλης κατάστασης και στην αναγκαιότητα της ύπαρξης αλληλεγγύης μεταξύ αγωνιζόμενων κλάδων και της πάλης για λαϊκή υγεία από ολόκληρη την εργατική τάξη.

Αφήσαμε στο τέλος τη στάση της ΔΗΠΑΚ – ΠΑΜΕ υγείας. Ενώ τις πρώτες μέρες της κατάληψης στήριξε την όλη προσπάθεια (ο Χαλβατζής ήρθε στο υπουργείο), όσο περνούσαν οι μέρες σταθερά αποσύρονταν καταγγέλλοντας την ΑΡΣΙ για συνεργασία με τη ΝΔ, τόσο στις συνελεύσεις όσο και στο σωματείο του Ευαγγελισμού, αλλά και καθημερινά μέσα από τον Ριζοσπάστη. Η κριτική δεν εστιαζόταν στη μη προβολή σοβαρών θεμάτων όπως η στάση απέναντι στο χρέος, αλλά είτε σε ένα «ψείρισμα» των αιτημάτων για να βρεθούν πιθανές προθέσεις είτε στο αίτημα για πτώση της κυβέρνησης θεωρώντας το αίτημα στήριξης στη ΝΔ.

Αποκορύφωμα ήταν η στάση της Παπαρήγα τη μέρα της ψήφισης του νόμου στη Βουλή που παρά τους 5000 διαδηλωτές, δήλωνε ότι:  «Κύριε υπουργέ, σηκώσατε στις πλάτες σας και φέρατε το πιο αντιδραστικό νομοσχέδιο ας μην πω της μεταπολεμικής περιόδου, ας πω της μεταπολίτευσης. Πρέπει να πω ότι μέχρι σήμερα είχατε έναν πολύ εύκολο αγώνα. Πολύ εύκολο! Δε συναντήσατε καμία ουσιαστική δυσκολία. Γιατί; Γιατί απέναντί σας είχατε τις συνδικαλιστικές ηγεσίες βασικά ενός μόνο κλάδου - γιατί οι άλλες συνδικαλιστικές ηγεσίες, ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, απουσίαζαν - των γιατρών, οι οποίες όντως παλεύουν συντεχνιακά και παλεύουν για την επιβίωση και τους καλούς μισθούς ενός μέρους των γιατρών. Γιατί σας αντιμετωπίζουν με τα ίδια όπλα που έχετε εσείς. Δε σας δυσκόλεψαν καθόλου. Αντίθετα, σας έδωσαν πάρα πολλές δυνατότητες να ξεγελάσετε τον κόσμο ως προς τον πραγματικό σκοπό και ρόλο του νέου νόμου που φέρνετε4».

Μόνο θλίψη μπορεί να προκαλεί αυτή η (θέλω να πιστεύω) ασυναίσθητη χείρα βοηθείας στην κυβέρνηση. Η αναμονή του απροσδιόριστου μέλλοντος και η καταγγελία όλων των ζωντανών αγωνιζόμενων δυνάμεων που δεν ελέγχονται άμεσα σήμερα, μόνο εμπόδια φέρνει στο δρόμο της συγκρότησης ενός ενιαίου μετώπου των εργαζομένων. Μακάρι να ήταν μόνο οι γιατροί…!

Η λήξη της κατάληψης και η αποχώρηση έγινε το ίδιο αγωνιστικά με την έναρξή της. Συγκροτήθηκε πορεία η οποία κατάληξε στο χώρο της απεργίας πείνας των μεταναστών και δόθηκε το επόμενο ραντεβού για την Μεγάλη Πανεργατική Απεργία στις 23 Φεβρουαρίου, με προσυγκέντρωση στο Υπουργείο Υγείας.

Μερικά διδάγματα και οι αναγκαίοι στόχοι πάλης

Αυτό που κατάλαβαν αρκετοί γιατροί αλλά και εργαζόμενοι με αφορμή την κατάληψη είναι ότι το θέμα της λαϊκής υγείας είναι θέμα που αφορά το σύνολο της εργατικής τάξης. Δεν μπορούν κάποιοι μικρομεσαίοι να ονειρεύονται ότι θα βγουν αλώβητοι, τη στιγμή που η εργατική τάξη δέχεται τέτοια επίθεση σε δικαιώματα και κατακτήσεις δεκαετιών.

Ο αγώνας σήμερα  πρέπει να γίνεται  για:

• Ένα σύστημα λαϊκής υγείας, η οποία θα είναι δημόσια, δωρεάν και για όλους, ασφαλισμένους και ανασφάλιστους, ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής, νομιμότητας ή όχι, με άμεση και ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις βαθμίδες της. Άμεση κατάργηση οποιουδήποτε εισιτηρίου ή συμμετοχής για εξέταση, ιατρική πράξη ή φάρμακο.

• Ενιαία πρωτοβάθμια περίθαλψη, αποκλειστικά δημόσια, που θα περιλαμβάνει και οργανωμένες υπηρεσίες ιατρικής της εργασίας ανά επιχείρηση και κλαδικά και δεν θα εξαρτάται από τον εργοδότη.

• Κρατική φαρμακοβιομηχανία η οποία θα καλύπτει την συντριπτική πλειοψηφία της ζήτησης φαρμάκου σε νοσοκομεία και πρωτοβάθμια περίθαλψη.

• Ασφαλιστικό σύστημα με διμερή χρηματοδότηση στον ιδιωτικό τομέα (εργοδότης – κράτος) και μονομερή στο δημόσιο τομέα (κράτος).

• Κάλυψη όλων των κενών οργανικών θέσεων και δημιουργία καινούριων που θα καλύπτουν τις ανάγκες σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Αυξήσεις μισθών. Χτύπημα οποιασδήποτε παραοικονομίας στο χώρο της υγείας.

• Τα αιτήματα αυτά δεν αφορούν βέβαια μόνο τους γιατρούς αλλά κύρια την εργατική τάξη. Δεν προσπαθούμε να πείσουμε την κυβέρνηση για την ορθότητά τους αλλά τα προβάλλουμε σαν πρόγραμμα μιας Εργατικής Κυβέρνησης και η ίδια η εργατική τάξη με τους συμμάχους της θα πρέπει να τα εφαρμόσει.

Παλεύουμε έτσι σήμερα για:

1. Μονομερή διαγραφή του Δημόσιου χρέους, εκτός αυτού προς τα ασφαλιστικά ταμεία.
2. Έξοδο από την ΟΝΕ, την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ.
3. Κρατικοποίηση με εργατικό έλεγχο τραπεζών, οργανισμών κοινής ωφέλειας και μεγάλων επιχειρήσεων.
4. Χωρισμό εκκλησίας – κράτους, δήμευση της εκκλησιαστικής περιουσίας.
5. Ικανοποίηση των εργατικών αιτημάτων – Απαγόρευση των απολύσεων – Δουλειά για όλους, αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις.
   

Δεν θεωρούμε ότι όλα αυτά θα λυθούν στη Δευτέρα παρουσία.  Είναι αιτήματα του σήμερα, απαντούν στις ανάγκες της εργατικής τάξης και προβάλλονται ως άμεσο πρόγραμμα της εργατικής εξουσίας. Ακόμη και η υπεράσπιση των κατακτήσεων και οι όποιες νίκες του κινήματος μπορούν να γίνουν μόνο αν αυτό γίνει πολιτικά επικίνδυνο.

Σε φάσεις κρίσης ο πολιτικός χρόνος πολλές φορές συμπυκνώνεται. Οι ευθύνες όλων αυτών που θέλουν να λέγονται κομμουνιστές μεγαλώνουν. Η ανάγκη πολιτικής προοπτικής γίνεται επείγουσα. Κανείς δεν είναι άμοιρος ευθυνών.
Δημήτρης Δανδάκης

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ
ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

1. Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο-έκτρωμα Λοβέρδου που εμπορευματοποιεί πλήρως την περίθαλψη
2. Να καταργηθεί κάθε είδους «χαράτσι» από την τσέπη των πολιτών στα δημόσια νοσοκομεία. Κατάργηση τόσο της πληρωμής στα επείγοντα και τακτικά ιατρεία, όσο και της λεγόμενης «ολοήμερης» απογευματινής λειτουργίας.
3. Να ανατραπεί η γενικότερη πολιτική Κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ που καταργεί κάθε έννοια δωρεάν υγείας και εξαθλιώνει τους γιατρούς και όλους τους υγειονομικούς λειτουργούς.
4. Δωρεάν, αποκλειστικά δημόσια νοσοκομειακή περίθαλψη, σύγχρονη, ισότιμη και καθολική, με περισσότερα κρεβάτια, περισσότερους νοσηλευτές, περισσότερους μάχιμους γιατρούς. Κατάργηση του αίσχους του «5 φεύγουν, ένας έρχεται» και στελέχωση με το αναγκαίο μόνημο νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό.
5. Διαφάνεια στο σύστημα προμηθειών, μακριά από ύποπτα ιδιωτικά χέρια και υπόγειες συναλλαγές διαχειριστών και μεγαλοπρομηθευτών. Ποιοτικά φάρμακα και υλικά χωρίς υπερτιμολογήσεις.
6. Δημοκρατία και συλλογική άσκηση της ιατρικής στο ΕΣΥ – κατάργηση των σκανδαλωδών προνομίων του μεγαλοδιευθυντικού και μεγαλοκαθηγητικού κατεστημένου.
7. Με τελικό στόχο ένα ολοκληρωμένο δημόσιο σύστημα πρωτοβάθμιας περίθαλψης με γιατρούς δημόσιους λειτουργούς, άμεσα απαιτούμε ελεύθερη πρόσβαση κάθε ειδικευμένου γιατρού στη σύμβαση με τα ασφαλιστικά ταμεία χωρίς όρους και αποκλεισμούς. Συλλογική σύμβαση που θα εξασφαλίζει αξιοπρεπείς αποδοχές εξασφαλισμένες σε τακτική μηνιαία βάση και θα αποκλείει τη μεσολάβηση κάθε εργολάβου ιατρικής εργασίας.
8. Αναγνώριση εργασιακών, ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων για όλους τους γιατρούς του ΙΚΑ από την ημερομηνία πρόσληψης.
9. Πραγματική ένταξη των νοσοκομείων του ΙΚΑ στο ΕΣΥ χωρίς κατάργηση κλινών και τμημάτων με αναγνώριση της προϋπηρεσίας των γιατρών των νοσοκομείων του ΙΚΑ για την εξέλιξή τους στο ΕΣΥ.
10. Απόσυρση κάθε σχεδίου για φραγμούς στην έναρξη και λήψη ειδικότητας για τους νέους γιατρούς. Συγκεκριμένα μέτρα (αύξηση νοσηλευτικών κλινών και θέσεων ειδικευομένων σύμφωνα με τις ανάγκες) για τη μείωση της αναμονής.
11. Να πληρωθούν άμεσα οι οφειλές ΟΠΑΔ, ΤΥΔΚΥ κλπ προς τους συμβεβλημένους γιατρούς. Να επαναπροσληφθούν άμεσα οι 1400 απολυμένοι συμβασιούχοι του ΙΚΑ. Να σταματήσει η προκλητική πριμοδότηση των επιχειρηματικών συμφερόντων που διαχρονικά λυμαίνονται το χώρο της υγείας.
12. Θεωρούμε καθοριστικό το διακλαδικό, παλλαϊκό συντονισμό για την ανατροπή συνολικά της αντιλαϊκής πολιτικής κυβέρνησης - ΕΕ – ΔΝΤ, για την ανάδειξη του θέματος των κοινωνικών αγαθών (υγεία, παιδεία, συγκοινωνία κλπ) σε κεντρικό πολιτικό θέμα παλλαϊκού αγώνα.

ΟΛΟΙ ΤΩΡΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ

ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΑΡΝΗΣΗ στους ΑΠΕΡΓΟΣΠΑΣΤΙΚΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥΣ

ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΟΥΝ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ-ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΛΕΓΟΜΕΝΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΣΟΦΩΝ